(เรื่องเล่าจากประสบการณ์จริง)แอบชอบใครคุยกับใครก็นกตลอด

สวัสดีค่าาาาวันนี้เรามีเรื่องจะมาเล่าและปรึกษาค่ะเราเลยตั้งเป็นกระทู้คำถามเพราะเราเลือกไม่ถูกงั้นเข้าเลยเรื่องเลยนะคะ !!
 
      ตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่ม.5ค่ะหน้าตาก็ไม่ได้ดีอะไรมากผิวคล้ำนิดหน่อยหน้าเป็นสิวนิดๆเราเป็นคนฉอดเก่งมากโดยเฉพาะกับเพื่อน5555และเป็นคนที่รั่วมากๆเรียกได้ว่าเป็นตัวฮามากลุ่มเพื่อนอ่ะค่ะต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนต่างจังหวัดมาต่อม.4ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดนนทบุรีค่ะแต่ก่อนที่เราจะมาเรียนที่นี่เราก็มีเเฟนคนนึงค่ะแต่เค้าเสียชีวิตด้วยการประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์แต่เราเลิกกันก่อนค่ะเราก็ร้องไห้และเสียใจมากเพราะตอนนั้นเราเลิกไม่ถึงสองอาทิตย์และหลังจากเลิกกันเค้าก็ทักมาคุยกับเราตลอดจนเลิกคุยกันสองสามวันเค้าก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ทีแรกมีหวังว่ารอดจนสุดท้ายเค้าก็เสียชีวิตค่ะเราเสียใจมากและไม่ได้ไปงานศพเค้าเลยเพราะที่บ้านมีงานเยอะตอนนั้นเราไม่ได้คุยกับใครเลยค่ะมีเเฟนเก่าก่อนหน้านี้ทักมาคุยว่าเป็นไงบ้างเราก็ตอบๆไปเเต่เราก็ไม่คิดอะไรแล้วค่ะเพราะใจเรามันยังอยู่กับเเฟนเก่าที่เสียชีวิตบวกกับยังเสียใจอยู่พอเราทำใจได้สักพักเราก็ย้ายมาอยู่ที่นนทบุรีค่ะจนมาถึงวันเปิดเทอม

      เราก็ใช้ชีวิตในโรงเรียนแบบแฮปปี้จนมาวันนึง(ตอนนั้นเราอยู่ม.4ค่ะ)

(คนที่1)มีรุ่นน้องคนนึงทักมาหามาคุยกับเราหน้าตาพอใช้ได้และบวกกับที่ว่าเราไม่ค่อยมีคนคุยเราก็เลยคุยๆกับน้องเขาไปค่ะจนเราได้คุยกันสองสามอาทิตย์และเราก็รู้สึกดีไปแล้วแต่อยู่ดีๆก็โดนเทเฉยโดนเท
แบบงงๆเราก็เลยเฮิร์ตไปสักพักจนทำใจได้เราก็ไป
(คนที่2)แอบชอบรุ่นน้องม.3คนนึงค่ะ(คนเราก็ต้องเดินหน้าต่อไปใช้มั้ยคะ5555)เราเเอดเฟสไปหลายรอบมากเค้าก็ไม่รับตอนนั้นท้อสุดๆแต่ก็ไม่เลิกชอบนะคะชอบมากจนเค้ารู้และมีครั้งนึงเพื่อนเราเอาเฟสเราไปสะกิดเค้าค่ะ(ตอนนั้นเค้ายังไม่รับเเอดเฟสเราด้วยซ้ำ)และโบกมือทักทายไปจนเค้ารับเเอดเฟสเราตอนนั้นดีใจมากแต่ก็เเอบเขินๆที่เพื่อนเราเอาเฟสเราโบกมือทักทายไปและพิมไปว่า"ทักค่ะ"เค้าก็ตอบกลับมาคำว่า "ครับ"ด้วยความที่ตอนนั้นเป็นช่วงพักกลางวันและเค้าก็มาโรงเรียนบวกกับเราที่อายเค้าเวลาเจอหน้ามากๆเราเลยตอบไปว่า "โทษนะเพื่อนเเกล้ง" เค้าอ่านค่ะและตอบว่า "ครับผม" แค่นั้นเลยค่ะและไม่มีสนทนาเพิ่มใดๆแล้วเราก็ทำได้แค่ชอบค่ะจนวันนึงเค้าย้ายโรงเรียนเราก็เสียใจนิดๆแต่ก็ยังพอทำใจได้

