สวัสดีค่ะ คือวันนี้เราจะมาแชร์เรื่องราวชีวิตของเราในฐานะเด็กอายุ16 ที่อยู่ในระบบการศึกษาคนหนึ่งให้ฟังค่ะว่าเรามีความคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้บ้าง(เอาจริงๆก็แค่มาบ่นๆในนี้แหลาะค่ะพึ่งสมัครด้วยเลยตั้งได้แต่กระทู้คำถาม....เพราะงั้นขอบ่นด้วยถามด้วยเลยละกันนะคะ)
ส่วนคำถามของเราคืออยากจะรู้ว่าทุกคนมีความคิดเห็นยังไงกับระบบการศึกษาไทยบ้างคะ?
เราอยู่ม.4ค่ะเรียนสายวิทย์-คณิตซึ่งเอาจริงๆเราก็เตรียมใจมาบ้างแล้วว่าคงจะเรียนหนัก แต่ไม่นึกว่ามันจะสร้างปัญหาให้เราขนาดนี้ค่ะ เราเรียน6วันค่ะจันทร์ถึง-เสาร์เป็นภาคบังคับเลย(โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเอกชนค่ะ) จันทร์-ศุกร์ เรียนวันละ 8 คาบค่ะบางวันก็ 9 มีเรียนเพิ่มตอนพักเที่ยงเหตุเพราะครูบอกว่าเรียนไม่ทัน(มีพัก20นาทีแต่เราก็กินไม่ทัน สรุปเราก็ไม่ได้ทานข้าวค่ะ555) วันเสาร์มี6คาบค่ะ...
ชีวิตความเป็นอยู่ก็จมอยู่กับการบ้านค่ะมีเกือบทุกคาบค่ะตกเฉลี่ยอาทิตย์นึงก็ประมาณ
11-17งานได้ถามว่าเราทำทันมั้ยทันค่ะแต่แลก กับการนอนดึกประมาณเที่ยงคืนตลอดเพราะงานส่วนมากจะเป็นสั่งวันนี้เอาพรุ่งนี้หรือเอาอีกสองวันข้านหน้าค่ะ
พอเรียนเสร็จก็เราก็กลับบ้านค่ะถึงประมาณหกโมงครึ่งได้(เรากลับบ้านเองค่ะเลยช้าด้วย) เพราะโรงเรียนเลิกสี่โมงครึ่งแต่เราดันเป็นรองหัวหน้าเลยต้องตรวจเวรเก็บกระเป๋าโทรศัพท์ แล้วก็งานจิปาถะตามยธากรรม เช่น ส่งงาน เก็บสมุด เช็คใบงาน ฯลฯ
กลับมาบ้านอ่านหนังสือค่ะประมาณชั่วโมงนึงพักกินข้าวอาบน้ำอีกชั่วโมงที่อ่านหนังสือต่ออีกชม.ที่เหลือทำการบ้านค่ะ นานๆทีไม่มีก็ได้พักค่ะเพราะปั่นงานที่โรงเรียนจนหมดแล้วก็ได้นอนเร็วหน่อยแทบไม่ได้คุยกับพ่อแม่เลยค่ะเพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับงานเราพยายามคุยทุกครั้งที่มีโอกาศแล้วนะคะแต่ก็น้อยอยู่ดีบางวันก็ไม่ได้พูดด้วยเลยค่ะ
พ่อแม่คาดหวังให้เราเป็นหมอทำให้เราหยุดพักไม่ได้เลย จริงๆท่านก็ไม่ได้เข้มงวดกับเรานะคะท่านเข้าใจเราด้วยช้ำไม่เคยบังคับให้เราเรียนพิเศษเลย แต่ไอเพราะดีนี่แหลาะค่ะทำให้เรารู้สึกแย่ซะเองที่ทำตามความคาดหวังของท่านไม่ได้เราอยากได้คะแนนดีๆนะคะ
แต่ครูบางคนสอนไม่รู้เรื่องเท่าไหร่บางครั้งก็สอนแบบอ่านตามหนังสือเฉยๆแล้วก็ให้งานทำเลยค่ะ(ไม่รู้ว่าเค้าสอนไม่รู้เรื่องจริงๆหรือเราโง่เกินกันแน่เหมือนกันค่ะ555)
