คือเรื่องมีอยู่ว่าตอนผมเป็นเด็กเเละวัยรุ่นผมเป็นคนที่บ้าฟุตบอลมากมีคัดตัวหรือเเข่งที่ไหนผมไปสมัครทุกที่ เพราะผมฝันอยากเป็นนักเตะอาชีพ
ผมเลยคิดว่าจะทำให้มันได้ตอนเเรกผมเป็นคนที่ขยันซ้อม เช้า-เย็น ทุกวันจนเวลาผ่านมาช่วงผมอยู่ม.6 ผมจำได้ว่า นัดนั้นเป็นนัดสุดท้ายของผมตอนเเข่งฟุตบอล7สี เเละวันนั้ันผมจำได้ไม่เคยลืม ผมเลี้ยงบอลหลบ1คนก่อนมี่จะส่งให้เพื่อน เเต่โดนเสียบจากได้หลังอย่างเเรง เข่าผมไปกระเเทกกับพื้นสนาม
จนทำให้กระดูกเเตก เเละวันนั้นจนถึงวันนี้ ผมก็ไม่ได้เล่นฟุตบอลอีกเลย เเละสตาสทุกคู่ที่ผมเคยใส่ผมเอาไปขาย เหตุผลที่ไม่ได้เล่นคือ
ครอบครัวเห็นอาการผมวันนั้น เขาเลยไม่ให่ผมเล่นฟุตบอลอีกเลย
ตอนนี้ผมอายุ20ปี เเต่ผมยังอยากลับไปเล่นให้ฟิตเหมือนเดิม เเต่ผมรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองยังไงก็ไม่รู้
ถ้าสมมุติผมกลับไปทุ่มเทเหมือนก่อนจะทันไหมครับ
อยากกลับไปเล่นฟุตบอลเหมื่อนก่อนได้ไหม
ผมเลยคิดว่าจะทำให้มันได้ตอนเเรกผมเป็นคนที่ขยันซ้อม เช้า-เย็น ทุกวันจนเวลาผ่านมาช่วงผมอยู่ม.6 ผมจำได้ว่า นัดนั้นเป็นนัดสุดท้ายของผมตอนเเข่งฟุตบอล7สี เเละวันนั้ันผมจำได้ไม่เคยลืม ผมเลี้ยงบอลหลบ1คนก่อนมี่จะส่งให้เพื่อน เเต่โดนเสียบจากได้หลังอย่างเเรง เข่าผมไปกระเเทกกับพื้นสนาม
จนทำให้กระดูกเเตก เเละวันนั้นจนถึงวันนี้ ผมก็ไม่ได้เล่นฟุตบอลอีกเลย เเละสตาสทุกคู่ที่ผมเคยใส่ผมเอาไปขาย เหตุผลที่ไม่ได้เล่นคือ
ครอบครัวเห็นอาการผมวันนั้น เขาเลยไม่ให่ผมเล่นฟุตบอลอีกเลย
ตอนนี้ผมอายุ20ปี เเต่ผมยังอยากลับไปเล่นให้ฟิตเหมือนเดิม เเต่ผมรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองยังไงก็ไม่รู้
ถ้าสมมุติผมกลับไปทุ่มเทเหมือนก่อนจะทันไหมครับ