พอเราทำใจเรื่องคนที่เราแอบชอบได้ก็ปาเข้าไปตอนม.4เทอมสองค่ะบอกไว้ก่อนเราก็ยังมีคนคุยผ่านๆบ้างแต่ก็นั่นแหละค่ะก็ไม่ได้อะไรกันจนมาถึงคนนี้เป็นคนคุยที่ทำให้เราเจ็บแสบมาก

(คนที่3)คนนี้เป็นเด็กปทุมค่ะเป็นรุ่นน้องรร.เก่าของเพื่อนเรา เราได้คุยกันเพราะเพื่อนเรานี่แหละตอนนั้นเค้าเเอดเฟสเรามาเราก็รับๆไปตอนนั้นไม่รู้นะคะว่าเป็นรุ่นน้องของเพื่อนเราจนเพื่อนเราบอกว่ารุ่นน้องคนนี่มันอยากคุยกับเรา(เพราะเพื่อนเรามันเอารูปที่ถ่ายเป็นกลุ่มซึ่งมีเราด้วยในนั้นลงในสตอรี่ค่ะรุ่นน้องคนนั้นเลยมาเห็นและขอเฟสจากเพื่อนเรา)จากนั้นเค้าก็ทักมาคุยกับเราค่ะเราก็ตอบไปช่วงนั้นไม่มีคนคุยด้วยเเละเพื่อนเราก็เชียร์ยอมรับว่าเเรกๆที่คุยเราไม่รู้สึกอะไรค่ะจนหลังๆเราได้โทรคุยกันบ่อยขึ้นว่างๆก็เล่นเกมส์ด้วยกันเราเลยรู้สึกดีไปแล้วจนมาวันนึงเค้าหายไปค่ะแบบมาๆหายๆตอบเราบ้างไม่ตอบเราบ้างเราก็ตะหงิดในใจว่าออนเฟสแต่ไม่ตอบเราคืออะไรเราก็ดาวน์หน่อยๆค่ะจนเค้าตอบเราและยังโกหกเราด้วยซ้ำสุดท้ายมารู้ทีหลังว่าเค้ากลับไปหาคนเก่าเรานี่เจ็บจี๊ดเลยเเละมีวันนึงเรากับเพื่อนอีกสามคนไปดูหนังที่Big c ปทุมค่ะเพื่อนเราคนนั้นมันก็คุยกับไอ้คนที่มันเทเราอ่ะค่ะว่า"ออกมาเจอหน่อยอยู่ที่Bigcปทุมบี(นามสมมติ)ก็มานะ"เพื่อนเราบอกแบบนั้นคนคุยเก่าเราก็ตอบมาว่า"ไม่ไปหรอกไม่อยากเจอเรา"พอเรารูในใจก็เจ็บจี๊ดเลยถามตัวเองมากมายว่าทำไรผิดวะเราควรเป็นฝ่ายที่ไม่อยากเจอมากกว่ามั้ย


