มีเเฟนเป็นเชียร์เบียร์ รู้สึกไม่สบายใจมาตลอด กังวล ไม่รู้ว่าควรคบหรือควรเลิก

ผมมีเเฟนเป็นเชียร์เบียร์คบกันมาก็นาน เธอทำงานเป็นเชียร์เบียร์ ผมเองก็ห้าม เเต่ว่าเธอบอกว่าไม่มีอะไร ใจผมก็ไม่อยากให้เธอทำงานนี้ เเต่ไม่รู้ทำไมผมถึงปล่อยให้เธอไปทำ ผมรู้สึกกังวล คิดมาก ว่าเธอจะเจอผู้คน ที่ดีกว่าผม ทั้งหน้าตาฐานะ หลายๆอย่าง ต้องเจอผู้คนมากมาย ผมไม่มั่นใจในตัวเธอ เธอเองก็ไม่ค่อยทำอะไรให้ผมมั่นใจเลย ผมรักเธอมากกลัวเสียเธอไป ผมพยายามไม่คิดไม่เอามาพูดเพราะไม่อยากทะเลาะกัน ผมกลัวว่าตอนอยู่กับผมเธอเป็นอีกเเบบ เเต่ตอนไม่มีผมเธอจะเป็นอีกเเบบ ผมนึกภาพไม่ออกเลย ผู้คนมากมายที่จะเข้าหาเธอ ตอนที่เธอไปทำงานผมอดห่วงไม่ได้กังวลจนนอนไม่หลับ เคยคิดจะเเอบตามไปดูตอนเธอทำงานเเต่ก็ไม่กล้า เธอค่อนข้างที่จะมีคนเข้าหาเยอะ ผมกลัวเธอจะไปเล่นด้วย เเล้วพลาด บางทีผมก็คิดว่าเราควรเลิกกันเพื่อผมจะได้ไม่ต้องกังวล ต้องคืดมากต้องเหนื่อยใจ เเต่ผมก็รักเธอ เเต่ความรักเเบบนี้เเบบที่ไม่มีความสบายใจมันจะเหนื่อยไปรึป่าว พอผมพูดอะไรขึ้นมาก็จะทะเลาะกันตลอด ผมเป็นคนขี้หึง มักจะจับผิดเทอ บางทีมันก็เหนื่อย เวลาก็ไม่ตรงกันผมก็ทำงานกลางวัน ไม่รู้จะทำไงดี เธอชอบทำตัวมีพิรุจ ตอนที่พิมพ์เรื่องนี้อยู่ผมก็กำลังรอเธอกลับมา