กท.นี้เป็น กท.แรก และน่าจะไม่มีกระทู้ต่อไปแล้ว 555555. ถ้างงๆ ยังไง ต้องขอโทษไว้ตรงนี้นะคะ
เข้าเรื่องเลยละกันเนอะ จขกท. กับแฟนเราคบกัน 2 ปีค่ะ ไว้ใจ ซื่อสัตย์ ไม่เช็คโทรศัพท์ ไม่โทตามเวลาเลิกงานดึก ไม่ตามนางไปเที่ยวกลางคืน เนื่องจากเคยมีปัญหากัน เราเลยตัดปัญหาไม่ค้น ไม่รื้อ ไม่ตาม แล้ววันนึงเราทะเลาะกันหนักมากๆ เหมือนต่างคนต่างเหนื่อย เรื่องมันหลังจากนี้ค่ะ อยู่ๆ วันนึงแจ้งเตือนรูปภาพมันเด้งขึ้นมา เป็นรูปผญ. อยู่ที่ทะเล และใช่มันไม่ใช่เรา เราเลยถ่ายรูปเก็บไว้ และเริ่มระแวงเริ่มทำตัวงี่เง่า ไปไหนก็ตาม และวันนึงเค้าไปเที่ยวปกติ เราก็ไม่ได้ตาม เพราะเลิกงานเค้าก็เที่ยวต่อเลย แต่เรื่องมันเกิดเพราะเค้าหายไปเป็นคืนเป็นวัน หลังจากนั้นก็ระแวงหนักค่ะ ความรู้สึกของผญ.อะเนอะ จนถึงขั้นจะวางยานอนหลับเค้าเพื่อค้นโทรศัพท์ค่ะ (แต่ไม่ได้ทำนะ) แต่ด้วยความที่เราสงสัยมานานมากๆ เพราะเค้าก็เปลี่ยนไป เราเลยเอาเบอร์เรายิงเข้าโทเค้าค่ะ แต่เค้าดันเมมชื่อเราเป็นชื่อกระต่าย เราเลยลองรื้อโทรศัพท์เค้าค่ะ ก็ไปเจอไลน์ที่เค้าโทหา ผญ. คนอื่น (มันขึ้นอยู่ที่ประวัติการโทรนะคะ ไม่ได้เข้าไปดูในไลน์) แล้วพอเค้าตอนแรกก็เฉยๆ ค่ะ ไม่พูดอะไร แต่เค้าน่าจะรำคาญเราเพราะเราถามไม่หยุด พูดไม่หยุด จนเค้ารำคาญ และเค้าเลยหายไปหลายวันเลยค่ะ (เก็บเสื้อผ้าของใช้ทุกอย่างไปด้วย)แล้วเค้าก็กลับมาค่ะ (ช่วงที่หายไปเค้าไม่ทัก ไม่โทมาถามนะคะ) แล้วหลังจากวันนั้นเราก็ตามเค้าค่ะ ไปที่วัด ไปเจอเค้าอยู่กับ ผญ อีกคนค่ะ (ในที่สุดก็รู้ว่าความรู้สึกแปลกๆที่รู้สึกคืออะไร) ตอนที่เค้าเห็นเรา เค้าบอกว่าเรากลับไปคุยกันที่ห้องค่ะ แล้วเค้าก็พา ผญ.คนนั้นออกจากวัดค่ะ แต่ด้วยอารมณ์โกรธมั้งค่ะ บวกด้วยความมั่นหน้าด้วย ก้เลยเดินตามเค้าไปแล้วถามเค้าว่า จะเลือกคนนี้ใช่มั้ย คำตอบของเค้าคือใช่ค่ะ เค้าเลือกอีกคน (คนเรามักมีเหตุผลในตัวเองเนอะ) พอเค้าพูดแบบนั้นเราก็กลับเลยค่ะ กลับด้วยอาการหน่วงๆ มึนๆ แล้วอีกวันเค้าก็กลับมาค่ะ จำไม่ได้แล้วเหมือนกันค่ะว่าคุยอะไรกันบ้าง รู้แค่เค้าเอามาแค่ของใช้จำเป็นๆ มาค่ะ มีโทรไปคุยนะคะ เค้าบอกว่าเค้าเลือกไม่ได้ เค้าไม่อยากเสียใครไป ใครอยู่ได้ก้อยู่ใครอยู่ไม่ได้ก็ไป (อ่านถึงตรงนี้ทุกคนคงจะคิดแล้วว่า แล้วทำไม จขกท. ไม่ไปไม่เลิก) ด้วยความที่รักมากหรือโง่มากไม่รู้นะคะเลยเลือกให้โอกาสเค้า (แต่เค้าก็ยังไปๆ มาๆ อยู่กับเราเค้าก็รักเราแหละค่ะ พอเค้าอยู่กับอีกคนเค้าก็รักอีกคนแหละ) จนสุดท้ายหลายๆ อย่าง หลายๆ การกระทำ ทำให้เรา ฮึบใจสู้ ย้ายห้องหนีเค้าไป แต่สุดท้ายด้วยความใจอ่อนของเรา ก็บอกเค้าจนได้ว่าเราอยู่ที่ไหน จนตอนนี้ยังตอบตัวเองไม่ได้เลยว่าจะทนอยู่ทำไม ต้องทำยังไงถึงจะตัดใจได้ หรือต้องรอให้เค้าเป็นคนไปจากเราเอง ไม่รู้ว่าเจ็บสุดๆ เป็นยังไง ไม่รู้ว่าอดทนให้สุดมันเป็นแบบไหน