โรงเรียนเราเคร่งกฎระเบียบมากค่ะโดยเฉพาะชั้นปีเราที่จริงมันก็ไม่ค่อยมีปัญหาหรอกค่ะยกเว้นบางทีก็โดนทำโทษทั้งระดับให้คัดเพลงชาติ เพลงโรงเรียน บดสวดทีละ10-30จบบ้างเพราะร้องเพลงไม่ดัง(บางทีก็หงุดหงิดนะคะงานเราเยอะอยู่แล้วดันต้องมาคัดเพลงอีก)
มันทำให้เราเครียดนะคะเพราะมันต้องส่งวันถัดไปเลยบางครั้งก็เขียนไปร้องไห้ไปค่ะ555 ถ้านับตั้งแต่เปิดมาคงโดนมาประมาณ 5-6ครั่งได้แล้วค่ะ
กิจกรรมที่โรงเรียนหนักพอๆกับการเรียนค่ะเยอะ....เยอะมากจนไม่รู้ว่าจะจัดอะไรนักหนากลายเป็นว่าเรียนไม่ทันครูก็เร่งสอนแบบอัดเข้ามาทีเดียวแล้วออกสอบเลยบางครั้งก็ต้องไปสอบแล้วเจอข้อสอบหัวข้อที่ตัวเองไม่เคยเรียนด้วยซ้ำ แต่ที่เจ็บสุดคงเป็นสอนอีกอย่างแล้วมาออกอีกอย่างนี่แหลาะค่ะ5555
สุดท้ายก็จบที่สอบตกค่ะครูบางวิชาก็ซ่อมยากเหลือเกิน5555(น้ำตาตกใน)
ถามว่าเราเครียดกับชีวิตการเรียนมั้ยถ้าตอบกันตรงๆเลยก็เครียดค่ะพอเราพลาดครูก็ด่า เพื่อนในห้องบางคนก็รอซ้ำ ถึงบ้านชีวิตก็วนเวียนอยู่แต่กับงาน ทุกวันนี้คือจบที่เครียดจนนอนไม่หลับแล้วค่ะจากที่นอนดึกแล้วก็นอนดึกไปอีกแต่ก็ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียนพออดนอนก็เวียนหัวพอเวียนหัวก็เรียนไม่ค่อนรู้เรื่องวนแบบนี้ไปซ้ำๆกลายเป็นลูปนรกไปเลยค่ะ (วงวาร5555) ด้วยการเรียน6วันติดทำให้เรามีวันหยุดวันเดียวค่ะแต่วันหยุดก็พักได้ไม่เต็มที่อีกเพราะมีงานต้องทำอีกเพียบอดนอนวนไป
บางทีก็อยากหยุดวงจรชีวิตแบบนี้นะคะอยากจะเป็นเด็กเหลวแหลกคนนึงที่ไม่ต้องคิดมากกับอนาคตไม่ต้องมานั่งรับผิดชอบหน้าที่ภาระต่างๆ โดดเรียนบ้างอะไรบ้าง แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ5555 อุสาห์เข็นตัวเองมาขนาดนี้แล้วถอยไม่ได้แล้วค่ะ---
ที่จริงยังมีเรื่องให้เล่าอีกมากเลยค่ะแต่ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงดีเพราะมันเยอะมากตั้งแต่ช่วงอ่านหนังสือมาราธอน 3 เดือนเพื่อเตรียมสอบสอวน. หรือโดนครูด่าเป็นวรรคเป็นเวร แบกงานกลุ่มคนเดียว มีปัญหากับที่บ้าน มีเรื่องให้เล่าอีกเพียบค่ะแต่คงเล่าไม่หมดแน่ๆ ทั้งนี้ก็เถอะเราอยากฝากบอกถึงสหายนักเรียนทุกคนนะคะว่า สู้นะคะเพื่อร่วมชะตากรรม (ฮ่า)
เขียนอะไรแบบนี้ครั้งแรกเลยค่ะอาจจะดูเมาๆไปบ้างขออภัยด้วยนะคะ
เพื่อมีใครอยากรู้เกรดเรา 3.5 นะคะ (กว่าจะได้ขนาดนี้แลกกับการอดนอนและอ้วกนับไม่ถ้วน)
เรื่องราวชีวิตของเด็กอายุ 16
ส่วนคำถามของเราคืออยากจะรู้ว่าทุกคนมีความคิดเห็นยังไงกับระบบการศึกษาไทยบ้างคะ?
