เราเป็นผู้หญิงค่ะ เรามีเพื่อนผู้ชายคนนึง เราเรียนมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน สาขาเดียวกัน เรารู้จักกันมานาน ตั้งแต่มอ 1 ถึงม 6 เรียนห้องเดียวกัน ตอนเรียนมัธยมก็สนิทกันอยู่ค่ะ แต่ไม่มากเท่ามหาลัย เพิ่งจะมาสนิทกันมากขึ้นตอนที่เรียนมหาลัยนี่แหละค่ะ เพราะเขาต้องติดรถเราไปเรียนด้วยกันทุกวัน กินข้าว อ่านหนังสือทำการบ้าน ดูหนังเล่นเกม ซื้อของ อะไรแบบนี้เราต้องทำร่วมกันบ่อยค่ะ เวลาไปไหนด้วยกัน คนอื่นที่ไม่รู้จักเรา จะคิดว่าเราเป็นแฟนกันค่ะ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ เพราะเขามีแฟนอยู่แล้ว แฟนของเขาก็เป็นเพื่อนของเราค่ะ เวลาไปไหนด้วยกัน 3 คน เรามีความสบายใจมากเลยนะคะ แต่เวลาที่เขาอยู่กับเราสองคนเราไม่ค่อยสนิทใจเลยค่ะ จะมีแค่บางครั้งที่เราสัมผัสได้ถึงความจริงใจแบบเพื่อนจริงๆตอนนั้นเราจะไม่อึดอัดเลย เขาเป็นเพื่อนที่ดีนะคะ ช่วยเราเรียนช่วยเหลือหลายอย่าง แต่มีบางครั้ง ที่เขาจะทำอะไรแบบเพื่อนมากกว่าที่เพื่อนเขาจะทำกัน เรามักจะอึดอัดและเครียดค่ะ เวลาที่เขาทำแบบนี้เพราะเราไม่ได้ชอบเขา เราคิด กับเขาแค่เพื่อน เราก็ไม่เข้าใจว่าเขาจะทำแบบนี้ทำไมทั้งๆที่เขามีแฟนแล้ว ยิ่งนานเข้ามันยิ่งชัดว่าเขาไม่ได้คิดกับเราแค่เพื่อน เหมือนเขาจะพยายามเข้ามาล้ำเส้นของเรามากขึ้น มันยิ่งทำให้เราอึดอัดมาก แล้วมันยิ่งทำให้ความเป็นเพื่อนที่มีมิตรภาพที่ดีของเรานั้นเริ่มหายไป วันนึงเราก็ถามเขาตรงๆว่าเขาคิดกับเราเกินเพื่อนใช่ไหมเขาก็ตอบมาตรงๆว่าใช่ แล้วตอนนี้มันไม่รู้จะทำยังไงค่ะคือไปต่อไม่ถูก ไม่อยากเสียเพื่อนเลยค่ะ ยิ่งเป็นเพื่อนสนิทรู้จักกันมานานมากแล้ว
ใครเคยเป็นแบบนี้แล้วทำยังไงถึงกลับมาเป็นเพื่อนกันต่อได้คะ?
เพื่อนสนิทชอบเรา แต่เราคิดกับเขาเเค่เพื่อน ทำยังไงถึงจะไม่เสียเพื่อน
ใครเคยเป็นแบบนี้แล้วทำยังไงถึงกลับมาเป็นเพื่อนกันต่อได้คะ?