หนูโดนน้าตีอยู่หลายครั้งเลยค่ะ เพราะไม่เข้าบ้านแค่ครั้งเดียว และเรื่องอื่นไปอีกเยอะเลยค่ะ ถือว่าเขาเป็นห่วงเรหรืออะไรหรอ

สวัสดีค่ะ หนูอยู่ม..3 หนูอยู่กับแม่แค่2คนที่บ้าน และน้า ป้า ยาย ก็อยู่อีกหลังหนึ่ง น้าเราสอนเราอ่านเขียนท่องมาตลอด เรารักน้ามากๆ อีกอย่างทั้งบ้านเป็นผู้หญิงหมดยกเว้นน้าคนเดียว  น้าก็สอนพี่ๆของเราแบบนี้แหละค่ะ ดื้อก็ตี สูตรคูณถูกบังคับให้อ่านเขียนตั้งแต่อนุบาล2 มันอาจจะดูเป็นเรื่องธรรมดานะคะ แต่เวลาท่องไม่ได้ ก็โดนตี และยังโดนบังคับให้เขียนทีละ12 จบไปเรื่อยๆ ประมาณว่า12 ครั้งเลยค่ะ แม่เราไม่เคยที่จะด่าหรือตีเราเลย ถ้าจะด่า ก็จะด่าในช่วงที่เราดื้อจริงๆ เช่น ทำเงินหายค่ะ เราโดนน้าด่า น้าตีมาตลอดเลยค่ะ บางครั้งก็อยกออกว่าเออเราผิดจริงๆ มันมีครั้งหนึ่งที่เรานั้นคบกับคนๆหนึ่ง เรารักเขามากละเราชอบไปไหนมาไหนกับเขา แล้วสุดท้ายก็พลาด นี่รู้สึกผิดจริงๆค่ะ รู้เลยว่า การที่น้าตีตอนนั้น มันดี เพราะน้าเป็นห่วง แต่เรื่องที่จะเล่านี่คือ เมื่อวานวันที่13 กันยายน เป็นวันศุกร์ วันเกิดของเพื่อน เราก็บอกยายว่าไปกินวันเกิดเพื่อนนะ กลับดึกอยู่ประมาณ 3-4 ทุ่ม แต่สุดท้ายเราก็ไม่กลับเพราะว่า บ้านเพื่อนของเรานั้นไกลมากๆ อีกอย่างเพื่อนเราเป็นผู้ชายทั้งหมดค่ะ อาจจะดูแย่หน่อยแต่เราไปนอนอีกห้องนึงค่ะ นอนคนเดียว แล้วตอนเช้าเราก็เข้าบ้าน น้าเราก็เข้ามาถามเหตุผลว่าทำไมไม่เข้าบ้านโตพอละหรอที่จะนอนบ้านคนอื่น จริงๆตอนแรกไม่ได้ตั้งใจนอนหรอกค่ะ แต่เเบตมือถือหมด ก็ไปขอยืมคนอื่นเขาก็ไม่มี จริงๆ จะให้พี่สาวมารับกลับบ้านค่ะ เพราะทุกคนเขากินหมูกระทะกันอยู่ไม่อยากรบกวน ละก็มีกลุ่มที่กินเหล้าอยู่ด้วยแหละค่ะแต่เราไม่กิน เพราะเราเป็นผู้หญิงคนเดียวมันอันตราย เราเลยนั่งกินหมูกระทะกับเพื่อนที่นั่งด้วยกันไป กินเพลินไป ช่วยเขาเก็บเขาล้าง มันก็ดึกมากประมาณเกือบๆเที่ยงคืน เราเลยบอกน้าว่า แบตมือถือหมด พยายามขอยืมทุกคนแล้วไม่มีกันหมด น้าเราก็ไม่เชื่อค่ะ ละยังถามว่าป้องกันมั้ยคำถามนี้เป็นคำถามที่สุดๆไปเลยค่ะ55 เราก็ตอบไปว่า น้องไม่ได้ไปเอากับใคร ละน้าก็ทำหน้าไม่เชื่อ น้าก็เดินเข้ามากำหมัดเคาะที่หน้าผากแรงๆหลายทีมากเลยค่ะ ละตบหัวเรา3ทีหน้าเรา2ที โครตเจ็บเลยค่ะ อธิบายยังไงก็ไม่เชื่อ มันทำให้ โครตไม่อยากอยู่เลยค่ะ รถป้าเราที่เรายืมไปโรงเรียน ยางมันแตกเราเอาไปเปลี่ยนให้ป้าเราที่บ้านคนแถวบ้านค่ะชื่อใหญ่ น้าก็ประมาณแบบ เอาไปให้มันทำไม เราก็บอกว่ายางมันแตก น้าเราก็ว่าจะแตกใฝได้ไงบลาๆ เราก็บอกถ้าไม่เชื่อก็ไปดูด้วยกันเลยมั้ย น้าก็แบบ ทำหน้าไม่เชื่อ ละก็ให้ไปหาเอาเบอร์บ้านคนที่เราไปนอนมาเพื่อถาม เราก็ทักไปขอเพื่อนๆ ละน้าก็ไม่เชื่อว่าเรานอนที่นั้น เวลาไปไหน เราก็ให้คนที่บ้านไปรับไปส่งตลอด ลูกหลานทุกอื่นยังอิสระกว่าเราเลย เราอยากลองไปไหนสักที่แล้วไม่มีคนมาคอยห่วงมากเลย ครั้งนี้คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ได้ไปกินวันเกิดเพื่อนแหละค่ะ