สวัสดีครับเพื่อนๆ
ช่วงเดือนนี้ผมเพ่งจะทักแฟนเก่าไปแบบจริงจังหลังจากไม่ได้คุยกันเปนเวลาเกือบ2ปี
ผมเป็นคนบอกเลิกเค้าไป เราคบกันนานจนถึงตอนช่วงหลังๆผมชอบพูดไม่คิด เหนแก่ตัวและขี้โกหกมาก ผมลำคานแฟนเก่าผมจนอยากบอกเลิก สุดท้ายก้เลิกกันแบบเสียใจกันมากๆทั้ง2ฝ่าย หลังจากที่เลิกกันช่วงเดือนแรกๆ ผมก้อยากกลับมาหาเค้าอีกที แต่ผมกลับมารู้ว่าแต่คำเดียวที่ไม่มีวันเปนคำโกหกคือ "เลิกกันเถอะ" คำสั้นๆที่เราฆ่าเค้าทั้งข้างในโดยไม่มีทางว่าเค้าจะเสียใจแค่ใหน คำพูดที่ไม่เคยรู้ว่ามันไม่ควรจะเผลอหลุดออกมา
ผมร้องไห้กับสิ่งที่ผมปล่อยไปแบบไม่มีทางกลับมาเกือบทุกวันเปนเวลา2ปี ในเวลาเดียวกันผมก้พยายามสุดๆที่จะลืมเค้าให้ได้แต่สุดท้ายก้ไม่อยู่จนต้องกลับมาทักเค้า แล้วมารู้ว่าเค้าไม่ได้โกรธเรามาตลอดเลย *ยิ่งเสร้า*
ช่วง2-3อาทิตที่ผ่านมา หลังจากที่ผมทักเค้าไป เราคุยกันได้ดีไปเที่ยวกันก้รู้สึกดี แต่เหมือนว่าหลายๆครั้งที่เราคุยมักจะมีเรื่องเก่าๆขึ้นมาเสมอ ทั้งๆที่เราเหมือนกำลังจะไปได้ดี แต่เหมือนเค้าไม่ค่อยกล้าเปิดใจ เค้ากลัวที่ผมจะมาทำเค้าเสียใจแล้วก้ไปแต่เค้าก้บอกว่ายังรู้สึกดีกับเรา ตัวเราที่รู้สึกผิดมากๆใน2ปีที่ผ่านมาเลยชอบเอาเรื่องแย่ๆและเรื่องที่คิดไปเองออกมาพูดบ่อยๆ ผมเสียความเชื่อใจจากเค้าไปหมดแต่ผมก้ยังอยากจะกลับมา เวลาที่เราอยากระบายความอึดอัดหรือไม่สบายใจให้เค้าฝัง เค้าก้จะดูเหมือนไม่ใส่ใจและไม่ให้กำลังใจ เพราะว่าเค้าไม่รู้ว่าทุกๆอย่างที่เราพูดมันจริงหรือเปล่า
ผมรักเค้าที่สุดเลยแต่ทุกวิธีที่ผมแสดงมันก้เปนแค่เรื่องโกหก แต่ก้ยังเหมือนเค้าให้ความหวังแบบกลัวๆ
ผมมัวแต่คิดถึงเค้ามั่งคิดถึงเรื่องเก่าๆมั่งโทดตัวเองไปมั่งวนๆไปทั้งวัน จนไม่มีใจจะทำอะไรอย่างอื่นเลย
ตอนนี้อยากให้เค้ากลับมาเชื่อใจว่าเราจะรักเค้าเหมือนเดิมคือสิ่งเดียวในชีวิตที่ผมอยากทำ
แฟนเก่าบอกต้องใช้เวลากลับมา แต่หลายๆคนรอบๆผมและแฟนเก่าผมก้คอยยุว่าเริ่มใหม่สบายใจกว่าเยอะ
ผมไม่มีความคิดที่จะยอมแพ้เลยแต่ผมไม่รู้ว่าคนที่เรากำลังใจทุ่มสุดตัวเค้าจะทำผมเสียใจเหมือนที่ผมเคยทำมั้ย
2ปีที่ผ่านมาผมได้เรียนรู้ว่าคนที่ผมรำคาญมาตลอดคือคนที่รักเรามาตลอด ผมไม่ได้เหนคุณค่าของคนเลยถ้าไม่ได้ทิ้งเค้าไป
คนที่ตอนนี้กำลังมีความรักที่ไปด้วยดีก้รักกันให้มากๆนะครับ มีเรื่องอะไรก้คุยกันดีๆพยายามเปิดใจฟังกัน ไม่อยากให้ใครมาอยู่ตรงที่ผมเลยนะครับ มันทรมานมาก
คำถามสุดท้ายที่ติดในหัวเค้าคือ
"ที่กลับมาเพราะเสียใจหรือเสียดาย"
ขอบคุณทุกกำลังใจและคำตอบ และหวังว่าเพื่อนๆจะเชื่อผมนะครับ