เราอยู่ม.4ค่ะเรียนสายวิทย์-คณิตซึ่งเอาจริงๆเราก็เตรียมใจมาบ้างแล้วว่าคงจะเรียนหนัก แต่ไม่นึกว่ามันจะสร้างปัญหาให้เราขนาดนี้ค่ะ เราเรียน6วันค่ะจันทร์ถึง-เสาร์เป็นภาคบังคับเลย(โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเอกชนค่ะ) จันทร์-ศุกร์ เรียนวันละ 8 คาบค่ะบางวันก็ 9 มีเรียนเพิ่มตอนพักเที่ยงเหตุเพราะครูบอกว่าเรียนไม่ทัน(มีพัก20นาทีแต่เราก็กินไม่ทัน สรุปเราก็ไม่ได้ทานข้าวค่ะ555) วันเสาร์มี6คาบค่ะ...
ชีวิตความเป็นอยู่ก็จมอยู่กับการบ้านค่ะมีเกือบทุกคาบค่ะตกเฉลี่ยอาทิตย์นึงก็ประมาณ
11-17งานได้ถามว่าเราทำทันมั้ยทันค่ะแต่แลก กับการนอนดึกประมาณเที่ยงคืนตลอดเพราะงานส่วนมากจะเป็นสั่งวันนี้เอาพรุ่งนี้หรือเอาอีกสองวันข้านหน้าค่ะ
พอเรียนเสร็จก็เราก็กลับบ้านค่ะถึงประมาณหกโมงครึ่งได้(เรากลับบ้านเองค่ะเลยช้าด้วย) เพราะโรงเรียนเลิกสี่โมงครึ่งแต่เราดันเป็นรองหัวหน้าเลยต้องตรวจเวรเก็บกระเป๋าโทรศัพท์ แล้วก็งานจิปาถะตามยธากรรม เช่น ส่งงาน เก็บสมุด เช็คใบงาน ฯลฯ
กลับมาบ้านอ่านหนังสือค่ะประมาณชั่วโมงนึงพักกินข้าวอาบน้ำอีกชั่วโมงที่อ่านหนังสือต่ออีกชม.ที่เหลือทำการบ้านค่ะ นานๆทีไม่มีก็ได้พักค่ะเพราะปั่นงานที่โรงเรียนจนหมดแล้วก็ได้นอนเร็วหน่อยแทบไม่ได้คุยกับพ่อแม่เลยค่ะเพราะมัวแต่ยุ่งอยู่กับงานเราพยายามคุยทุกครั้งที่มีโอกาศแล้วนะคะแต่ก็น้อยอยู่ดีบางวันก็ไม่ได้พูดด้วยเลยค่ะ
พ่อแม่คาดหวังให้เราเป็นหมอทำให้เราหยุดพักไม่ได้เลย จริงๆท่านก็ไม่ได้เข้มงวดกับเรานะคะท่านเข้าใจเราด้วยช้ำไม่เคยบังคับให้เราเรียนพิเศษเลย แต่ไอเพราะดีนี่แหลาะค่ะทำให้เรารู้สึกแย่ซะเองที่ทำตามความคาดหวังของท่านไม่ได้เราอยากได้คะแนนดีๆนะคะ
แต่ครูบางคนสอนไม่รู้เรื่องเท่าไหร่บางครั้งก็สอนแบบอ่านตามหนังสือเฉยๆแล้วก็ให้งานทำเลยค่ะ(ไม่รู้ว่าเค้าสอนไม่รู้เรื่องจริงๆหรือเราโง่เกินกันแน่เหมือนกันค่ะ555)
โรงเรียนเราเคร่งกฎระเบียบมากค่ะโดยเฉพาะชั้นปีเราที่จริงมันก็ไม่ค่อยมีปัญหาหรอกค่ะยกเว้นบางทีก็โดนทำโทษทั้งระดับให้คัดเพลงชาติ เพลงโรงเรียน บดสวดทีละ10-30จบบ้างเพราะร้องเพลงไม่ดัง(บางทีก็หงุดหงิดนะคะงานเราเยอะอยู่แล้วดันต้องมาคัดเพลงอีก)
