ควรเอาไงกับชีวิตต่อดีคะ?

คือเมื่อเช้าตี 5 น้ามาปลุกหนู แล้วหนูก็งัวเงียๆ น้าก็ว่า "แทนที่จะไปล้างหน้ามายืนบื้ออะไรตรงนี้ " ภาษาอิสานนะคะ แต่แปลเป็นไทยน่าจะประมาณนี้ หนูเลยหงุดหงิดนิดหน่อยคนพึ่งตื่นอ่าค่ะ แล้วประตูห้อมันเปิดยากปิดยาก แต่หนูไม่ได้ตั้งใจจะให้มันดังมากหรอกนะคะถึงจะโกรธอยู่ก็ตาม แต่ด้วยความพึ่งตื่นก็รีบเปิดปิดมันก็ดังมากๆ แล้วหนูก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน น้าก็โมโห แล้วเปิดประตูออกมาด่าหนู เป็นชุดเลยค่ะ ไล่หนูให้กลับไปอยู่บ้านแม่ ด้วยความโมโหก็มีคำพูดกูบ้าง แต่หนูก็ไม่ได้โกรธหรอกค่ะ สาเหตุมาจากหนูเอง น้าบอกจะเก็บของให้เพราะวันนี้หนูต้องไปรร. หนูก็ทำงานบ้านไปไม่พูดจา หนูก็รู้ว่าหนูทำตัวแย่ ก็ไม่อยากอยู่ให้น้าหนักใจแล้ว หนูพยายามเปลี่ยนแต่ทำไมมันเปลี่ยนไม่ได้ หนูใจร้อนมาก แล้ววันนี้หนูได้เดินมาโรงเรียน  ทุกๆ วัน หนูจะขับรถมอไซมาแต่เป็นรถน้า น้าบอกไม่ให้ใช้รถ หนูเลยเดินมา ระหว่างเดิน หมาก็ไล่กัด เดินมาถึงโรงเรียน โคลนก็สาดใส่ขา 55555 คิดล้ะก็ขำ พอเราล้ม เหยียบกันเต็ม แต่ตอนที่เผชิญเหตุการนั้นไม่ได้ขำนะ ร้องไห้ด้วยซ้ำ ท้อมาก เย็นนี้หนูก็จะได้กลับไปอยู่บ้านแม่แล้ว เย้ 😢 พยายามคิดบวกว่าอยู่บ้านแม่ก็สบายใจ บ้านเรา อ่านหนังสือได้ มีเวลาว่างเยอะ ทุกคนคิดว่ายังไงคะ ควรจะกลับไปอยู่กับแม่เรียนต่อปกติ หรือลาออก ไปเรียนเทคนิคไฟฟ้า เริ่มใหม่ อาจช้าแต่ก็ไม่เป็นภาระใคร ทำงานไปด้วย หาตังค์ซื้อรถเอง ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะคะ ❤