ปัญหาสุขภาพจิต

เป็นมานานละครับ อาการนี้ผมรู้สึกทุกข์ หดหู่ แต่พบตอบไม่ได้ว่ามันมาจากอะไร ผมท้อทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไร สมาธิผมหลุดบ่อยมากไม่สามารถโฟกัสอะไรนานๆได้เลย พบสิ่งอะไรสะเทือนใจหน่อยคือร้องไห้เลย น้ำตาไหลง่ายมากแต่อยู่ในสังคมนี่ไม่เคยมีใครเห็นน้ำตาเลย ผมรู้สึกว่ามันว่างเปล่าโดยที่กิจกรรมที่เคยทำแล้วสนุกกลับกลายเป็นปัญหาที่ต้องปฎิบัติเมื่อเข้าสังคม การพบปะพูดคุยกับผู้คนจะรู้สึกแย่มากแบบอย่ามาคุยกับ อย่าทักเลย แต่พอคุยแล้วอารมณ์จะร่าเริงปกติไม่แสดงอารมณ์ว่าไม่อยากคุย แต่ในใจแบบไม่ไหว ผมจะหงุดหงิดกับปัญหาที่ไม่ทันคิดไว้จะโกรธมากอพที่คลาดเคลื่อนกับที่วางไว้ อยู่บ้านผมหดหู่ อยู่โรงเรียนผมร่าเริง ทุกอย่างมันดูหลอกไปหมดทั้งการปฎิบัติของเราแหละของคนอื่น การยิ้มแบบมีความสุขจริงๆหัวเราะอย่างสนุกจริงๆครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ต่อมความฮาของผมมันลดลงมุขผมไม่ตลกเลย หน้านิ่งตลอด ดูหนังผีฉากพุ่งจะเฉยมากแบบไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่เอนจอยใดๆทั้งสิ้นคิดแค่ว่ามนุษย์เกิดมาทำไม ทำไมต้องใช้ชีวิตไม่อยากฆ่าตัวตายอยากเป็นแค่หุ่นยนต์ที่ทำอะไรซ้ำๆตลอดไป ไม่เคยมองว่าตัวเองไร้ค่าแต่โทษคนอื่นว่าที่มองว่าตัวผมนั้นไร้ค่า