มันทำให้เราเครียดนะคะเพราะมันต้องส่งวันถัดไปเลยบางครั้งก็เขียนไปร้องไห้ไปค่ะ555 ถ้านับตั้งแต่เปิดมาคงโดนมาประมาณ 5-6ครั่งได้แล้วค่ะ
กิจกรรมที่โรงเรียนหนักพอๆกับการเรียนค่ะเยอะ....เยอะมากจนไม่รู้ว่าจะจัดอะไรนักหนากลายเป็นว่าเรียนไม่ทันครูก็เร่งสอนแบบอัดเข้ามาทีเดียวแล้วออกสอบเลยบางครั้งก็ต้องไปสอบแล้วเจอข้อสอบหัวข้อที่ตัวเองไม่เคยเรียนด้วยซ้ำ แต่ที่เจ็บสุดคงเป็นสอนอีกอย่างแล้วมาออกอีกอย่างนี่แหลาะค่ะ5555
สุดท้ายก็จบที่สอบตกค่ะครูบางวิชาก็ซ่อมยากเหลือเกิน5555(น้ำตาตกใน)
ถามว่าเราเครียดกับชีวิตการเรียนมั้ยถ้าตอบกันตรงๆเลยก็เครียดค่ะพอเราพลาดครูก็ด่า เพื่อนในห้องบางคนก็รอซ้ำ ถึงบ้านชีวิตก็วนเวียนอยู่แต่กับงาน ทุกวันนี้คือจบที่เครียดจนนอนไม่หลับแล้วค่ะจากที่นอนดึกแล้วก็นอนดึกไปอีกแต่ก็ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียนพออดนอนก็เวียนหัวพอเวียนหัวก็เรียนไม่ค่อนรู้เรื่องวนแบบนี้ไปซ้ำๆกลายเป็นลูปนรกไปเลยค่ะ (วงวาร5555) ด้วยการเรียน6วันติดทำให้เรามีวันหยุดวันเดียวค่ะแต่วันหยุดก็พักได้ไม่เต็มที่อีกเพราะมีงานต้องทำอีกเพียบอดนอนวนไป
บางทีก็อยากหยุดวงจรชีวิตแบบนี้นะคะอยากจะเป็นเด็กเหลวแหลกคนนึงที่ไม่ต้องคิดมากกับอนาคตไม่ต้องมานั่งรับผิดชอบหน้าที่ภาระต่างๆ โดดเรียนบ้างอะไรบ้าง แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ5555 อุสาห์เข็นตัวเองมาขนาดนี้แล้วถอยไม่ได้แล้วค่ะ---
ที่จริงยังมีเรื่องให้เล่าอีกมากเลยค่ะแต่ไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงดีเพราะมันเยอะมากตั้งแต่ช่วงอ่านหนังสือมาราธอน 3 เดือนเพื่อเตรียมสอบสอวน. หรือโดนครูด่าเป็นวรรคเป็นเวร แบกงานกลุ่มคนเดียว มีปัญหากับที่บ้าน มีเรื่องให้เล่าอีกเพียบค่ะแต่คงเล่าไม่หมดแน่ๆ ทั้งนี้ก็เถอะเราอยากฝากบอกถึงสหายนักเรียนทุกคนนะคะว่า สู้นะคะเพื่อร่วมชะตากรรม (ฮ่า)
เขียนอะไรแบบนี้ครั้งแรกเลยค่ะอาจจะดูเมาๆไปบ้างขออภัยด้วยนะคะ
เพื่อมีใครอยากรู้เกรดเรา 3.5 นะคะ (กว่าจะได้ขนาดนี้แลกกับการอดนอนและอ้วกนับไม่ถ้วน)