สิ่งใดที่ทำให้เราเป็นหัวก้าวหน้า?

ตั้งแต่ผมเด็กๆ ผมเติบโตมาในครอบครัวหัวอนุรักษ์นิยมสุดๆ ผมจึงยังไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมคนถึงเรียกร้องสิทธิเสรีภาพหรือความยุติธรรมอะไรกันหนักนา

จนพอผมโตขึ้น ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆจากสื่อและ มีเดียมากขึ้นผมจึงรู้ว่าโลกนี้มันไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิด และตอนนี้ผมเองจากที่เคยเป็นกลางๆ ไม่ยุ่งไม่สนใจเรื่องการเมือง ผมก็เริ่มหันมาสนใจหลักแนวคิด liberalism มากขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้คนจะเรียกผมว่า "พวกนิยมฝั่งซ้าย" ผมก็ไม่แปลกใจ และผมก็รู้สึกภูมิใจที่ตัวเองมาถึงจุดนี้ 555

ถึงกระนั้นก็มีสิ่งหนึ่งที่ผมสงสัยมานาน คือ สิ่งใดที่ทำให้เราถูกเรียกว่าเป็น "หัวก้าวหน้า" เพราะเอาเข้าจริงสำหรับผม หัวก้าวหน้าคือผู้ที่มองโลกตามความเป็นจริง ไม่หลงเชื่องมงาย ไม่ปิดหูปิดตาปิดกั้น หรือยึดติดแบบพวกหัวอนุรักษ์ พวกเราจึงสามารถมองเห็นปัญหาที่พวกหัวอนุรักษ์มองไม่เห็นหรือทำเป็นมองไม่เห็น และสามารถที่จะพัฒนาแก้ไขมัน เพื่อประเทศชาติที่ยั่งยืนได้

แต่จากประสบการณ์ของผม มันมีบางครั้งที่ผมไปพบเจอกับคนที่เรียกตัวเองว่า "หัวก้าวหน้า" ซึ่งคนเหล่านี้ (หมายถึงแค่กลุ่มคนที่ผมพบเจอที่ผมพูดไว้ในด้านล่าง) ต่างเรียกร้องสิทธิมนุษยธรรมอย่างมาก ตั้งแต่เรียกร้องให้ชาวนาชาวเขายันเรื่องแบ่งแยกดินแดน ต่อสู้และต่อต้านกับฝั่งขวาและความอยุติธรรมอย่างสุดฤทธิ์ และสนับสนุนฝั่งซ้ายของพวกเราอย่างบริสุทธิ์ใจ รวมทั้งเรียกร้องเสรีภาพในทุกๆด้าน

แต่เมื่อผมลองได้ไปคุยกับพวกเขา ผมกลับรู้สึกว่ามันมีหลายๆอย่างที่ทำให้ผมสับสน เช่นคนก่อนที่สนับสนุนสิทธิมนุษยธรรมเต็มที่ สิทธิเสรีภาพทุกรูปแบบ แต่เขากลับบอกว่าศาสนาพุทธ = ศาสนาสลิ่ม เพราะมีสลิ่มนับถือมาก ทั้งๆที่คนเคร่งพุทธหลายคนเขาก็สนับสนุนฝั่งส้มแดง และพอผมอธิบายไป เขาก็บอกว่ามันเป็นไปไม่ได้เพราะศาสนาพุทธเป็นของสลิ่ม เป็นสิ่งที่สลิ่มใช้ละเมิดสิทธิมนุษยชนผู้อื่น สมควรถูกกำจัดให้หมดไป และส้มแดงทุกคนที่เป็นพุทธคือส้มแดงโง่ที่ไม่รู้จักใช้สมอง มีค่าไม่ต่างจากสลิ่ม

อีกคนที่ผมเจอคือคนที่บอกว่าพวกดอกเตอร์หรือหมอในไทยเป็นพวกคนโง่ที่อาศัยเงินพ่อแม่จนยัดเข้าตำแหน่งได้ เป็นพวกโง่ๆที่ตัวเขาเองยังฉลาดกว่าเยอะ พอผมเข้าไปอธิบายว่ามันไม่เป็นจริงอย่างที่เขาคิด เขาก็ออกมาพูดเบี่ยง และยกตัวอย่างเหมารวมว่าทุกคนเป็นคนโง่อย่างที่เขาคิด และพอผมแย้งไปอีก เขาก็เอาหลักสิทธิมนุษยธรรมมาอ้างปกป้องความเชื่อของเขา ว่าพวกดอกเตอร์ในไทยชอบเอาเปรียบคนจน ดังนั้นถ้าผมบอกว่าดอกเตอร์ในไทยไม่ได้โง่หมดแสดงว่าผมสนับสนุนการเอาเปรียบคนจน แล้วเขาก็อ้างหลักสิทธิเสรีภาพอะไรยาวๆก็ไม่รู้แล้วปิดท้ายว่าความคิดของตัวเองถูก ซึ่งผมก็งงเพราะดอกเตอร์หลายคนที่มาจากเด็กชาวบ้านที่ขยันเรียน สู้ชีวิตก็มีตั้งเยอะ และผมก็ไม่ได้พูดสักคำเลยว่าผมสนับสนุนการเอาเปรียบคนจน ผมแค่บอกเขาว่า "อย่าเหมารวม" เฉยๆ แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ฟังและอ้างไปทั่ว

ผมรู้ว่าคนเรามันไม่เหมือนกัน ไม่ว่าฝั่งไหนก็มีทั้งคนที่ดีหรือแย่หมด และที่ผมพบเจอมาก็อาจเป็นเพียงปลาเน่าไม่กี่ตัวในกระด้ง

แต่ถึงกระนั้นผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่า สรุปแล้วสิ่งใดที่ทำให้พวกเราเป็น "หัวก้าวหน้า" มันคือการเรียกร้องสิทธิมนุษยธรรมความเท่าเทียม? หรือคือการออกตัวด่าฝั่งขวาอย่างโจ่งแจ้ง? และกลุ่มคนที่ผมพูดถึงดังกล่าวถูกจัดเป็นหัวก้าวหน้าหรือไม่ ผมเองก็กำลังหาคำตอบอยู่ เพื่อนๆมีความคิดเช่นไรบ้างครับ

ปล.เห็นต่างหรือวิจารณ์ผมได้ ผมไม่ว่าครับเพราะสำหรับผมการวิจารณ์ถือเป็นหนึ่งสิ่งที่ทำให้เราเข้าใจจุดผิดพลาดของตัวเองและพัฒนาขึ้น และผมเองก็อยากเข้าใจมุมมองต่อฝ่ายซ้ายที่ผมสนใจมากขึ้นด้วย