แค่อยากมาเล่าเรื่องราวของตัวเองครับ ไม่รู้จะปรึกษาใครดี 55555 เพื่อนไม่ค่อยมีซะด้วยสิ เริ่มเลยละกัน คือผมกับแฟนคบกันมาสี่ปีแล้วครับ เรามาอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพ เขาทำงาน ส่วนผมเรียนมหาลัยอยู่ เขาก็เรียนแต่ทำงานไปด้วย เราสองคนเรียนที่เดียวกัน พักด้วยกัน มีอะไรคอยช่วยเหลือกันตลอด เค้าเทคแคร์ดีมากครับ มีอะไรก็ให้คำปรึกษา เป็นทั้งพี่ทั้งเพื่อนทั้งแฟน ประทับใจเขาตรงที่ช่วยเหลือครอบครัวเราตลอด เวลาเดือดร้อน เขาพร้อมจะช่วยเสมอ จนผมคิดว่าชาตินี้จะเจอคนดีๆแบบเขาอีกมั้ย ไม่เคยทำให้เราคิดมาก รักเราคนเดียว ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ แต่คิดว่าตัวเองโชคดีสุดละ งานก็ไม่ได้ทำ ทุกอย่างเขาออกให้หมด นั่นแหละครับแฟนตัวจริงของผม
แต่........เมื่อ1เดือนที่แล้ว ผมได้รู้จักกับคนคนนึง ทางfacebook ซึ่งเขาแอดเพื่อนมา คุยกันแรกๆก็เหมือนเพื่อนกัน ถามไปเรื่อยว่าเรียนไหน อยู่แถวไหน ไอ้เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนเวลาผ่านไป1อาทิตย์ เหมือนเขาจะเริ่มจีบเรา พอเราได้คุยนานๆไป กลับกลายเป็นผมรู้สึกดีกับเขา ซึ่งแฟนตัวจริงของผม เขาทำงานดึกเลิกงานตี2-3 แทบทุกกวัน ผมก็อยู่ห้องคนเดียวมาตลอด มันอาจจะเกิดที่ความเหงา เพราะกว่าเราจะได้เจอกันก็แค่ ก่อนนอน เพราะตื่นมาก็ไม่เจอเขาแล้ว ...มันเลยทำให้ผมคิดอยากจะคุยกับคนอื่น ซึ่งผมรู้ว่าผมนี่แหละผิด ผิดมากด้วย ที่ไม่ห้ามใจตัวเอง ทั้งที่มีแฟนอยู่แล้ว .......คือตอนนี้ผมกับคนในfacebook ก็ยังคุยกันอยู่ และเขารู้นะว่าผมมีแฟนแล้ว เขาบอกรับได้ ผมก็ไม่รู้ว่าใจตัวเองจะเลือกทางไหน ตอนนี้สับสนมาก คนในfacebook ทำให้ผมคลั่งมากตอนนี้ ผมหวงเขา หึงเขา ไม่อยากให้เขามีคนอื่น ทั้งที่ตัวเองก็มีแฟนแล้ว เฮ้อออ เหนื่อยกับตัวเอง >< ตอนนี้เรารู้สึกผิดมากครับ ที่ทำกับคนที่รักเรามากขนาดนั้น ผมพยายามหาวิธีบอกเลิกคนใน facebook ตลอด แต่ทำไมใจไม่แข็งพอซักทีวะ ใจอ่อนตลอดเลย
พอให้คำปรึกษาผมได้มั้ย หรืออยากด่า ด่าได้เลย ><
ปล. ผมยังรักแฟนปัจจุบันมากกกก ไม่อยากเสียเขาไปเลย และก็รู้สึกดีกับคนใหม่ แต่ในใจผมอยากให้ผมกับแฟนมีกันแค่2คนเหมือนเดิม ผมไม่ควรก้าวเข้าไปตั้งแต่แรกเนาะ กับความสัมพันธ์ใน facebook ...ถ้าให้เลือก ยังไงก็แฟนตัวจริงครับ ตอนนี้ผมสบายใจไปนิดหน่อยละที่ได้เล่าเรื่องราวเลวๆของตัวเอง แต่อยากจะบอกกับหนุ่มๆว่า อย่าทำเหมือนผมนะ รักคนที่เราอยู่กับเขามาตลอดเถอะ เรารู้จักเขาดีที่สุด และเขาก็รักเราที่สุด อย่าเผลอใจไปกับอะไรที่เพิ่งเข้ามาแปปเดียว
เรื่องของเราสามคน
แต่........เมื่อ1เดือนที่แล้ว ผมได้รู้จักกับคนคนนึง ทางfacebook ซึ่งเขาแอดเพื่อนมา คุยกันแรกๆก็เหมือนเพื่อนกัน ถามไปเรื่อยว่าเรียนไหน อยู่แถวไหน ไอ้เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนเวลาผ่านไป1อาทิตย์ เหมือนเขาจะเริ่มจีบเรา พอเราได้คุยนานๆไป กลับกลายเป็นผมรู้สึกดีกับเขา ซึ่งแฟนตัวจริงของผม เขาทำงานดึกเลิกงานตี2-3 แทบทุกกวัน ผมก็อยู่ห้องคนเดียวมาตลอด มันอาจจะเกิดที่ความเหงา เพราะกว่าเราจะได้เจอกันก็แค่ ก่อนนอน เพราะตื่นมาก็ไม่เจอเขาแล้ว ...มันเลยทำให้ผมคิดอยากจะคุยกับคนอื่น ซึ่งผมรู้ว่าผมนี่แหละผิด ผิดมากด้วย ที่ไม่ห้ามใจตัวเอง ทั้งที่มีแฟนอยู่แล้ว .......คือตอนนี้ผมกับคนในfacebook ก็ยังคุยกันอยู่ และเขารู้นะว่าผมมีแฟนแล้ว เขาบอกรับได้ ผมก็ไม่รู้ว่าใจตัวเองจะเลือกทางไหน ตอนนี้สับสนมาก คนในfacebook ทำให้ผมคลั่งมากตอนนี้ ผมหวงเขา หึงเขา ไม่อยากให้เขามีคนอื่น ทั้งที่ตัวเองก็มีแฟนแล้ว เฮ้อออ เหนื่อยกับตัวเอง >< ตอนนี้เรารู้สึกผิดมากครับ ที่ทำกับคนที่รักเรามากขนาดนั้น ผมพยายามหาวิธีบอกเลิกคนใน facebook ตลอด แต่ทำไมใจไม่แข็งพอซักทีวะ ใจอ่อนตลอดเลย
พอให้คำปรึกษาผมได้มั้ย หรืออยากด่า ด่าได้เลย ><
ปล. ผมยังรักแฟนปัจจุบันมากกกก ไม่อยากเสียเขาไปเลย และก็รู้สึกดีกับคนใหม่ แต่ในใจผมอยากให้ผมกับแฟนมีกันแค่2คนเหมือนเดิม ผมไม่ควรก้าวเข้าไปตั้งแต่แรกเนาะ กับความสัมพันธ์ใน facebook ...ถ้าให้เลือก ยังไงก็แฟนตัวจริงครับ ตอนนี้ผมสบายใจไปนิดหน่อยละที่ได้เล่าเรื่องราวเลวๆของตัวเอง แต่อยากจะบอกกับหนุ่มๆว่า อย่าทำเหมือนผมนะ รักคนที่เราอยู่กับเขามาตลอดเถอะ เรารู้จักเขาดีที่สุด และเขาก็รักเราที่สุด อย่าเผลอใจไปกับอะไรที่เพิ่งเข้ามาแปปเดียว