ช่วงเริ่มเข้าม.ปลาย ทางโรงเรียนได้มีการประกาศเรื่องการเป็นโรงเรียนวิถีพุทธของโรงเรียนที่เรียนอยู่ (โรงเรียนผมเป็นโรงเรียนเล็กครับ มีเด็กแค่สามร้อยนิดๆ ตั้งแต่ ม.1-ม.6) เข้าเรื่อง ตอนนั้นทางโรงเรียนได้บังคับให้นักเรียนทุกคนซื้อเสื้อ เป็นเสื้อโปโลสีขาว สกรีนด้านหลังว่าโรงเรียนวิถีพุทธเพื่อราคา 180 บาท ให้เด็กใส่มาในทุกวันศุกร์ หากไม่ใส่มาจะถูกตัดคะแนนความประพฤติกับคะเเนนด้านหน้าที่พลเมือง และในทุกเย็นของวันศักร์คาบที่8 หรือคาบสุดท้ายของวัน ซึ่งโดยปกติก่อนจะมีกิจกรรมวิถีพุทธในคาบนี้ส่วนใหญ่เกือบทุกชั้น จะว่างเรียน ทางโรงเรียนเลยจัดให้คาบนี้นักเรียนทุกคนต้องมาสวดมนต์ นั่งสมาธิในหอประชุม ซึ่งหากไม่เข้าก็จะโดนตัดคะแนนเหมือนกัน และแน่นอนเมื่อมีเด็กรวมกันทั้งโรงเรียนในที่ๆเดียวกัน ต้องมีเสียงดัง แล้วก็เล่นหยอกล้อกันแน่นอน จนทำให้มีคุณท่านนึง พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงโมโห และด่าดเวยคำหยาบ และพูดประโยคนึงมาว่า "
แทนที่จะได้บุญต้องมาได้บาปเพราะพวกมึ... " จากประโยคนี้แหละคครับ ทำให้มันฝังในหัวผมมาถึงทุกวันนี้ การที่จะกระทำสิ่งใดๆแล้วจะได้ผลดีหรือที่เรียกกันว่าบุญนั้น มันต้องมาจากความเต็มใจของคนนั้นๆด้วยไม่ใช่หรอ แต่นี้มันคือการบังคับชัดๆ ทั้งเสื้อที่ต้องซื้อเพราะอะไรหรือ เสื้อนักเรียนทำไมถึงใช้ไม่ได้ ทั้งๆที่สีขาวเหมือนกัน หรือเพื่อแค่เอาไว้อวดคนข้างนอกว่าเป็นโรงเรียนที่ขาวสะอาดงั้นหรอครับ
ขอบ่นเรื่องสมัยเรียนมัธยมหน่อย เกี่ยวโรงเรียนวิถีพุทธ