สวัสดีค่ะ
แฟนเป็นคนทำงานหนักมาก สังคมก็หนักเช่นเดียวกันค่ะ จ-ศ เขามักจะทำงานถึง2ทุ่ม แล้วจะไปกินข้าวกับเพื่อนๆเขาต่อ จะไม่เกินเที่ยงคืน บางครั้งอาจมีบ้างที่มีถึงตี1 เรากับแฟนอยู่กันคนละบ้าน ซึ่งเรายอมรับว่าเราติดแฟนมากกกใน2ปีที่เราคบกันเขามีเวลาให้เราตลอด เพราะเขาบอกว่าตอนนั้นมีเวลาเยอะ แต่ใน2ปีหลังที่เขาทำงานเราพยายามเข้าใจเขาว่ามีหน้าที่ที่เขาต้องทำ แต่ด้วยความเราอยากเจอเขาอะอาทิตย์ละ1-2ครั้ง เสาร์ทิตย์เราอยากจะให้เขาพักผ่อนอยู่บ้านซึ่งจ-ศเขาจะทำงานและดื่มก็ดึกพอแล้ว เคยถามเขาว่าทำไมเลิกงานเสร็จแล้วไม่กลับบ้านเลย เขาบอกว่าอยากคุยเรื่องงาน อยากผ่อนคลาย อยากเจอเรานะแต่ไม่มีเวลา เราเลยมานั่งคิดว่าเราไม่ใช่ความสุขของเขาหรอ? ทั้งๆที่เขาบอกว่าเราคือความสุขของเขา แต่คือการกระทำมันไม่ใช่ เราเริ่มรู้สึกว่าการที่มีแฟนติดการไปสังสรรค์กับเพื่อนข้างนอกนี้มันคือความสุขเขาหรอคะ เราควรปล่อยให้เขาไปแล้วเรามีหน้าที่รอเขา เป็นห่วงเขาเวลาดื่มหนักเขามีโรคประจำตัวคือกระเพาะอักเสบซึ่งเวลาเห็นเขาเจ็บท้องมาทีไรเราจะรู้สึกไม่ดีตลอดอยากให้เขาหาย แต่พอเขาหายเขากลับดื่มแบบนี้ เหนื่อยใจค่ะ เหนื่อยที่จะพูดมาก ปัญหาหลักๆคือเรื่องเขาไม่ชอบกลับบ้านไวไม่ค่อยพักผ่อนและไม่มีเวลาให้เรา
ข้อดีของเขา
เป็นคนโรแมนติก
เป็นคนใจๆ ถึงไหนถึงกัน
เป็นคนขี้อ้อน
เป็นคนขยันและมีความรับผิดชอบสูงมาก
เป็นคนฉลาด
ข้อเสีย
ไม่รักษาสัญญากับเรา
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
เวลาไปกินข้าวกับเพื่อนคือหายจ๋อมไปเลยปล่อยให้เราเป็นห่วง
เวลาโมโหพูดจา กระทบจิตใจมาก
ขี้หึงและขี้ติมากค่ะ ตย. ทำไมวันนี้แต่งตัวแบบนี้ทำไมวันนี้แต่งหน้าแบบนี้บางครั้งเรารู้สึกเฟลค่ะอุสาแต่งมาให้เขาชมแต่กลับไม่ใช่
สุดท้าย..เขาแพลนไว้ว่า อายุไม่เกิน29 จะขอเราแต่งงาน
ซึ่ง ณตอนนี้ เราเริ่มรู้สึกว่า เราไม่มั่นใจในตัวเขา ว่าเขาจะดูแลเราได้ดีแค่ไหน แต่งไปแล้วจะต้องอยู่บ้านคนเดียวตลอดเลยหรือเปล่า แค่ลำพังรักษาใจเรื่องแค่นี้ยังทำกันให้ไม่ได้ เราเคยเสียใจจนจะเป็นบ้า แต่กลับกลายเราเป็นคนไม่มีเหตุผลเราเริ่มรู้สึกว่า ความสุขของเรามันหายไปเยอะมาก จากคนที่ได้เต็ม100 แล้วได้แค่40 จะให้ทำใจยังไหรอคะ อยากเลิกกับเขานะคะ แต่ใจหนึ่งก็รักเขาพยายามเข้าใจ แต่เรารู้สึกว่ามันเกินกำลังเราแล้วจริงๆที่เราต้องขาดความเป็นตัวของตัวเองไปเยอะ
เพื่อนๆมีคำแนะนำอะไรบ้างหรอคะ ลองมาคุยกันดูหน่อย หรือเราควรต้องปรับตรงไหน
ขอบคุณนะคะ💕