      พอเราทำใจได้เราก็ไม่ได้ชอบใครเลยจนมาเจอรุ่นน้องคนนี้ค่ะ

(คนที่4)ตอนนั้นจำได้ว่าเรากำลังจะจบม.4ค่ะและเราดันไปปิ๊งรุ่นน้องคนนึงตอนนั้นเค้าอยู่ม.3เพื่อนเรามันก็หาเฟสให้จนเจอเราก็เเอดไปค่ะและก็ต้องสะดุดตาตรงสถานะที่ขึ้นว่ามีเเฟนแล้วตอนนั้นเราก็หมดหวังค่ะไม่คิดไรมากแค่ปิ๊งๆตอนปิดเทอมมีบ้างที่เราไปส่องเค้าและตอนนั้นเค้าก็เหมือนเลิกกับแฟนค่ะเราก็ดีใจนิดนึงภาวนาให้เค้าต่อม.4ที่เดิมจนมาถึงวันเปิดเทอมเราขึ้นม.5ด้วยความที่ตอนปิดเทอมเรากลับต่างจังหวัดเราเลยติสๆไม่มีคนคุยจนเพื่อนมีเเฟนกันหมดกลุ่มยกเว้นเราตอนนั้นเราเเฮปปี้มากๆนะแบบเราอยู่ได้แต่ก็นั่นแหละค่ะพอ
กลับมาจากต่างจังหวัดความติสก็หายไปบวกกับเจอรุ่นน้องคนนั้นค่ะเค้าต่อม.4ที่เดิมและยังเรียนสายวิท-คณิตแบบเราตอนนั้นดีใจมากที่ดีใจเพราะรร.เราจะมีกิจกรรมสายรหัสค่ะเราก็ภาวนาให้เราพี่รหัสเค้าสุดท้ายก็จับไม่ได้ค่ะเพราะคนก่อนหน้านี้จับได้ชื่อเค้าก่อนตอนนั้นเจ็บใจมากเเต่ก็ไม่อะไรเราก็หวีดในพื้นที่ของเราจนมีวันนึงเราอยากทักเค้าไปเพื่อนเราก็บอกว่าให้ทักไปเลยทักไปคุยเรื่องสายรหัส(ตอนนั้นเรายังอยู่ในช่วงสายรหัสค่ะ)เราก็เลยทักไปปั่นเค้า(แต่จริงๆเเล้วแค่ต้องการจะคุย)ตอนนั้นเราเเฮปปี้มากที่เค้าตอบเเชทเราและคุยกับเราเวลาเราถามว่าทำอะไรเค้าก็จะส่งรูปให้ดูว่าทำไรอยู่พอมาวันนึงเป็นวันเฉลยพี่รหัสตอนนั้นเค้าไม่รู้ว่าพี่รหัสคือใครและบวกกับที่เราเคยไปปั่นเค้า เค้าก็เลยเดินมาหาเราค่ะถามว่า"ใช่พี่รหัสผมมั้ย" เราก็ยิ้มค่ะและเขินมากกเเละตอบไปว่า"ไม่ใช่"เค้าทำหน้าเจื่อนๆเราก็บอกว่า"แบบนี้ต้องโดน"เราไปหยิบเเป้งจากเพื่อนค่ะและปะไปที่หน้าเค้า(เพราะมันเป็นบทลงโทษ)ตอนนั้น
ฟินมากเพื่อนเราก็เเซวค่ะแต่เค้าเดินไปแล้วนะคะและกิจกรรมก็เลิกอาจารย์ก็ให้พวกเราทุกคนทำความสะอาดค่ะเค้าก็ยังไม่กลับเราก็พูดเล่นๆกับเพื่อนเราที่มีกล้องว่า"อยากถ่ายรูปกับน้องว่ะ"ทีนี้เพื่อนเรามันก็เอาจริงค่ะเรียกเค้ามาและโกหกไปว่าเราคือพี่รหัสเก่าเค้ามาถ่ายรูปด้วยกันหน่อยเค้าก็ยอมถ่ายค่ะชีวิตตอนั้นเเฮปปี้มากได้คุยกับเค้าเวลาเราเเชร์อะไรถึงเค้า เค้าก็มาไลค์ให้ตลอดเหมือนเค้าก็รับรู้อ่ะว่าชอบ

