ขออนุญาตระบายนะครับ
ทุกวันนี้ยิ่งมองประเทศตัวเองยิ่งหมดหวังครับ
มองไปทางไหนก็เห็นแต่ทางตัน ประเทศที่ถูกบริหารโดยคนที่บริหารไม่เป็น คนโกงกินที่อยู่มาตั้งแต่รุ่นเก่าๆ แฝงตัวอยู่ในกระทรวงต่างๆมานานม
ตั้งแต่ก่อนปฏิวัติจนถึงปัจจุบัน บ้านเมือง ถนนหนทางไม่เคยพัฒนาขึ้นมา เดินบนฟุตบาทในกรุงเทพแหล่งท่องเที่ยวยังต้องระวังน้ำเน่า กระเบื้องที่มีระเบิดน้ำเน่าอยู่ด้านใต้ น้ำที่ท่วมมาหลายปี แต่ก็ไม่ได้รับมือปัญหาได้ดีขึ้นเลย แย่ยังไงก็แย่อยู่อย่างนั้น
อยากจะพยายามมองข้าม ทำเป็นมองไม่เห็น แต่ก็ทำไม่ได้ พอมองก็หมดหวัง
หลายครั้งที่ดูข่าวสารบ้านเมือง ปัญหาง่ายๆที่น่าจะถูกแก้ได้ที่ประชาชนธรรมดายังคิดได้ว่าคารจะแก้ยังไง แต่รัฐบาลก็แก้ไม่ได้
สำหรับผม มองว่าการจะแก้ปัญหาทั้งหมดนี้ได้คือปฏิรูปการศึกษา ให้ดีขึ้นกว่าเดิม
เพราะถ้าการศึกษาดีจริง ผลิตบุคลากรที่ดีออกมา มีจิตสำนึกที่ดี บุคลากรที่ดีมีความสามารถ ก็จะมาเปลี่ยนแปลงประเทศ
แต่พอมองกลับไปที่ระบบการศึกษา ผ่านมาเป็นสิบๆปี ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงในทางทีดีขึ้นอย่างที่ควรจะเป็น เมื่อเทียบกับงบที่ให้กระทรวงศึกษาธิการที่เสียไป ที่ใช้ภาษีมากที่สุดในบรรดากระทรวงทั้งหมด
คนใหญ่คนโตที่อยู่ในกระทรวงมาตั้งนานนม ไปดูงานต่างประเทศมาเป็นร้อยๆรอบ แต่ไม่เคยเอามาใช้จริง
ตัวอย่างระบบการศึกษาของประเทศที่เจริญแล้ว ประเทศที่ได้รับการยอมรับว่าระบบการศึกษาดีที่สุดในโลก ที่สื่อ รายการทีวีต่างๆเคยทำสารคดีก็เต็มสื่อออนไลน์ไปหมด แต่ประเทศเราก็ไม่เคยที่จะเอามาใช้ ในขณะที่เบิกงบ คิดโครงการต่างๆนาๆแก้ปัญหาที่ปลายเหตุแต่ไม่เคยตรงจุดสักที
โรงเรียนก็ไร้คุณภาพ เพราะยังใช้ระบบการเรียนการสอนแบบเดิมๆล้าหลัง
คนดังมากมาย รายการทีวี สารคดี ก็เคยออกมาคุยออกมาจัดเวที นั่งคุยว่าระบบการศึกษาไทยควรจะเป็นแบบไหน จนหาข้อสรุปได้กันเป็นสิบๆครั้ง แต่ก็ยังไม่เคยเปลี่ยนแปลงสักที
เมื่อไหร่ระบบการศึกษาประเทศไทยจะดีขึ้นครับ เมื่อไหร่จะเปลี่ยนแปลง เมื่อไหร่จะปรับเปลี่ยนสักที
ในขณะที่ทั่วโลกระบบการศึกษาเริ่มเปลี่ยนแปลงกันแล้ว ประชาชนมีจิตสำนึกที่ดีขึ้น ระบบการศึกษาของประเทศที่เคยล้าหลังในเอเชียตอนนี้กลับแซงหน้าประเทศไทยไปแล้ว แต่ประเทศไทยไม่มีวี่แววที่จะดีขึ้นเลย
ยิ่งมองประเทศตัวเองตอนนี้ยิ่งรู้สึกหดหู่ หมดหวัง จนบางทีก็อยากจะร้องไห้ให้กับประเทศตัวเอง
ใครหมดหวังกับประเทศเรื่องไหน มองว่าปัญหาที่แท้จริงคืออะไร
หรือจะแย้งกับสิ่งที่ผมพูดก็ตามสบายเลยครับ เรามาแลกเปลี่ยนความเห็นกัน
