คือเราอ่ะ ชื่อ b เว้ย เราอยู่ม.ปลาย ส่วนเรามีรุ่นน้องคนนึงชื่อ p เป็นเด็กม.ต้น คือเราอ่ะสนิทกันมาก มากกว่าพี่น้อง ก็ว่าได้ เพราะว่า เหมือนเวลาจะไปไหนต้องบอกกัน จะทำอะไรก็บอกกันตลอด เราเคยสัญญากันว่า มีอะไร จะต้องบอกกันทุกอย่าง จะไม่ปิดบังกัน ก็จริง คำสัญญามักไม่มีจริงเสมอไป คือปกติเรากับp จะคุยกันทุกวัน จะทะเลาะจะงอแงกันทุกวันเลย จนแบบเออ เรารักน้องคนนี้หว่ะ ก็เคยบอกนะ แล้วน้องก็บอกเราด้วยเว้ย จนอยู่มาวันนึง เราก็นั่งกินหนมอยู่ จนน้องเค้าอ่ะทักมาถามว่าเราอยู่ไหน เราก็บอกว่าอยู่อเมซอน(ร้านกาแฟ) ละน้องก็บอกว่าโอเค เดะไปหา สักพักใหญ่น้องก็มาจริง มากับเพื่อน ซึ่งเรากับเพื่อนของp ก็สนิทกันเว้ย คุยไปคุยมา p ก็กลับบ้านไปก่อน แล้วเพื่อนน้องก็แบบ เดินมานั่งใกล้ๆ แล้วบอกว่าเออ พี่b ผมไม่อยากปิดบังพี่อีกแล้ว ผมเข้าใจว่าพี่กับมันรักกันมาก แต่ว่าผมจะบอกไปอย่างนึง ถ้าพี่รู้แล้วพี่อย่าไปโกรธอะไรมันเลยนะ มันอาจจะคิดดีแล้ว ผมก็เลยถามว่า อะไร เล่ามาเหอะ น้องเค้าก็บอกผมว่า p อ่ะ คุยอยู่กับเพื่อนในห้องผม แต่ว่าไม่กล้าบอกผมว่าเค้าคุยกัน เพราะกลัวว่าผมจะโกรธ ผมเลยแบบอึ้งอยู่สักพัก มันไม่ได้อึ้งว่าคนที่เรารักไปคุยกับคนนู่นนี้นะเว้ย แต่คือ คำสัญญาตอนแรกที่มีให้กันอ่ะ มันหายไป จนมารู้เองนี่ไง เราก็โกรธนะ เสียใจแหละเอาตรงๆ จนไม่คุยกับ p ไปประมาณ3-4วัน จนเรื่องมันบานปลาย p ก็ถามผมว่า ผมเป็นอะไรทำไมดูไม่เหมือนเมื่อก่อน ผมเลยบอกไปว่า เคยจำสิ่งที่สัญญากันไว้ได้มั้ย p เลยบอกว่าจำได้ ผมเลยถามว่า ละทำไมถึงไม่ทำตามสัญญา p เลยบอกว่ากลัวผมจะไม่คุยกับเค้าอีก ทะเลาะไปมาจนวันนั้นเราดีกัน คือวันนั้น p ชวนไปกินชาบูด้วยกัน ผมก็บอกว่าไปดิ ซักพักเค้าก็เงียบไปไม่ตอบไม่อะไร จนผมเริ่มเข้าใจแล้วว่ายังไง ผมเลยบอกว่า งั้นไม่ไปละ น้องก็ถามว่าทำไม ผมก็ว่าไม่ทำไม แล้วทำไมต้องไปล่ะ น้องก็ทำหน้างงๆแล้วก็ บอกว่าโอเค หลังจากที่ผมไปกินชาบูกังเพื่อนเสร็จ ตอนไปกิน ผมก็บอกเขานะ จนกินเสร็จ เพื่อนผมเลยชวนไปหาไรเล่นกันที่ห้าง ผมก็พาเพื่อนไป(ขับมอไซค์) จนไปถึงห้าง ก็เจอเพื่อนที่ p เค้าคุยกัน เลยถามว่าไปไหน เค้าไม่ตอบ ผมกับเพื่อนเลยรีบจอดรด แล้ววิ่งเข้าไปในห้าง เพื่อนผมอีกคนก็เลยถามว่า เอ้า ไม่ได้มากับpหรอ เห็น p วิ่งหน้าตั้งไปเลยเมื่อตะกี้ ผมเลยบอกว่าไม่ใช่หรอก เพราะว่าปกติมีอะไร จะบอกกัน ผมเลยเดินไปกับเพื่อน เอาตรงๆก็อยากเจอจังๆ ซักพักเพื่อนบอกว่า กูแน่ใจว่ามันอยู่ เพื่อนก็เลยเดินเข้าไปที่ฝั่งโรงหนัง แล้วเดินกลับมาพยักหน้ากับผมแล้วบอกว่า มันมาจริงๆ ตอนนั้นหูผมดับ สมองอื้อไปหมด คุยกับใครไม่รู้เรื่อง พูดไม่เป็นคำไปเลย ผมเลยบล็อคทั้งเฟส ไลน์ ไอจี หมดเลยแบบไม่ต้องคิด ผ่านมา6เดือน จนถึงเมื่อไม่นานมานี้ ผมเข้าไปปลดบล็อคทุกๆคนในไอจีในไลน์ในเฟส สักพัก p ก็กดติดตาม ผมก็รับฟอล แล้วเขาก็มาขอโทษ ผมก็บอกว่าคุยกันต่อหน้าดีกว่า เลยนัดคุยกัน ผมก็ร้องไห้ใส่เขานะ พอนึกถึงตอนที่เค้าทำเราเจ็บ ทำเราเสียความรู้สึกทำเราหมดความไว้ใจ ก็พูดกับเค้าทุกอย่าง ก็ยกโทษให้เขานะ ตอนนั้นเค้าก็บอกว่า เค้าคุยกันอยู่ยังไม่คบ ผมก็แบบเออๆ ไม่ใช่เรื่องของเรา ทำชีวิตให้มีความสุข ถึงจะรักมันมากก็เถอะ จน3-4วันผ่านไป มาถึงวันนี้ เมื่อประมาณ20:00เค้าลงสตอรี่ว่า อย่ารีบเลิกกันนะ ความรู้สึกของผมตอนนี้คือ ไปทางไหนไม่ได้เลย ทำร้ายจิตใจกูด้วยการคุยกับเพื่อนกู โกหกกู แล้วมาวันนี้ ยังคบกันตอนที่กูดีกับอีก ผมร้องไห้ไม่ไหวแล้วครับ คิดว่า6เดือนที่ผ่านมา ผมเลิกคิดถึงมันไม่ได้ซักวันเลย ทำไมถึงทำกันได้ ผมเลยไม่รู้ว่าผมต้องทำยังไงดีครับ
เราควรทำยังไงต่อไปดี เมื่อเจอคนทำร้ายจิตใจเราบ่อยๆ