ทุกคนคะ เราคุยกับคนคนนึงได้ประมาณเดือนกว่าๆ แล้วเขาก็บอกว่าจะเลิกคุย แต่เรารู้จักกันได้เพราะเราไปแซวเขาที่รร. แล้วทีนี้เราก็ทักไปคุยในเฟส ตอนแรกก็เฉยๆ แต่เราเริ่มมารู้สึกดีกับเขาเพราะเขาพูดให้เรารู้สึกดีเช่น ตั้งใจเรียนนะ อย่าดื้อนะ คอยเป็นห่วงกัน กลับบ้านด้วยกัน คือมันแล้วแต่คนนะคะ แต่เราแพ้กับคำเหล่านี้ ทุกอย่างแทบจะเหมือนแฟนจนคนรอบข้างเราคิดว่าเป็นแฟนกันแต่จริงๆแล้วไม่ใช่ แต่เวลาเจอหน้ากันก็จะเขินไม่กล้าคุยกัน แล้วเรารู้สึกว่าเขาดูเหมือนไม่ได้สนใจอะไรเรา มีแต่เราที่คอยมองแต่เขา เป็นฝ่ายทักตลอด(ตอนเจอหน้านะคะ) ทุกอย่างมันก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วจู่ๆเขามาบอกว่า แม่เขาไม่อยากให้มีความรักอะไรตอนนี้ เขาเลยขอเลิกคุย เราก็ยื้อเต็มที่จนเขาโอเค และได้คุยกันเหมือนเดิมแต่คุยกันแบบหลบๆซ่อนๆ เขาบอกว่าเขาจะสอบนายร้อยให้ได้และให้เรารอ เราก็โอเค แต่พอคุยไปคุยมาสักพักความสัมพันธ์ก็ดีขึ้นเรื่อยๆดีจนไม่อยากให้มันหายไป และในที่สุดเขาก็บอกเราว่า เราตัดสินใจแล้วเราไม่อยากหลบซ่อนใครอีกแล้ว และเราก็ไม่อยากให้เธอต้องมาคาดหวังอะไรกับเรา เราก็สตั้นไป แต่พอทำใจได้สักพัก เราก็เคารพในการตัดสินใจของเขา และตอนนี้เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เจอหน้าก็ไม่ได้ทักไม่ได้อะไรกันเลย แต่ก่อนจะเลิกคุยเขาบอกเหตุผลกับเราว่า เรายังไม่รู้อนาคตตัวเองเลยว่ามันจะไปในทางแบบไหน เราไม่อยากให้เธอมาลำบากกับเราถ้าอนาคตเราไม่ดี เราอยากให้เธอไปเจอคนที่ดีกว่าเรา เราก็แอบสงสัยนะว่ามันเป็นข้ออ้างรึป่าว แต่พอเลิกคุยได้สักพัก เพื่อนเราที่อยู่ห้องเดียวกับเขาก็แซวกันว่าจีบเพื่อนในห้องหรอ เราก็แอบงง พอเราไปถามตรงๆเขาก็ไม่ได้จีบ เขาแค่ทำงานด้วยกัน แต่เพื่อนเราบอกว่า ผช.พยายามเป็นคนแหย่เล่นฝ่ายผญ.ก่อนเสมอ เรามีแอบน้อยใจบ้างนะ แต่ทำไงได้ เราเคารพในการตัดสินใจของเขา แต่เรายังพอมีโอกาสจะกลับมาคุยมารู้สึกดีเหมือนเดิมมั้ยคะ ขอความเห็นทุกคนหน่อยค่ะ?
คุยเหมือนแฟนสุดท้ายได้แค่คนรู้จัก