สำหรับคนที่ไม่ค่อยจะได้พึ่งพาอาศัยตัวเองซักเท่าไหร่แต่ตอนนี้กลับอยากที่จะเปลี่ยนตัวเอง อยากที่จะพึ่งพาอาศัยตัวเองให้มากขึ้น เพราะเริ่มรู้สึกว่าคนรอบข้างอึดอัดกับการที่เราไปขอพึ่งเค้ามากๆ เอาจริงๆผมก็ไม่อยากไปพึ่งเค้ามากหรอก แต่ด้วยปัญหาที่มีมันเลยทำให้ต้องไปขอพึ่งใบบุญเค้าอยู่บ่อยๆ ซึ่งเราก็รู้ว่าเค้าก็อึดอัดนะแต่เค้าไม่เคยพูดกับเราตรงๆ แถมยังช่วยเหลือเราอีก จนตอนนี้กลับรู้สึกละอายใจรู้สึกว่าทำไมตัวเราถึงไม่มีศักยภาพพอที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ซักที ทั้งๆที่ก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว อีกไม่ถึงปีก็จะเรียนจบแล้ว แต่ในหลายๆครั้งที่มีปัญหาก็ยังพึ่งพาตัวเองไม่ได้ซักที ทั้งๆที่เพื่อนส่วนใหญ่เค้าแก้ไขมันได้ อยากจะถามคนที่เคยประสบปัญหาแบบเดียวกับผมครับว่าพวกคุณผ่านมันไปได้ยังไงต้องปรับตัวอย่างไรบ้าง
คำว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน คำนี้ใช้ได้จริงรึเปล่าครับ ?