เรื่องคือผมเป็นพนักงานออฟฟิสที่ต้องใช้เรือด่วนในการเดินทางไปทำงานจากชานเมืองเข้าไปที่สาทร ทุกวันจันทร์-ศุกร์ผมก้อใช้เรือเดินทางช่วงเช้า เย็นเป็นปกติ แต่เมื่อสัปดาห์ก่อนผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึงที่ทำให้ผมละสายตาจากเธอไม่ได้เลย ปกติทุกครั้งที่นั่งเรือ ผมก้อจะดูวิวทิวทัศน์ 2 ฝั่งแม่น้ำไปเรื่อยๆ แต่วันจันทร์ที่แล้ว ผมขึ้นเรือและได้ไปนั่งอยุ่ด้านหลังของผู้หญิงคนนึง ผมแอบนึกในใจว่าทำไมผมเธอสวยจัง แต่ก้อแค่คิดไปแค่วูบเดียว หลังจากนั้นผมก้อนั่งอ่านการ์ตูน ดูข่าวในเฟสบุ๊คไปเรื่อย พอเรือมาถึงที่ท่าสาทร เธอคนนั้นลุกขึ้นและหันกลับมาเพื่อจะขึ้นท่าที่ท้ายเรือ ผมได้เห็นใบหน้าเธอครั้งแรกก็ตอนนั้น เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็ก สูงประมาณ 155 ซม.ผิวเหลืองเนียนมากก ตาโต สำหรับผมคือน่ารักมากกกก แน่นอนว่าเรือมาสุดที่ท่านี้ซึ่งผมก้อต้องขึ้นเหมือนกันครับ ผมเดินขึ้นทีหลังเธอ แต่ด้วยเป็นคนเดินเร็ว ผมจึงเดินแซงเธอไปค่อนข้างห่างแล้วก็ตรงไปขึ้น BTS ต่อเพื่อไปออฟฟิสที่ช่องนนทรี ระหว่างที่รอขบวนรถอยู่ผมก็ดันเหลือบไปเหนเธอคนนั้นมารอรถไฟฟ้าอยู่เหมือนกัน แต่ก้อแอบคิดในใจว่าคงไม่ได้ไปสถานีเดียวกันหรอกน่า สักพักรถไฟฟ้าก้อมา ผมก้อเดินเข้าไปในตัวรถซึ่งช่วงเช้าคนใช้บริการเยอะมากกกก แน่นอนว่าต้องเบียดและแน่นมาก ผมเข้าไปยืนและหันหลังกลับมาเจอเธอคนนั้นยืนตัวชิดกับผมมากกก แต่เธอก้อหันหลังไป ด้วยความที่ยืนใกล้กันมาก มากซะจนได้กลิ่นผมที่หอมติดจมูก ในใจตอนนั้นผมคิดว่านี่เปนการขึ้นรถไฟฟ้าที่เบียดแต่มีความสุขที่สุด เปน 2 สถานีที่อยากให้ยืดระยะห่างไปให้ไกลที่สุด พอรถมาถึงสถานีช่องนนทรีซึ่งผมต้องลงจึงรีบเบียดเพื่อมาอยู่ใกล้ประตูทางออกก่อนจะได้ไม่ลำบากเวลาลง แล้วก็แอบคิดในใจอีกเหมือนเดิมว่าถ้าเธอลงสถานีนี้ด้วยก็คงดี แต่ผมเหนเธอยังอยู่ในสุดเลยคิดว่าคงไม่ลงแน่ละ แล้วก็ตัดใจ เพราะยังไงเราก้อต้องไปทำงานจะเอาเวลาไปตามผู้หญิงก้อใช่เรื่องที่ควรจะทำ หลังจากออกจากรถไฟฟ้าผมก้อรีบเดินไปที่ตึกออฟฟิสของผม โดยอาคารอยุ่ห่างจากสถานีไม่ไกลมากนัก สักพักก้อเดินมาถึงที่ ผมแวะซื้อกาแฟที่ใต้ตึกระหว่างที่ยืนรอพนักงานชงกาแฟอยู่สิ่งที่ไม่คาดคิดก้อเกิดขึ้น เธอคนนั้นเดินเข้ามาในตึกออฟฟิสเดียวกันกับผม ผมยืนมองอึ้งๆ อยู่สักพัก แล้วเธอก้อเดินไปที่โซนลิฟท์ก่อนผม ผมเลยไม่รู้ว่าเธอทำงานอยู่ชั้นไหนกันแน่ ระหว่างทำงานผมสลัดเรื่องเธอออกไปไม่ได้เลย แอบคิดว่าถ้าพุ่งนี้เจออีกทีจะเข้าทำความรู้จักดีมั้ย แล้วผมก้อนึกขึ้นได้ว่าทุกออฟฟิสต้องมีพักกลางวัน แน่นอนว่าผมแอบหวังว่าจะได้เจอเธอที่โรงอาหาร แต่ครั้งนี้ไม่มีเซอร์ไพร์ส ผมไม่เจอเธอที่โรงอาหาร ถึงจะผิดหวังเล็กน้อยแต่ก้อไม่เปนไร ยังไงตอนเลิกงานก้อมีโอกาสเจออีกทีอยุ่ดี
แอบชอบผู้หญิงที่บังเอิญเจอกันบ่อยๆ อยากจะรู้จักเธอต้องทำยังไงดี