ทำยังไงดีกับความสัมพันธ์นี้
แฟนเป็นคนทำงานหนักมาก สังคมก็หนักเช่นเดียวกันค่ะ จ-ศ เขามักจะทำงานถึง2ทุ่ม แล้วจะไปกินข้าวกับเพื่อนๆเขาต่อ จะไม่เกินเที่ยงคืน บางครั้งอาจมีบ้างที่มีถึงตี1 เรากับแฟนอยู่กันคนละบ้าน ซึ่งเรายอมรับว่าเราติดแฟนมากกกใน2ปีที่เราคบกันเขามีเวลาให้เราตลอด เพราะเขาบอกว่าตอนนั้นมีเวลาเยอะ แต่ใน2ปีหลังที่เขาทำงานเราพยายามเข้าใจเขาว่ามีหน้าที่ที่เขาต้องทำ แต่ด้วยความเราอยากเจอเขาอะอาทิตย์ละ1-2ครั้ง เสาร์ทิตย์เราอยากจะให้เขาพักผ่อนอยู่บ้านซึ่งจ-ศเขาจะทำงานและดื่มก็ดึกพอแล้ว เคยถามเขาว่าทำไมเลิกงานเสร็จแล้วไม่กลับบ้านเลย เขาบอกว่าอยากคุยเรื่องงาน อยากผ่อนคลาย อยากเจอเรานะแต่ไม่มีเวลา เราเลยมานั่งคิดว่าเราไม่ใช่ความสุขของเขาหรอ? ทั้งๆที่เขาบอกว่าเราคือความสุขของเขา แต่คือการกระทำมันไม่ใช่ เราเริ่มรู้สึกว่าการที่มีแฟนติดการไปสังสรรค์กับเพื่อนข้างนอกนี้มันคือความสุขเขาหรอคะ เราควรปล่อยให้เขาไปแล้วเรามีหน้าที่รอเขา เป็นห่วงเขาเวลาดื่มหนักเขามีโรคประจำตัวคือกระเพาะอักเสบซึ่งเวลาเห็นเขาเจ็บท้องมาทีไรเราจะรู้สึกไม่ดีตลอดอยากให้เขาหาย แต่พอเขาหายเขากลับดื่มแบบนี้ เหนื่อยใจค่ะ เหนื่อยที่จะพูดมาก ปัญหาหลักๆคือเรื่องเขาไม่ชอบกลับบ้านไวไม่ค่อยพักผ่อนและไม่มีเวลาให้เรา
ข้อดีของเขา
เป็นคนโรแมนติก
เป็นคนใจๆ ถึงไหนถึงกัน
เป็นคนขี้อ้อน
เป็นคนขยันและมีความรับผิดชอบสูงมาก
เป็นคนฉลาด
ข้อเสีย
ไม่รักษาสัญญากับเรา
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
เวลาไปกินข้าวกับเพื่อนคือหายจ๋อมไปเลยปล่อยให้เราเป็นห่วง
เวลาโมโหพูดจา กระทบจิตใจมาก
ขี้หึงและขี้ติมากค่ะ ตย. ทำไมวันนี้แต่งตัวแบบนี้ทำไมวันนี้แต่งหน้าแบบนี้บางครั้งเรารู้สึกเฟลค่ะอุสาแต่งมาให้เขาชมแต่กลับไม่ใช่
สุดท้าย..เขาแพลนไว้ว่า อายุไม่เกิน29 จะขอเราแต่งงาน
ซึ่ง ณตอนนี้ เราเริ่มรู้สึกว่า เราไม่มั่นใจในตัวเขา ว่าเขาจะดูแลเราได้ดีแค่ไหน แต่งไปแล้วจะต้องอยู่บ้านคนเดียวตลอดเลยหรือเปล่า แค่ลำพังรักษาใจเรื่องแค่นี้ยังทำกันให้ไม่ได้ เราเคยเสียใจจนจะเป็นบ้า แต่กลับกลายเราเป็นคนไม่มีเหตุผลเราเริ่มรู้สึกว่า ความสุขของเรามันหายไปเยอะมาก จากคนที่ได้เต็ม100 แล้วได้แค่40 จะให้ทำใจยังไหรอคะ อยากเลิกกับเขานะคะ แต่ใจหนึ่งก็รักเขาพยายามเข้าใจ แต่เรารู้สึกว่ามันเกินกำลังเราแล้วจริงๆที่เราต้องขาดความเป็นตัวของตัวเองไปเยอะ
เพื่อนๆมีคำแนะนำอะไรบ้างหรอคะ ลองมาคุยกันดูหน่อย หรือเราควรต้องปรับตรงไหน
ขอบคุณนะคะ💕