อยากถอยออกมาแต่รู้สึกเสียดายวันเวลาความผูกพัน

ผมควรทำยังไงดีครับ ผมโดนแหนหักหลังโดยการไปคุยกับคนอื่นไปเจอกันอยู่บ่อยครั้งแล้วมีอะไรกัน เขาทำผมเสียใจมาตลอดผมให้อภัยผมเป็นคนไม่ค่อยแสดงอาการจึงได้แต่เก็บไว้ถ้าผมพูดไปเขาก็พูดแค่ว่าเลิกไหม เขาชอบพูดบ่อยๆว่าเลิกไม่เลิกอยู่ที่ผมถ้าผมออกไปจากเขาคือเลิกจริงๆ ผมทำใจยอมรับและอยู่กันไปเพราะผมรักเขา มาจนวันนี้ผมกับเขาเวลามีอะไรกันผมใส่ถุงยางตลอด แต่ประจำเดือนเขาไม่มาผมก็รู้สึกแปลกใจละซื้อที่ตรวจครรให้เขาตรวจ จนสุดท้ายเขาสารภาพว่าไปมีอะไรกับคนอื่น  ท้อง1เดือน ละซื้อยาขับเลือดมาขับออก ผมรับไม่ได้จริงๆครั้งนี้ผมจะเลิกกับเขาแต่เขายื้อผมและบอกว่าตอนนี้เขารู้สึกแย่จริงๆทั้งร่างกายและจิตใจ ผมสงสารเขาผมรู้เรื่องชีวิตเขาแต่เด็กๆเขาเป็นคนน่าสงสารพ่อแม่ไม่สนใจจึงต้องออกมาทำงานเช่าห้องอยู่คนเดียว ตอนนี้ผมกลับไปอยู่กับเขาเพราะสงสารช่วยดูแลในระหว่างเขาขับเลือดแต่ความรู้สึกผมหมดรักแล้ว แต่สงสารพอคิดจะไปนึกถึงความทรงจำที่มีด้วยกันมา เหมือนตัวอยากไปแต่ใจยังรักอยู่ ผมควรทำอย่างไรดีครับ 
ต้องขอโทดนะครับผมอาจจะเขียนบรรยายไม่ค่อยเข้าใจ