ยอมใจกับคุณยายเสื้อแดง...ช่างกล้าถามหาจริยธรรมไม่ถูกเวลา

     เรื่องคดีนี้ ผ่านมายี่สิบหกปี มองแบบกลางๆมันนานพอที่จะเป็นอดีตไปแล้ว  กาลเวลามันล่วงเลยเรื่องจริยธรรมไปแล้ว  เหมือนหนึ่งว่า...

ชายคนหนึ่งปล้นฆ่าคนเมื่อยี่สิบหกปีที่แล้ว  ..รับโทษไปแล้ว เค้าย่อมสิทธิที่จะเป็นคนดีได้ในปัจจุบัน ....หรือ
วัยรุ่นคนหนึ่งมีคดีลักทรัพย์เมื่อยี่สิบหกปีที่แล้ว..รับโทษไปแล้ว เค้าย่อมมีสิทธิที่จะเปนคนดีได้ในกาลปัจจุบัน....หรือ
สาวนางหนึ่งท้องไม่มีพ่อเมื่อยี่สิบหกปีที่แล้ว ..ถูกประนามไปแล้ว เธอย่อมมีสิทธิที่จะเริ่มต้นชีวิตครอบครัวกับชายใหม่ในเวลาปัจจุบัน...

  ตัวอย่างข้างบนสำหรับคนทั่วไป ถือว่าเป็นอดีตที่นานพอ ...คนส่วนใหญ่มักมีความผิดพลาดในชีวิต...เหล่านี้คือเรื่องของอดีตที่ไม่ควรพูดถึงเรื่องจริยธรรมความถูกผิดอีกต่อไป

สำหรับนักการเมือง ประวัติในอดีต ทำให้ตัวเองดูไม่สวยแต่ไม่ถึงกับเรื่องที่ให้อภัยไม่ได้เพราะผ่านมายี่สิบกว่าปีแล้ว...อยู่ที่เจ้าตัวจะมีสปิริตอย่างไรแค่นั้นเอง

จะถามหาจริยธรรม ดูเวลาด้วย  ....พวกเหนียวหนี้ กยศ.อันนั้นเป็นปัจจุบัน น่าถามหาจริยธรรมกับพวกเหนียวหนี้มากกว่า...

ปวดตับกับคุณยายฯ..เป็นน้องเป็นนุ่งจะจับตีก้นซะนี่.