เคยไหมทั้งๆที่เราเป็นฝ่ายเลิกคุยกับเขาก่อนแต่เราดันคิดถึงมาก

คือเรื่องมันพึ่งผ่านมาเมื่อไม่นานมานี้เรามีคนคุยอยู่คนหนึ่งคือเขาเป็นแค่คนคุยนะเขาเป็นฝ่ายที่ทักเรามาก่อนช่วงนั้นเราไปต่างจังหวัดเลยไม่ค่อยตอบเขาและไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยเราคิดแค่ว่าเขาคงทักมาจีบเล่นๆนั่นแหละเราก็เลยจะคุยขำๆพอกลับจากต่างจังหวัดเราก็ได้คุยกันอย่างเต็มที่เขาเป็นคนที่ดีนะดีมากด้วยในทุกๆเช้าเขาจะปลุกเราและในทุกๆเย็นเขาจะอีฟนิ่งเราตลอดเขาทักมาทั้งเช้ากลางวันเย็นบอกให้เรากินข้าวตลอดที่จริงมันเป็นช่วงเวลาที่ดีนะเราโทรคุยกันปกติแต่มีคำถามหนึ่งที่มันติดอยู่ในใจคือพ่อแม่เขารู้รึยังเราเลยถามแบบตรงๆพอเขาตอบมาคือพ่อแม่รู้แล้วแต้เราก็ยังไม่คิดไรนะเราคุยกันได้แค่10กว่าวันเขาไว้ใจเรามากถึงขนาดให้คุมFacebookพอนานๆไปเขาก็เริ่มจะพูดถึงพ่อแม่เราว่าจะไปหาพ่อแม่แต่เรายังไม่พร้อมที่จะให้พ่อแม่รู้เพราะเราคิดว่ามันเร็วเกินไปคือเราคุยกันไม่ถึง2อาทิตย์จากตอนแรกๆที่เราไม่คิดไม่จริงจังอะไรก่ะจะคุยเล่นๆแต่เราไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะจริงจังขนาดนี้จากความสนุกเริ่มกลายเป็นเครียดเริ่มอึดอัดเราเลยเป็นฝ่ายที่ทิ้งเขาก่อนบอกเลิกคุยเขาก่อนตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรเราคิดแค่ว่าเราอึดอัดอยากบอกความจริงพอบอกความจริงไปเหมือนเขาจะรับได้นะเราไม่เห็นเขาจะเสียใจอะไรมันอาจจะเสียใจแต่แค่ไม่พูดออกมาพอวันรุ่งขึ้นเราก็เริ่มคิดถึงเขาเพราะเขาจะเป็นคนปลุกเราบอกMorningเราตลอดแต่วันนั้นมันเป็นวันที่เงียบเงียบมากไม่มีข้อความใดๆเด้งมาเลยแต่เราก็ทำได้แค่ทำใจแล้วคิดแค่ว่าอยู่แบบนี้แหละคนเดียวเหงาหน่อยแต่สบายใจแต่ในใจลึกๆก็คิดถึงเขานะหลังจากนั้นเราไม่คิดว่าเขาจะ move on เร็วได้ขนาดนี้เขาสามารถหาคนคุยใหม่ได้ในแปปเดียวเราคิดว่าน่าจะเป็นนิสัยเขาอยู่แล้วนะเพราะเมื่อก่อนเขาคุยเยอะมากแต่พอเขาคุยกับเราเขาคุยกับเราแค่คนเดียวหลังจากนั้นเราก็ทักไปบอกให้เขาเจอคนที่ดีกว่าเรา และเขาก็แค่กดไลค์มาหลังจากนั้นเราก็เลิกเป็นเพื่อนกันในFacebook บล็อกเขาเพราะเราไม่อยากเห็นอีกเราจะได้move onเร็วๆแต่ก็ยังคิดถึงอยู่ดีทำได้แค่คิดถึงจริงๆ