แรก ๆ ตอนคุยเธอแคร์ความรู้สึก ทำดีกับผมมาก ๆ ผมก็เลยเปิดใจสิ่งที่เธอให้(เป็นคนรักใครผมจะแคร์คนนั้นมาก ๆ ผมเลยไม่อยากเป็นคนง่าย)
พอเป็นแฟนเธอทำไมถึงไปเป็นอีกคนครับ
เอาแต่ใจมาก บางเรื่องผมจริงจัง เธอเอาแต่ใจตอบไม่แคร์ผมที่ฟัง
ครั้งนึงผมรอหลายชมมาก เธอเทผมแบบดื้อ ๆ ด้าน ๆ เลยครับ ความรู้ผมตอนนั้นแย่มากเลยครับ
บางทีผมก็ไม่ได้ผิด เธอผิดแท้ ๆ เธอก็ไม่สนใจอะไรผม แถมหงุดหงิดไม่คุยกับผมอีก
เหตุผลผม อธิบายไปยังไม่ฟังเลยครับ บางเรื่องผมยอมตัดยอมเทให้เธอเลย แต่เธอกับบอกว่าผมอ้าง
ผมก็รู้ว่าเธอยังไงก็รักผม ผมก็รักและจะไม่เลิกกับเธอหรอกครับ ที่ผมทำผมหวังว่าเธอจะแคร์เหมือนเดิมตอนแรก ๆ
ปล.ผมเป็นคนคิดมากกังวลตลอดเวลาที่มีปัญหากัน ผมจะเป็นคนแย่กว่าเสมอเพราะผมแคร์เธอ มาก ๆ
บางเรื่องผมต้องเก็บไว้ ระบายที่ไหนไม่ได้เลยเพราะเธอไม่รับฟัง
ผมจะทำยังไงให้เธอหายงี่เง่า แคร์ความรู้สึกกันและกันบ้างอะครับ คำแนะนำอะไรก็บอกมาได้หมดครับ ผมรับฟัง
ที่มาตั้งกระทู้ผมก็ได้เป็นระบายออกมาหน่อย
อยากให้แฟนแคร์ความรู้สึกเหมือนเดิมอะครับ ผมคิดมากขอคำแนะนำหน่อยครับ
พอเป็นแฟนเธอทำไมถึงไปเป็นอีกคนครับ
เอาแต่ใจมาก บางเรื่องผมจริงจัง เธอเอาแต่ใจตอบไม่แคร์ผมที่ฟัง
ครั้งนึงผมรอหลายชมมาก เธอเทผมแบบดื้อ ๆ ด้าน ๆ เลยครับ ความรู้ผมตอนนั้นแย่มากเลยครับ
บางทีผมก็ไม่ได้ผิด เธอผิดแท้ ๆ เธอก็ไม่สนใจอะไรผม แถมหงุดหงิดไม่คุยกับผมอีก
เหตุผลผม อธิบายไปยังไม่ฟังเลยครับ บางเรื่องผมยอมตัดยอมเทให้เธอเลย แต่เธอกับบอกว่าผมอ้าง
ผมก็รู้ว่าเธอยังไงก็รักผม ผมก็รักและจะไม่เลิกกับเธอหรอกครับ ที่ผมทำผมหวังว่าเธอจะแคร์เหมือนเดิมตอนแรก ๆ
ปล.ผมเป็นคนคิดมากกังวลตลอดเวลาที่มีปัญหากัน ผมจะเป็นคนแย่กว่าเสมอเพราะผมแคร์เธอ มาก ๆ
บางเรื่องผมต้องเก็บไว้ ระบายที่ไหนไม่ได้เลยเพราะเธอไม่รับฟัง
ผมจะทำยังไงให้เธอหายงี่เง่า แคร์ความรู้สึกกันและกันบ้างอะครับ คำแนะนำอะไรก็บอกมาได้หมดครับ ผมรับฟัง
ที่มาตั้งกระทู้ผมก็ได้เป็นระบายออกมาหน่อย