เหนื่อยกับการบ้าน

ผมอายุ 18 ปี อดทนมาตั้งแต่อายุ 13 คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเป็นโรคซึมเศร้า + มีความเครียดอย่างรุนแรงตามมาด้วย พอเอาเรื่องนี้ไปบอกครอบครัวและน้าๆ เขาก็ต่างบอกว่า คนอย่างมึ*นี่อ่ะนะ จะเป็นโรคเครียด และทุ

การที่เราต้องมาเจอปัญหาหลายๆอย่างเข้ามา ทั้งเรื่องตัวเอง เเละครอบครัว เราพยามดิ้นต่อไปทุกเรื่องนะ ค่อยๆเเก้ไป ทีละอย่าง เเต่เหมือนจะโถมเข้ามาหาตลอด คือส่วนใหญ่บางทีไม่ใช่เรื่องของตัวเรา เเต่เปนคนในครอ

คือผมเป็นโรคซึมเศร้าครับตอนนี้ผมเรียนอยู่ม4 แล้วมันรู้สึกว่าไม่อยากทำอะไรเลยการบ้านก็ไม่อยากทำ ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น คือรู้สึกไม่มีค่า เลยอยากหายไป ช่วงนี้ผมไม่ได้ไป รร เป็นอาทิตย์แล้วครับ อยากถามว่า

คือแฟนผมเรียนอยู่มัธยม 6 ตอนนี้จะขึ้นมหาลัย และครูก็สั่งการบ้านเยอะมากไหนจะมีงานกลุ่ม งานห้องงานแสดงละครเวทีอีก แฟนเขาเป็นคนเครียดอยู่แล้วด้วย แฟนผมเป็นคนที่ค่อนข้างจะซึมเศร้าอยู่แล้วด่วย แต่ช่วงนี้จะ

สวัสดีค่ะ เราเป็นโรคซึมเศร้ามา 6 ปีแล้วค่ะเรารู้สึกว่าเราไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ ไม่เคยสมหวังกับสิ่งต่างๆ พยายามหาสิ่งเล็กๆน้อยๆเพื่อเป็นกำลังใจให้กับตัวเอง แต่นั่นแหละค่ะ เราใช้ชีวิตแบบบให้ผ่านไปแต่ละว

วันนี้คือเรานั่งคุยกับพี่ึคนหนึ่งพี่เค้าเป็นซึมเศร้า เรื่องราวของพี่เค้าค่อนข้างจะเศร้ามากกกก เพื่อนเราคนหนึ่งมันก็พูดแบบรู้ว่าพี่เหนื่อยแต่คนอื่นก็เหนื่อยเหมือนพี่ เรานี่แบบเอ๊ะ มันสมควรพูดหรอ ทุกคนค

คือเเฟนผมเค้าเป็นซึมเศร้าเเล้วเค้าไม่ยอมบอกพ่อเเม่ ไม่ไปหาหมอเอายามากิน มีเเค่ไม่กี่คนที่รู้ ผมควรพูดให้เค้าบอกกับคนรอบตัวยังไงดีครับ เเล้วมีวิธีไหนที่จะช่วยให้เค้าหายหรือดีขึ้นได้บ้าง เเล้วควรพูดอย่า

​ตามชื่อกระทู้เลยครับ ผมคุยกับเพื่อนมาประมาณ 2 เดือนเเล้ว เขาเป็นคนดีนะครับ ความสนใจหลายอย่างตรงกันเราเลยคุยกันบ่อยมากขึ้น จนผมได้รู้มาว่าเขาเป็นโรคซึมเศร้าเเละต้องกินยาเเก้เครียด หลายๆครั้งเขามาระบาย

เหนื่อยมากๆ ทำงานเหนื่อยๆ ยังต้องมาอาบน้ำ สอนการบ้าน ป้อนข้าว แม่ของหลานกะไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย เบื่อหน่าย

เราเคยป่วยเป็นซึมเศร้าพอรู้สึกดีขึ้นเราก็หยุดยา หยุดไปพบหมอ  เราตัดสินใจต่อป.โท คือทั้งสาขามีเราเรียนคนเดียวแบบพอเราจะมีปัญหาอะไรอยากถามอะไร พวกงาน การบ้านมันไม่มีคนให้ถามหรือถามอะไรเล็กๆน้อยๆ แล