เลิกรักไม่ได้หรือโง่
เข้าเรื่องเลยละกันเนอะ จขกท. กับแฟนเราคบกัน 2 ปีค่ะ ไว้ใจ ซื่อสัตย์ ไม่เช็คโทรศัพท์ ไม่โทตามเวลาเลิกงานดึก ไม่ตามนางไปเที่ยวกลางคืน เนื่องจากเคยมีปัญหากัน เราเลยตัดปัญหาไม่ค้น ไม่รื้อ ไม่ตาม แล้ววันนึงเราทะเลาะกันหนักมากๆ เหมือนต่างคนต่างเหนื่อย เรื่องมันหลังจากนี้ค่ะ อยู่ๆ วันนึงแจ้งเตือนรูปภาพมันเด้งขึ้นมา เป็นรูปผญ. อยู่ที่ทะเล และใช่มันไม่ใช่เรา เราเลยถ่ายรูปเก็บไว้ และเริ่มระแวงเริ่มทำตัวงี่เง่า ไปไหนก็ตาม และวันนึงเค้าไปเที่ยวปกติ เราก็ไม่ได้ตาม เพราะเลิกงานเค้าก็เที่ยวต่อเลย แต่เรื่องมันเกิดเพราะเค้าหายไปเป็นคืนเป็นวัน หลังจากนั้นก็ระแวงหนักค่ะ ความรู้สึกของผญ.อะเนอะ จนถึงขั้นจะวางยานอนหลับเค้าเพื่อค้นโทรศัพท์ค่ะ (แต่ไม่ได้ทำนะ) แต่ด้วยความที่เราสงสัยมานานมากๆ เพราะเค้าก็เปลี่ยนไป เราเลยเอาเบอร์เรายิงเข้าโทเค้าค่ะ แต่เค้าดันเมมชื่อเราเป็นชื่อกระต่าย เราเลยลองรื้อโทรศัพท์เค้าค่ะ ก็ไปเจอไลน์ที่เค้าโทหา ผญ. คนอื่น (มันขึ้นอยู่ที่ประวัติการโทรนะคะ ไม่ได้เข้าไปดูในไลน์) แล้วพอเค้าตอนแรกก็เฉยๆ ค่ะ ไม่พูดอะไร แต่เค้าน่าจะรำคาญเราเพราะเราถามไม่หยุด พูดไม่หยุด จนเค้ารำคาญ และเค้าเลยหายไปหลายวันเลยค่ะ (เก็บเสื้อผ้าของใช้ทุกอย่างไปด้วย)แล้วเค้าก็กลับมาค่ะ (ช่วงที่หายไปเค้าไม่ทัก ไม่โทมาถามนะคะ) แล้วหลังจากวันนั้นเราก็ตามเค้าค่ะ ไปที่วัด ไปเจอเค้าอยู่กับ ผญ อีกคนค่ะ (ในที่สุดก็รู้ว่าความรู้สึกแปลกๆที่รู้สึกคืออะไร) ตอนที่เค้าเห็นเรา เค้าบอกว่าเรากลับไปคุยกันที่ห้องค่ะ แล้วเค้าก็พา ผญ.คนนั้นออกจากวัดค่ะ แต่ด้วยอารมณ์โกรธมั้งค่ะ บวกด้วยความมั่นหน้าด้วย ก้เลยเดินตามเค้าไปแล้วถามเค้าว่า จะเลือกคนนี้ใช่มั้ย คำตอบของเค้าคือใช่ค่ะ เค้าเลือกอีกคน (คนเรามักมีเหตุผลในตัวเองเนอะ) พอเค้าพูดแบบนั้นเราก็กลับเลยค่ะ กลับด้วยอาการหน่วงๆ มึนๆ แล้วอีกวันเค้าก็กลับมาค่ะ จำไม่ได้แล้วเหมือนกันค่ะว่าคุยอะไรกันบ้าง รู้แค่เค้าเอามาแค่ของใช้จำเป็นๆ มาค่ะ มีโทรไปคุยนะคะ เค้าบอกว่าเค้าเลือกไม่ได้ เค้าไม่อยากเสียใครไป ใครอยู่ได้ก้อยู่ใครอยู่ไม่ได้ก็ไป (อ่านถึงตรงนี้ทุกคนคงจะคิดแล้วว่า แล้วทำไม จขกท. ไม่ไปไม่เลิก) ด้วยความที่รักมากหรือโง่มากไม่รู้นะคะเลยเลือกให้โอกาสเค้า (แต่เค้าก็ยังไปๆ มาๆ อยู่กับเราเค้าก็รักเราแหละค่ะ พอเค้าอยู่กับอีกคนเค้าก็รักอีกคนแหละ) จนสุดท้ายหลายๆ อย่าง หลายๆ การกระทำ ทำให้เรา ฮึบใจสู้ ย้ายห้องหนีเค้าไป แต่สุดท้ายด้วยความใจอ่อนของเรา ก็บอกเค้าจนได้ว่าเราอยู่ที่ไหน จนตอนนี้ยังตอบตัวเองไม่ได้เลยว่าจะทนอยู่ทำไม ต้องทำยังไงถึงจะตัดใจได้ หรือต้องรอให้เค้าเป็นคนไปจากเราเอง ไม่รู้ว่าเจ็บสุดๆ เป็นยังไง ไม่รู้ว่าอดทนให้สุดมันเป็นแบบไหน