ผมไปทางใหนดีครับ
ช่วงเดือนนี้ผมเพ่งจะทักแฟนเก่าไปแบบจริงจังหลังจากไม่ได้คุยกันเปนเวลาเกือบ2ปี
ผมเป็นคนบอกเลิกเค้าไป เราคบกันนานจนถึงตอนช่วงหลังๆผมชอบพูดไม่คิด เหนแก่ตัวและขี้โกหกมาก ผมลำคานแฟนเก่าผมจนอยากบอกเลิก สุดท้ายก้เลิกกันแบบเสียใจกันมากๆทั้ง2ฝ่าย หลังจากที่เลิกกันช่วงเดือนแรกๆ ผมก้อยากกลับมาหาเค้าอีกที แต่ผมกลับมารู้ว่าแต่คำเดียวที่ไม่มีวันเปนคำโกหกคือ "เลิกกันเถอะ" คำสั้นๆที่เราฆ่าเค้าทั้งข้างในโดยไม่มีทางว่าเค้าจะเสียใจแค่ใหน คำพูดที่ไม่เคยรู้ว่ามันไม่ควรจะเผลอหลุดออกมา
ผมร้องไห้กับสิ่งที่ผมปล่อยไปแบบไม่มีทางกลับมาเกือบทุกวันเปนเวลา2ปี ในเวลาเดียวกันผมก้พยายามสุดๆที่จะลืมเค้าให้ได้แต่สุดท้ายก้ไม่อยู่จนต้องกลับมาทักเค้า แล้วมารู้ว่าเค้าไม่ได้โกรธเรามาตลอดเลย *ยิ่งเสร้า*
ช่วง2-3อาทิตที่ผ่านมา หลังจากที่ผมทักเค้าไป เราคุยกันได้ดีไปเที่ยวกันก้รู้สึกดี แต่เหมือนว่าหลายๆครั้งที่เราคุยมักจะมีเรื่องเก่าๆขึ้นมาเสมอ ทั้งๆที่เราเหมือนกำลังจะไปได้ดี แต่เหมือนเค้าไม่ค่อยกล้าเปิดใจ เค้ากลัวที่ผมจะมาทำเค้าเสียใจแล้วก้ไปแต่เค้าก้บอกว่ายังรู้สึกดีกับเรา ตัวเราที่รู้สึกผิดมากๆใน2ปีที่ผ่านมาเลยชอบเอาเรื่องแย่ๆและเรื่องที่คิดไปเองออกมาพูดบ่อยๆ ผมเสียความเชื่อใจจากเค้าไปหมดแต่ผมก้ยังอยากจะกลับมา เวลาที่เราอยากระบายความอึดอัดหรือไม่สบายใจให้เค้าฝัง เค้าก้จะดูเหมือนไม่ใส่ใจและไม่ให้กำลังใจ เพราะว่าเค้าไม่รู้ว่าทุกๆอย่างที่เราพูดมันจริงหรือเปล่า
ผมรักเค้าที่สุดเลยแต่ทุกวิธีที่ผมแสดงมันก้เปนแค่เรื่องโกหก แต่ก้ยังเหมือนเค้าให้ความหวังแบบกลัวๆ
ผมมัวแต่คิดถึงเค้ามั่งคิดถึงเรื่องเก่าๆมั่งโทดตัวเองไปมั่งวนๆไปทั้งวัน จนไม่มีใจจะทำอะไรอย่างอื่นเลย
ตอนนี้อยากให้เค้ากลับมาเชื่อใจว่าเราจะรักเค้าเหมือนเดิมคือสิ่งเดียวในชีวิตที่ผมอยากทำ
แฟนเก่าบอกต้องใช้เวลากลับมา แต่หลายๆคนรอบๆผมและแฟนเก่าผมก้คอยยุว่าเริ่มใหม่สบายใจกว่าเยอะ
ผมไม่มีความคิดที่จะยอมแพ้เลยแต่ผมไม่รู้ว่าคนที่เรากำลังใจทุ่มสุดตัวเค้าจะทำผมเสียใจเหมือนที่ผมเคยทำมั้ย
2ปีที่ผ่านมาผมได้เรียนรู้ว่าคนที่ผมรำคาญมาตลอดคือคนที่รักเรามาตลอด ผมไม่ได้เหนคุณค่าของคนเลยถ้าไม่ได้ทิ้งเค้าไป
คนที่ตอนนี้กำลังมีความรักที่ไปด้วยดีก้รักกันให้มากๆนะครับ มีเรื่องอะไรก้คุยกันดีๆพยายามเปิดใจฟังกัน ไม่อยากให้ใครมาอยู่ตรงที่ผมเลยนะครับ มันทรมานมาก
คำถามสุดท้ายที่ติดในหัวเค้าคือ
"ที่กลับมาเพราะเสียใจหรือเสียดาย"
ขอบคุณทุกกำลังใจและคำตอบ และหวังว่าเพื่อนๆจะเชื่อผมนะครับ