พักบ้างดีมั้ย

ที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นเป็นเพราะอยากระบายความรู้สึกที่มีอยู่ตอนนี้ มันทั้งรู้สึก เศร้า เบื่อ ไม่มีพื้นที่ไหนให้ระบายมันออกมาจริง ๆ ไม่มีคนให้พูดให้ฟังว่าตอนนี้เรารู้สึกอย่างไร >> ตอนนี้รู้สึกเบื่อมาก เบื่อโดยคิดว่ามันไม่มีสาเหตุ บางครั้งแค่เหตุการณ์อะไรสักเล็กน้อยก็เก็บเอามาเศร้า เอามาน้อยใจ ก็คิดนะว่าบางเรื่องมันไร้สาระมากๆๆ แต่ทำไมถึงรู้สึกเฟลก็ไม่รู้ >> เราเป็นคนขี้น้อยใจมากรู้ตัวเองเลย แล้วเป็นการน้อยใจที่มักเก็บไว้คนเดียว ไม่เคยพูดเคยระบายอะไรออกไปเลย ไม่รู้เพราะไม่ไว้ใจ หรือหาคนที่เราอยากบอกเล่าไม่ได้จริง >> เราอาจแค่ต้องการความรัก ความสนใจ จากใครสักคน เพราะตอนนี้เราเหมือนอยู่โดดเดี่ยวไม่ใช่ไม่มีคนรอบข้างนะ แต่มันก็ยัรู้สึกแบบนี้จริง >> ไม่ใช่ไม่มีช่วงเวลาที่เฮฮานะ มันก็มีตอนอยู่กับผู้คน แต่พออยู่คนเดียว ก็เริ่มจมอยู่กับความเศร้า เริ่มเบื่อ อยากขับรถไปเรื่อย ฟังเพลง ร้องไห้คนเดียว >> ตอนอยู่บ้านก็มักต้องอยู่คนเดียวบ่อย ๆ พ่อแม่พี่ ไปข้างนอก เราก็จะรู้สึก อีกแล้วเหรอต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว >> อยู่กับเพื่อน ถ้ามี3 คนเราก็เหมือนเศษ ถ้าอยู่เป็นกลุ่มยังมีบางครั้งหลุดออกจากวงสนทนา  >> เบื่ออะไรแบบนี้ไม่ชอบเลย คนอื่นอาจจะดูไม่ออก คิดว่าเราคงชินกับความเหงา >> ยิ่งเราเป็นคนไม่มีแฟนด้วยแล้ว คนคุยก็ไม่มี เก็บมันไว้อยู่กับตัวเอง จนอยากหาพื้นที่ที่ไม่มีใครรู้จักเรา ไม่มีใครรู้ว่าที่มานั่งเขียนกระทู้นี่อยู่คือใคร  ขอบคุณนะพื้นที่นี้อย่างน้อยก็ได้บอกเล่ามันออกมาบ้างแล้ว