ทรยศ​

คือผมกับแฟนคบกันมา7ปี มีลูกด้วยกัน1คนตอนนี้3ขวบจะ4ขวบแล้วครับ ผมและลูกกับแฟนอยู่กินกันมาลำบากไปด้วยกันตลอด ทั้งที่ไม่ได้รักกัน  จนวันนี้ผมตัดสินใจเดินออกมาด้วยความใจร้อน+โกรธ ทั้งๆที่หน้าลูกก็ไม่

ทุกคนเคยรู้สึกหรือเคยเป็นไหมคะว่าเราไม่เหมาะที่จะเป็นแฟนกับใครสักคนทั้งฐานะทางสังคมแตกต่างกัน😞 เรากลัวจะพาเขามาลำบากกลัวเขาจะรับทางบ้านไม่ได้.ทุกครั้งที่ึืคิดจะมีใครสักคนเรื่องนี้จะเป็นสิ่งแรกที่เรากั

คิดถึงลูกมากค่ะแต่ยังไม่อยากเอาเขามาลำบากกับเราอยากมีเงินมีพร้อมค่อยเอาเขามาอยู่ด้วยทรมานชีวิตไม่รู้จะไปทางไหน

เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากมีแฟนสักคนมาอยู่เคียงข้าง แต่เราเป็นผู้หญิงที่คิดมาก กลัวว่าจะเอาเค้ามาลำบากกับเราหรือเปล่า อยากให้เพื่อนๆแนะนำวิธีคิดหน่อยค่ะ ว่าควรเปลี่ยนความคิดยังไง หรือควรทำยังไงค่ะ

ขออณุญาตลบค่ะ

ผมเป็นคนธรรมดา ที่พาแฟนมาทำงานเอาเขามาอยู่ด้วย ทั้งๆที่เขามีชีวิตที่ดีแล้ว แต่ผมพาเขามาลำบาก ผมควรถอยห่างจากเขาดีมั้ย?เพื่อให้เขสกลับไปมีชีวิตที่ดีกว่าอยู่กับผม;(

สุชาติทั้งอบอุ่นเเสนดีเเละเป็นมหาเศรษฐี โอมแค่พนักงานใหม่เพิ่งออกจากคุกมาทำงาน จะมีเหรอที่ใครมีโอกาสสบายแล้วจะยอมกลับมาลำบากอีกครั้งถ้ามีตัวเลือกที่ดีกว่า หรือความรักเก็บไว้ในใจ มันกินแทนข้าวไม่ได้ คิ

เรื่องมีอยู่ว่าผมทำงานกับแฟนทำงานที่เดียวกัน แฟนชอบคิดว่าหัวหน้าที่ทำงานแอบชอบผม เหตุการณ์วันนั้นคือเวลาแฟนกับผมอยู่ในคลัง(สถานที่ทำงาน)หัวหน้างานจะชอบเรียกผม วันนั้นหัวหน้างานเขาได้ซื้อน้ำชาแก้วมาให้

เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนทะเลาะกันบ่อยมาก ถี่เรยแหละจนถึงวันนี้ วันที่แฟนอยากมีงานแต่ง อยากมีครอบครัว แต่ไม่อยากมีลูก ผมควรปล่อยเทอไปดีหรืออยู่กับเขาสร้างอนาคตไปด้วยกัน ใจนึงผมก็อยากให้เขาเจอคนรวยๆที่รั

ถามตรงประเด็นเลยนะคะแต่งงานกับแฟนมาได้แล้วประมาณหนึ่งปี พื้นฐานเดิมเราอยู่บ้านเช่ากับครอบครัวก็คือแม่หนึ่งคน เรามีที่ดินหนึ่งแปลงโดยการช่วยกันซื้อกับแฟน, กับแม่แล้วก็เรา  แฟนเราเป็นคนที่ ชอบพูดว่