   และมีวันนึงเราทักเค้าไปตอนบ่ายๆเค้าก็ไม่ตอบเราค่ะเราก็รอแชทเค้านะรอจนหลับและฝันว่าเค้ากลับไปคืนดีกับเเฟนเก่าค่ะและเราก็ตื่นแต่เค้าก็ยังไม่ตอบเรานะสุดท้ายเราก็ดาวน์และเฟลมากพอสองสามวันผ่านไปเราก็ไปเห็นโพสที่เค้าเเชร์เกี่ยวกับแฟนเก่าค่ะตอนนั้นเราเห็นแล้วคือแบบใจไปหล่นที่ตาตุ่มแค่นั้นยังไม่พอค่ะเราไปเห็นเค้าเดินด้วยกันคุยกันกลับบ้านพร้อมกันเราเลยเสียใจมากเฟลไปหลายอาทิตย์ตัดใจยากมากเพราะเรารักเค้าไปแล้วและเค้าก็อยู่รร.เดียวกับเราอีกเห็นกันทุกวันและอันนี้คือเจ็บสุดเลยค่ะวันนั้นเราไปส่องเฟสเค้าปรากฎว่าเค้าสมัครเฟสใหม่ค่ะแต่เราไม่ได้เเอดไปเเละเค้าก็ไม่ได้เเอดมาแต่เค้ายังเเอดเพื่อนเราไปทั้งกลุ่มยกเว้นเราถามว่าเจ็บมั้ยก็คือเจ็บมากค่ะในใจเราคิดว่าเค้าต้องสมัครเฟสใหม่หนีเราแน่ๆแต่ถ้าเป็นเหตุผลอื่นเราก็ยังสบายใจค่ะจนมาตอนนี้เค้าก็กลับไปคบกับเเฟนเก่าค่ะแลดูเเฮปปี้มากส่วนเราก็พอตัดใจได้เพราะด้วยความที่เค้าหลบหน้าเราและเรายังเตือนตัวเองว่า"เค้าไม่ได้รักเราเค้ามีเเฟนแล้วและทำไมเราต้องมานั่งเสียใจด้วยวะ"ปัจจุบันเราก็ตัดขาดพยายามไม่ไปส่องเฟสเค้าแล้ว


    หลังจากนั้นเราก็คุยกับเพื่อนว่า "ตั้งแต่ย้ายมาที่นี่เวลาชอบใครก็นกตลอดคุยกับใครก็โดนเทแบบงงๆวะ" เพื่อนเราก็บอกเหมือนกันทุกคนเลยว่า "เป็นเพราะเเฟนเก่าที่ตายหรือเปล่ามันอาจจะยังไม่อยากให้มีใคร"ร้องไห้ลืมบอกค่ะว่าเพื่อนเรารู้ว่าก่อนมานี่เเฟนเก่าเราเสียชีวิต)เราได้ยินแบบนั้นก็ไม่อยากคิดมากค่ะไม่อยากกโทษเค้าเเต่เรายอมรับว่าตั้งแต่เค้าเสียชีวิตไปเราก็ใลฝันถึงเค้าเยอะมากจนมาถึงปลายเดือนที่แล้ว

