ชาลี สู่ๆ ชาลี สู่ๆ วันนี้คณะอักษรศาสตร์ มีการแข่งบาสเกตบอล โดยมี ชาลีเป็น
หัวหน้าทีม คะแนน ไปครึ่งต่อครึ่ง ใน
คณะ ที่ชาลีกำชูตลูก บาสเกตบอล ลง
ในห่วง เสียงฟ้า!! ดังเปรี้ยง!! พอสิ้น
สุด เสียง
ทั้งคณะต้องตะลึงเพราะชาลี หนุ่มสุด
หล่อ ได้หายตัวไปจาก สนาม
ฟลุ๊ค : เพื่อนสนิทของชาลี ได้เอ่ยขึ้น
เฮ้ย ชาลีมันหายไปไหนวะ?? ไอ้ปิ้ง
ไปตามมันดิ
ปิ้ง : เออ เดี๋ยวกูไปดูให้
ตึ้ม ตึ้มๆ
ปิ้ง : พูดด้วยอาการหอบแห่กๆ ไอ้ฟลุ๊ค
กูไปดูทั่ว มหาลัยล่ะ ไม่เห็นไอ้ชาลีเลย
ฟลุ๊ค : มันจะหายไปไหนได้วะ ?? ป่ะ
ไอ้ปิ้ง ไปแจ้งตำรวจกัน
ทางด้านของ ชาลี สลบไปพักใหญ่
เขาก็ตื่นมา ในห้องๆหนึ่ง ซึ่งตัวห้อง
นั้น ก็แต่งได้โบราณ เอาซะมากๆเลยล่ะ
เขาจึงก้มมองตัวเอง ทันใดนั้นเขาก็
ต้องตกใจ กับชุดที่ตัวเองใส่อยู่ ฮึ้ย!!
กูจำได้ว่า กูใส่ชุดบาสเกตบอลนิหว่าา
แล้วไหน มาใส่ชุดนี้ได้ยังไง.............
ชาลี ได้แต่ตกใจ
จึงขยี้ตาตัวเอง อย่างแรง เพราะเขาจะ
ได้ตื่นจากความฝัน และเขารวบรวม
สติ เพื่อเปิดประตูอีกครั้ง ???
ชาลีจึง เดินเปิดประตูออก
ไป แกร๊ก.... ?? ชาลี ท่าทาง งุนงงเข้า
ไปอีก เพราะว่า ชาลีได้มองไปรอบๆแล้ว
บ้านที่เขาอยู่นั้น ไม่ใช่บ้านเขาอย่างแน่
นอน
เจ้าคุณพ่อ : ชาลีลูกพ่อ เป็นกะไรหรือเปล่า เหตุใด เจ้าจึงทำท่าทางประหลาด
ใจ เช่นนั้น
ชาลี : งั้นผมขอตัวสักพักนะ
เสียงปิดประตู ปั่ง!!
ชาลี : คุยกับตัวเอง นี่มันเกิดอะไรขึ้น
ฉันมาอยู่ที่ได้ยังไง แล้วที่นี่คือที่ไหน
แล้ว พวกข้างนอกนั้นเป็นใครทำไมเรา
ไม่เห็นจะรู้จักเลย แถมยังแต่งตัวประ
หลาดๆอีก ขณะที่ชาลี กำลังเกิดคำถาม
มากมายในหัวของตัวเอง ขณะนั้นได้มี
พระปรากฏตัวให้ชาลีเห็น พระจึงพูดว่า
พระ : โยมมาที่นี่เพราะโยมต้องมา เพราะ
โยมคือคนที่จะเปลี่ยนชะตา เมือง
อมรรัตน์ทราวดี ชะตาเมืองจะเป็นเช่นไร ขึ้นอยู่กับตัว
โยมแล้ว ว่าจะเป็นแบบไหน ต่อไปนี้โยม
ต่องมีสติ คิดไตร่ตรองสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ต่อไป อาตมา ไปล่ะ แว๊บ!!!
ชาลี : เดี๋ยวนะ เรามาทำอะไรนะ เมือง
อมรรัตน์ทราวดี คือจังหวัดอะไรวะ
ความคิดหนึ่งก็พุดขึ้นมาในหัว อ้อจำ
ได้ล่ะ อาจารย์เคยบอกว่า เมือง
อมรรัตน์ทราวดี เป็นเมืองโบราณที่ร้าง
นิหว่า เพราะเคยถูก พวก อังวะโจมตี
จนเมืองแตกนิหว่า แล้วพระองค์นั้นจะ
ให้เรามาทำอะไรที่นี่ แล้วเราตายรึยัง
ชาลีตบหน้าตัวเอง โอ๊ยยย ยังไม่ตายนิน่า หรือว่าเราจะ ทะลุมิติ
มาเนี่ยย
ชาลี ครุ่นคิดต่อไป.........................................
