เราเป็นเด็กมหาลัยได้ออกมาเช่าเป็นห้องแถวอยู่คนเดียวตอนย้ายมาอยู่แรกๆมันก็ดีนะจนคนห้องข้างๆเริ่มสร้างเหตุการณ์ขึ้นครั้งแรกทำเสียงดังด้วยการตอกไม้ทำงานอะไรของเขาก็ไม่รู้เราก็เออทำใจเขามาอยู่ก่อนและเขาก็ดูน่ากลัวด้วยไม่อยากยุ่งครั้งที่สองหนักขึ้นเอาไม้แผ่นๆมาขัดโดยใช้เครื่องขัดซึ่งฝุ่นเยอะมากเราตากผ้าไว้คือเป็นคราบต้องเอามาตากข้างในปิดหน้าต่างทุกบานแต่รถมอไซต์มันเอาเข้าห้องไม่ได้ไงฝุ่นเกาะเบาะรถเยอะมากเช้ามาแต่งตัวเสร็จต้องมายืนปัดฝุ่นแล้วก็เปราะกระโปรงเสื้อคือตอนนั้นไม่ไหวแล้วเป็นแบบนี้มา2-3วันเราเลยตัดสินใจโทรไปบอกเจ้าของว่าทนฝุ่นไม่ไหวแล้วไม่งั้นจะขอย้ายเจ้าของเขาก็ใจดีนะมาพูดให้แล้วคนข้างห้องก็หายไป2เดือนกว่าๆแล้วก็กลับมาคราวนี้ยกครอบครัวมาเลยตั้งแต่รุ่นปู่ย่าจนถึงหลานแล้วก็ทำแบบเดิมแต่ครั้งนี้ไม่ใช่ขัดไม้แต่เป็นเครื่องตัดเหล็กดังหนักกว่าเดิมแถมจี้เหล็กด้วยเครื่องด้วยเรานี่กัดฟันเลยแต่ก็ต้องทนแล้วมันก็หายไปไม่มีเสียงรบกวนใดๆจนเขาเอาหมามาเลี้ยงปัญหาที่เจอคือเราจะเอาถุงขยะมาวางไว้หน้าบ้านเพื่อเช้าเอาไปทิ้งแต่เกิดอะไรขึ้นมีหมากัดเห็นคาตาหมันไส้มากคือมันไม่ควรที่จะเลี้ยงเลยถ้าคุณอยู่บ้านแบบนี้แถมยังปล่อยให้มันอดอยากมากัดขยะบ้านอื่นเขาสร้างความรำคาญด้วยการกระทำของตัวคุณเองอีก
ที่มาเล่านี่อยากแชร์สิ่งที่ตัวเองเจอมาเคยแต่คนอื่นเล่าหรืออ่านเจอพอมาเจอกับตัวเองไม่ไหวจริงๆขอขนานนามคนแบบนี้ว่า คนมลพิษ
เพื่อนบ้านมลพิษกับหมาของเขา
ที่มาเล่านี่อยากแชร์สิ่งที่ตัวเองเจอมาเคยแต่คนอื่นเล่าหรืออ่านเจอพอมาเจอกับตัวเองไม่ไหวจริงๆขอขนานนามคนแบบนี้ว่า คนมลพิษ