ไร้เพื่อนแล้วรู้สึกไร้ค่าควรทำไงดีคะ?

ตามที่หัวกระทู้ตั้งไว้เลยค่ะ ยังไงก็อยากให้รบกวนอ่านกระทู้เราให้จบหน่อยนะคะ อาจจะพิมพ์แย่ไปหน่อยแต่เราต้องการที่จะระบายลงบนตัวหนังสือนี้ เพราะเราไม่สามารถพูดออกไปตรงๆได้ + เพิ่งเคยตั้งกระตู้ครั้งแรกด้วยค่ะ

เราอยากจะเล่าเกี่ยวกับตัวเราก่อนค่ะ เราเป็นคนที่ขี้อายมากๆ ชนิดที่ว่าแค่เข้าไปซื้อของในเซเว่นยังไม่ค่อยกล้าจะซื้อเลยค่ะ ต้องวานให้คนรู้จักหรือแม่หรือเพื่อนซื้อให้ค่ะ แล้วคราวนี้พอเราเป็นคนขี้อายแต่ภาพลักษณ์ของเราคือ คนอวบๆที่สตรองในสายตาคนรู้จักค่ะ ไปไหนคนเดียวได้ กล้าทำนู้นทำนี่ เขาไม่ได้มองว่าเราเป็นคนขี้อายแต่มองเป็นคนชนิดที่ว่า แคร์แค่ตัวเองชอบอยู่กับตัวเอง แต่ความจริงคือไม่ใช่ค่ะ เราอยากมีเพื่อน เราอยากเดินไปไหนกับคนอื่นไม่ใช่แค่เดินคนเดียว แต่ก็ไม่กล้าทำความรู้จักใครไม่ใช่ไม่อยากคุยด้วยนะคะ แต่กลัวจะพูดอะไรไม่ถูกใจไปขัดกับความคิดเขา มันเป็นปัญหาชีวิตที่เราแก้ยังไงก็แก้ไม่หายค่ะ เราเคยพยายามจะเข้าไปคุยกับคนอื่นดูแต่ตอนจะเข้าไปคุยด้วยก็จะมีคนเข้ามาคุยกับคนที่เราจะเข้าไปคุยด้วย หรือไม่ก็ เราจะนึกเรื่องชวนคุยไม่ออกแล้วก็กลายเป็นว่าอึดอัดจนไม่คุยกันค่ะ แถมคนในชั้นเรียนก็ค่อนข้างไม่คุยกับเรา ถ้าห่างได้ก็ห่างค่ะ เพื่อนที่ค่อนข้างสนิทก็บอกว่าให้เราลองไปหาหมอดูมั้ยแต่เราไปไม่ได้ค่ะ ทั้งไม่สะดวกไป+ที่บ้านไม่อยากให้มีประวัติของหมอค่ะเพราะโตไปจะหางานลำบาก 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราเคยมีประวัติกรีดแขนตัวเองเต็มแขนตอนประถมค่ะแล้วเพื่อนที่โตมาด้วยกันเขาจะรู้ แล้วเขาก็จะล้อค่อนข้างบ่อยแต่ปัจจุบันก็ไม่ค่อยพูดแล้ว ตอนนี้ม.ปลายค่ะ ตอนม.3เราก็กรีดแขนตัวเองค่ะ แล้วก็สัญญากับแม่ว่าจะไม่ทำอีก แต่ต้นเทอม ม.ปลาย ก็เผลอทำไปอีกค่ะ แต่ไม่ได้ไปทำร้ายใครนะคะทำแค่กับตัวเองเพราะเจ็บใจที่ตัวเองทำนู่นทำนี้ไม่ได้ มันเป็นวิธีที่ระบายอารมณ์ตัวเราเองได้ค่อนข้างดีค่ะ