รำลึกความหลังถึง Siamese Kittenz


เฟท (โบว์ขาว) คามิโอชิผมเอง รองน้องเล็ก ความสามารถคือตกเก่งมากๆๆ (เฟทรุกี้ในตำนาน) เป็นคนที่แสบที่สุดของวง (แสบกว่าน้องเล็กอีก) เสียง หน้าตา และนิสัยจะเป็นเอกลักษณ์ (ไม่เหมือนใครเลย) ภาพนิ่งว่าเป็นหมีแล้ว แต่ถ้าเคลื่อนไหวรับรองตายแน่นอน

อีกหนึ่งเอกลักษณ์คือเขี้ยวอันแสนเสน่ห์และ 1 ในคูหู่เถิกซ่า (กับน้องไหม) ยิ้มหวานที่สุด นอกจากเป็นไอดอลแล้วยังเป็นโอตะด้วย สมัยนั้น IG มีแต่ มิ้ลกี้กับยุยยุยแห่ง 48G

ตอนนั้นมีเลือกตั้ง โหวตน้องด้วย ถึงขนาดร้องไห้ที่น้องได้เป็นเซนเตอร์ แต่ที่ร้องไห้มากกว่าเพราะเพลงนั้นดันเป็นเพลงจบการศึกษาของน้องเขา ทุกวันนี้ยังตามน้องเขาอยู่ ปัจจุบันเป็นเฟท larme สุดท้ายข้าพเจ้าคือเฟเธี่ยน

ไหม (โบว์ส้ม) หน้าตาแลดูเรียบร้อยเป็นคุณหนู แต่นางรั่ว.. เผลอๆอาจรั่วที่สุดเลยด้วย เป็นคู่หูเถิกซ่า (กับน้องเฟท) เสียง และทุกอย่างเป็นเอกลักษณ์มาก นางเอง MV ของเรานั่นเอง

เป็นกัปตันที่ดูแลน้องๆ ดีมาก ถ้าตามเด็กๆ จะบอกว่าน้องไหมเหมือนเป็นศูนย์กลางเลยกว่าได้ น้องๆ รัก สุดท้าย แม้จะจำศีลอยู่ก็ยังตามอยู่ในฐานะเกคิโอชิของผมนะครับ Team Pioneer...

แพตตี้ (โบว์แดง) น้องเล็กที่แสบ (แต่น้อยกว่าเฟท 55+) เซ็นเตอร์ของวง ดาเมจแว่น ซุ่มซ่ามหน่อยๆ - -" ) โอชิของผมเอง คิดไปคิดมาน้องสำคัญสำหรับวงมากเลย เพราะเพื่อนผมจำน้องได้ก่อนเลย เป็นประตูของวง

จุ๊ยซ์ (โบว์ฟ้า) แอบต๊องหน่อยๆ.. ซุ่มซ่ามกว่าแพตตี้อีก

หลิว (โบว์ชมพู) ยิ้มสวย ขี้เล่น น่ารัก 3 คำบอกทุกอย่างแล้ว

พิมพ์ (โบว์เหลือง) เรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก สเปคชายรุจนั่นเอง

เฟย์ (โบว์ม่วง) ขวัญใจใครหลายๆ คนเลยนะคนนี้ คิดถึง

แล้วถึงท่านคิดถึงแมวสยามกันแบบไหนบ้างมาแชร์กันครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่