คือต้องบอกก่อนว่าผมรู้สึกตัดสินใจพลาดไปครั้งนึง คือ ผมเคยเรียนวิศวะคอมมาก่อน แต่เรียนไปแค่ 3 เดือน ก็คิดว่าตัวเองไม่ชอบไม่เหมาะเพราะไม่ชอบเรื่องคำนวณ+วิท ผมจบ ปวส อิเล็กมาแต่ความรู้ด้านนี้แทบไม่ค่อยมี(ตอนเรียนไม่ตั้งใจเอง) ผมตัดสินใจไม่เรียนจาก วิศวะแค่รู้สึกว่าเราไม่ชอบยิ่งเรียนไปยิ่งคำนวณยิ่งแย่ไม่ชอบ เลยคิดว่าอยากจะไปเรียน it แทน ที่เป็นที่ม.อื่น และหลังจากนั้น . . . พ่อผมก็บอกว่า เนี่ยดีแล้วที่ออกมา งั้นก็มาทำงานเลย ให้ผมไปทำงานที่กรมทางหลวง คือการเป็นพนักงานจัดเก็บ(เก็บเงินด่าน) แล้วค่อยสอบเป็นคอมข้างบน ฟังดูเหมือนจะดีเลยครับ แต่ผมไม่ชอบมากๆ เพราะใจผมมันอยากเรียนมากกว่า งานที่ทำก็ไม่ได้หยุด ตรงกับคนอื่นเขา ทำทั้ง กะเช้า กะบ่าย กะดึก พ่อผมบอกว่าสอบเป็นคอมแล้วก็จะให้เรียนปตรีที่นึงไปด้วยซึ่งเป็นที่ๆจบง่าย และไม่น่าจะได้ความรู้อะไรลึกซึ้ง แล้วถ้าผมทำงานที่นี่ก็ต้องย้ายไปไกลบ้านอีก ผมคิดทุกวันเรื่องนี้คิดมากทุกวัน ไม่มีใจจะทำงานเพราะไม่ได้อยากทำแต่แรก แต่พ่อบอกว่า ทำที่นี่ไป จนมีวุฒิ ปตรี แล้วความรู้จะหาเพิ่ม ก็ไปเรียนคอสเอา

แค่คิดว่าผมต้องทำอยู่ที่นี่ หลายปีผมคงทรมานมาก ก็เข้าใจนะครับ ว่าพ่อกลัวเราตกงาน แต่คือใจของผมมันต้องการเรียนมากกว่า เพราะคิดว่า เป็นช่วงเวลาที่เราได้เต็มที่กับมัน ไม่ต้องคิดเรื่องอื่น
-เรื่องที่มันเกิดขึ้นทั้งหมด มันเป็นเพราะผมเลือกที่จะไม่เรียนวิศวะต่อ เพราะผมไม่มีความอดทนใช่ไหมครับ
-พี่ๆคนอื่น คิดว่าแบบไหนดีกว่าครับ ทำงาน(แต่ไม่ได้ชอบงานนี้)แล้วเรียน(ที่จบง่ายๆ) เอาวุฒิ แล้วไปเรียนคอร์สเอา กับ เรียนไปก่อนทีเดียวแล้วค่อยตั้งใจหางานทำ
เพิ่มเติม. คือที่ผมออกจากวิศวะเพราะผมรู้ว่าผมไม่ชอบคำนวณ แต่ใจผมมันอยากเรียนเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ผมหวังกับวุฒิปตรีมาก เลยอยากเรียนให้มันจริงจัง
(ปรึกษา) อยากเรียน แต่พ่อให้ทำงานดีกว่า
-เรื่องที่มันเกิดขึ้นทั้งหมด มันเป็นเพราะผมเลือกที่จะไม่เรียนวิศวะต่อ เพราะผมไม่มีความอดทนใช่ไหมครับ
-พี่ๆคนอื่น คิดว่าแบบไหนดีกว่าครับ ทำงาน(แต่ไม่ได้ชอบงานนี้)แล้วเรียน(ที่จบง่ายๆ) เอาวุฒิ แล้วไปเรียนคอร์สเอา กับ เรียนไปก่อนทีเดียวแล้วค่อยตั้งใจหางานทำ
เพิ่มเติม. คือที่ผมออกจากวิศวะเพราะผมรู้ว่าผมไม่ชอบคำนวณ แต่ใจผมมันอยากเรียนเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ผมหวังกับวุฒิปตรีมาก เลยอยากเรียนให้มันจริงจัง