(คนที่5)เราก็แอบไปเล็งรุ่นน้องม.4อีกคนค่ะ(เล็งเก่ง)ตอนนั้นให้อารมณ์ประมาณแบบชอบเฉยๆไม่ได้จริงจังเท่าคนที่แล้วจนเพื่อนเรามันเดินไปขอเฟสเค้าค่ะและถามว่ามีเเฟนยังเค้าก็บอกว่ายังครับเพื่อนเราก็ยื่นโทรศัพท์ให้และบอกว่าเพื่อนพี่ให้มาขอเฟสและเค้าก็ให้ค่ะเราก็แอดเค้าไปเลยและเค้าก็รับ(รับไวมากจ้า)แต่เราก็ไม่ได้ทักไปคุยนะคะเพราะกลัวว่านกแบบที่ผ่านมาจนวันนึงเพื่อนเราก็เอาโทรศัพท์เรานี่แหละค่ะไปโบกมือทักทายเค้าจนเค้าโบกกลับมาเราก็เลยชวนคุยไปตอนนั้นคุยได้นิดเดียวเองเราถามประมาณว่า"มีคนคุยยัง"เค้าตอบว่า"มีแต่ไม่เยอะ555"เราก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุยเราถามคำเค้าก็ตอบคำจนเราไม่คุยละและไม่ได้คุยกันอีกเลยจนมาถึงวันพุธที่แล้วเค้าลงสตอรี่เอาผังทีมฟุตบอลมาลงทีมเค้าเเข่งวันพฤหัส(ตอนนี้รร.เรามีกีฬาภายในค่ะ)เราก็เลยตอบกลับสตอรี่เค้าว่า"สู้ๆน๊า"ตอนนั้นกลัวมากว่าเค้าจะไม่ตอบแต่ไม่ใช่จ้าเค้าตอบมาว่า "ครับผม" เเล้วเราก็ชวนคุยยาวไปเลยจนวันที่เขาเเข่งเราก็ไปเชียร์ค่ะแหกปากดังมากเรานั่งอยู่อัศจรรย์สามเค้าอยู่อัศจรรย์สองเราก็พูดกัยเพื่อนเราว่า"อยากเอาน้ำให้น้อง"เพื่อนเราก็บอกว่า "เอาดิ" จนพักครึ่งหลังเค้าเดินทาที่อัศจรรย์สามที่เรานั่งค่ะเพื่อนมันบอกว่า "เอาน้ำไปให้น้องดิน้องมาแล้ว"เราก็เอาแต่ส่ายหน้าและบอกว่า "ไม่เอาเขิน" จนเพื่อนเราบอกว่า "ถ้านกอย่ามาเสียใจทีหลังนะ"เราก็เลยให้เพื่อนเราที่นั่งข้างๆเอาน้ำไปให้จนเพื่อนเราเดินกลับมามันก็บอกว่าตอนที่เอาาไปให้พูดว่า "เพื่อนฝากมาให้" เค้าก็ยิ้มและบอกว่า "ขอบคุณครับ" พอเราได้ยินที่เพื่อนเล่าแบบนั้นก็ยิ้มแก้มจะแตกตกเย็นเราก็ทักไปคุยค่ะเค้าก็เหมือนเดิมถามคำตอบคำเราก็ท้อนะคะแต่ไม่ยอมเเพ้ค่ะมาขนาดนี้แล้วเราก็ทักไปคุยชวนเค้าคุยก็เเฮปปี้นิดนึงค่ะแต่แอบเจ็บใจสุดคือเค้าไม่ได้ถามชื่อเราเลยทั้งๆที่คุยกันมา3-4วันแล้วและเค้าก็ไม่เคยถามเรากลับเวบาเราถามว่าทำไรเค้าก็ตอบมาคำนึงและไม่ถามกลับอีกเลยเป็นแบบนี้จนเราชินวันนึงๆเราต้องหาเรื่องคุยกับเค้าเพราะถ้าเราไม่มีไรคุยเค้าก็ไม่คุยกับเรา
แต่เวลาเราบอกฝันดีและมอนิ่งเค้าก็บอกเรากลับตลอดนี่แหละค่ะเหตุผลที่เรายังไม่ยอมเเพ้


*เราเลยมาปรึกษาค่ะ
1.เราควรสู้ต่อไปจนเค้าปฎิเสธหรือมีเเฟนใช่มั้ยคะ?
2.เราควรบอกชื่อเราให้เค้ารู้มั้ยเราจะพิมพ์ไปประมาณแบบว่า "ไม่คิดอยากจะรู้ชื่อเราหรอ" เราเคยถามเพื่อนค่ะแต่เพื่อนบอกว่าไม่ดีมันดู
เสร่อถ้าเค้าอยากรู้ก็ถามเองเราเลยมาถามเพื่อนๆในนี้ค่ะ
3.เรามีโอกาสที่จะนกกับคนนี้สูงมากใช่มั้ยคะ?
4.มีวิธีจีบหรือทริคอะไรที่ได้ผลมั้ยคะ?
5.เกี่ยวมั้ยที่ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาตั้งแต่เเฟนเก่าเราเสียชีวิตเราก็ไม่สมหวังความรักมาตลอด
ทั้งๆที่ตัวเองไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนเป็น
เพราะเเฟนเก่าเรามั้ยคะ?
(ใจเราไม่อยากโทษเค้าแต่มันแอบคิดไม่ได้)


ใครที่ผ่านมาอ่านกระทู้นี้ก็เเนะนำหน่อยนะคะเพราะคนนี้เราไม่อยากนกT T 
ปล.ยาวหน่อยนะคะเพราะมันคือประสบการณ์จริงล้วนๆ

XXX ถ้าจะมาเม้นอะไรนอกเรื่องกระทู้นี้ขอเรียนเชิญให้กดออกนะค XXX

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่