รู้สึกหมดหวังกับประเทศตัวเองครับ
ทุกวันนี้ยิ่งมองประเทศตัวเองยิ่งหมดหวังครับ
มองไปทางไหนก็เห็นแต่ทางตัน ประเทศที่ถูกบริหารโดยคนที่บริหารไม่เป็น คนโกงกินที่อยู่มาตั้งแต่รุ่นเก่าๆ แฝงตัวอยู่ในกระทรวงต่างๆมานานม
ตั้งแต่ก่อนปฏิวัติจนถึงปัจจุบัน บ้านเมือง ถนนหนทางไม่เคยพัฒนาขึ้นมา เดินบนฟุตบาทในกรุงเทพแหล่งท่องเที่ยวยังต้องระวังน้ำเน่า กระเบื้องที่มีระเบิดน้ำเน่าอยู่ด้านใต้ น้ำที่ท่วมมาหลายปี แต่ก็ไม่ได้รับมือปัญหาได้ดีขึ้นเลย แย่ยังไงก็แย่อยู่อย่างนั้น
อยากจะพยายามมองข้าม ทำเป็นมองไม่เห็น แต่ก็ทำไม่ได้ พอมองก็หมดหวัง
หลายครั้งที่ดูข่าวสารบ้านเมือง ปัญหาง่ายๆที่น่าจะถูกแก้ได้ที่ประชาชนธรรมดายังคิดได้ว่าคารจะแก้ยังไง แต่รัฐบาลก็แก้ไม่ได้
สำหรับผม มองว่าการจะแก้ปัญหาทั้งหมดนี้ได้คือปฏิรูปการศึกษา ให้ดีขึ้นกว่าเดิม
เพราะถ้าการศึกษาดีจริง ผลิตบุคลากรที่ดีออกมา มีจิตสำนึกที่ดี บุคลากรที่ดีมีความสามารถ ก็จะมาเปลี่ยนแปลงประเทศ
แต่พอมองกลับไปที่ระบบการศึกษา ผ่านมาเป็นสิบๆปี ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงในทางทีดีขึ้นอย่างที่ควรจะเป็น เมื่อเทียบกับงบที่ให้กระทรวงศึกษาธิการที่เสียไป ที่ใช้ภาษีมากที่สุดในบรรดากระทรวงทั้งหมด
คนใหญ่คนโตที่อยู่ในกระทรวงมาตั้งนานนม ไปดูงานต่างประเทศมาเป็นร้อยๆรอบ แต่ไม่เคยเอามาใช้จริง
ตัวอย่างระบบการศึกษาของประเทศที่เจริญแล้ว ประเทศที่ได้รับการยอมรับว่าระบบการศึกษาดีที่สุดในโลก ที่สื่อ รายการทีวีต่างๆเคยทำสารคดีก็เต็มสื่อออนไลน์ไปหมด แต่ประเทศเราก็ไม่เคยที่จะเอามาใช้ ในขณะที่เบิกงบ คิดโครงการต่างๆนาๆแก้ปัญหาที่ปลายเหตุแต่ไม่เคยตรงจุดสักที
โรงเรียนก็ไร้คุณภาพ เพราะยังใช้ระบบการเรียนการสอนแบบเดิมๆล้าหลัง
คนดังมากมาย รายการทีวี สารคดี ก็เคยออกมาคุยออกมาจัดเวที นั่งคุยว่าระบบการศึกษาไทยควรจะเป็นแบบไหน จนหาข้อสรุปได้กันเป็นสิบๆครั้ง แต่ก็ยังไม่เคยเปลี่ยนแปลงสักที
เมื่อไหร่ระบบการศึกษาประเทศไทยจะดีขึ้นครับ เมื่อไหร่จะเปลี่ยนแปลง เมื่อไหร่จะปรับเปลี่ยนสักที
ในขณะที่ทั่วโลกระบบการศึกษาเริ่มเปลี่ยนแปลงกันแล้ว ประชาชนมีจิตสำนึกที่ดีขึ้น ระบบการศึกษาของประเทศที่เคยล้าหลังในเอเชียตอนนี้กลับแซงหน้าประเทศไทยไปแล้ว แต่ประเทศไทยไม่มีวี่แววที่จะดีขึ้นเลย
ยิ่งมองประเทศตัวเองตอนนี้ยิ่งรู้สึกหดหู่ หมดหวัง จนบางทีก็อยากจะร้องไห้ให้กับประเทศตัวเอง
ใครหมดหวังกับประเทศเรื่องไหน มองว่าปัญหาที่แท้จริงคืออะไร
หรือจะแย้งกับสิ่งที่ผมพูดก็ตามสบายเลยครับ เรามาแลกเปลี่ยนความเห็นกัน