ใครที่เป็น สาวกนักอ่านนิยาย แบบ อดีต ปัจจุบัน อนาคตช่วยมาวิจารณ์นิยายเรื่อง แรกหน่อยค่ะว่า เป็นยังไงบ้านค่ะ เพิ่งหัดแต่ง
หัวหน้าทีม คะแนน ไปครึ่งต่อครึ่ง ใน
คณะ ที่ชาลีกำชูตลูก บาสเกตบอล ลง
ในห่วง เสียงฟ้า!! ดังเปรี้ยง!! พอสิ้น
สุด เสียง
ทั้งคณะต้องตะลึงเพราะชาลี หนุ่มสุด
หล่อ ได้หายตัวไปจาก สนาม
ฟลุ๊ค : เพื่อนสนิทของชาลี ได้เอ่ยขึ้น
เฮ้ย ชาลีมันหายไปไหนวะ?? ไอ้ปิ้ง
ไปตามมันดิ
ปิ้ง : เออ เดี๋ยวกูไปดูให้
ตึ้ม ตึ้มๆ
ปิ้ง : พูดด้วยอาการหอบแห่กๆ ไอ้ฟลุ๊ค
กูไปดูทั่ว มหาลัยล่ะ ไม่เห็นไอ้ชาลีเลย
ฟลุ๊ค : มันจะหายไปไหนได้วะ ?? ป่ะ
ไอ้ปิ้ง ไปแจ้งตำรวจกัน
ทางด้านของ ชาลี สลบไปพักใหญ่
เขาก็ตื่นมา ในห้องๆหนึ่ง ซึ่งตัวห้อง
นั้น ก็แต่งได้โบราณ เอาซะมากๆเลยล่ะ
เขาจึงก้มมองตัวเอง ทันใดนั้นเขาก็
ต้องตกใจ กับชุดที่ตัวเองใส่อยู่ ฮึ้ย!!
กูจำได้ว่า กูใส่ชุดบาสเกตบอลนิหว่าา
แล้วไหน มาใส่ชุดนี้ได้ยังไง.............
ชาลี ได้แต่ตกใจ
จึงขยี้ตาตัวเอง อย่างแรง เพราะเขาจะ
ได้ตื่นจากความฝัน และเขารวบรวม
สติ เพื่อเปิดประตูอีกครั้ง ???
ชาลีจึง เดินเปิดประตูออก
ไป แกร๊ก.... ?? ชาลี ท่าทาง งุนงงเข้า
ไปอีก เพราะว่า ชาลีได้มองไปรอบๆแล้ว
บ้านที่เขาอยู่นั้น ไม่ใช่บ้านเขาอย่างแน่
นอน
เจ้าคุณพ่อ : ชาลีลูกพ่อ เป็นกะไรหรือเปล่า เหตุใด เจ้าจึงทำท่าทางประหลาด
ใจ เช่นนั้น
ชาลี : งั้นผมขอตัวสักพักนะ
เสียงปิดประตู ปั่ง!!
ชาลี : คุยกับตัวเอง นี่มันเกิดอะไรขึ้น
ฉันมาอยู่ที่ได้ยังไง แล้วที่นี่คือที่ไหน
แล้ว พวกข้างนอกนั้นเป็นใครทำไมเรา
ไม่เห็นจะรู้จักเลย แถมยังแต่งตัวประ
หลาดๆอีก ขณะที่ชาลี กำลังเกิดคำถาม
มากมายในหัวของตัวเอง ขณะนั้นได้มี
พระปรากฏตัวให้ชาลีเห็น พระจึงพูดว่า
พระ : โยมมาที่นี่เพราะโยมต้องมา เพราะ
โยมคือคนที่จะเปลี่ยนชะตา เมือง
อมรรัตน์ทราวดี ชะตาเมืองจะเป็นเช่นไร ขึ้นอยู่กับตัว
โยมแล้ว ว่าจะเป็นแบบไหน ต่อไปนี้โยม
ต่องมีสติ คิดไตร่ตรองสิ่งที่จะเกิดขึ้น
ต่อไป อาตมา ไปล่ะ แว๊บ!!!
ชาลี : เดี๋ยวนะ เรามาทำอะไรนะ เมือง
อมรรัตน์ทราวดี คือจังหวัดอะไรวะ
ความคิดหนึ่งก็พุดขึ้นมาในหัว อ้อจำ
ได้ล่ะ อาจารย์เคยบอกว่า เมือง
อมรรัตน์ทราวดี เป็นเมืองโบราณที่ร้าง
นิหว่า เพราะเคยถูก พวก อังวะโจมตี
จนเมืองแตกนิหว่า แล้วพระองค์นั้นจะ
ให้เรามาทำอะไรที่นี่ แล้วเราตายรึยัง
ชาลีตบหน้าตัวเอง โอ๊ยยย ยังไม่ตายนิน่า หรือว่าเราจะ ทะลุมิติ
มาเนี่ยย
ชาลี ครุ่นคิดต่อไป.........................................