คือเรากับแฟนตอนเป็นแฟนกันได้เคยสาบานร่วมกันไว้ว่าจะขอเป็นคุ่บุญและบารมีกันและจะไม่ขอรักหญิงอื่นหรือว่าชายใดอีกหากไม่ใช่เรา2คนจะรักและซื่อสัตย์ต่อกันตลอดไป ต่อหน้าพระประธานใหญ่ๆ เช่น วัดหลวงพ่อโตบางพลี หลวงพ่อสุโขทัย
วัดปริวาส เป็นต้น และตอนใส่บาตรทำบุญด้วยกันก้อธิษฐานให้ได้ติดตามเพื่อเป็นคุ่บุญและบารมีกัน ถวายหมอนคู่ ถวายเทียนด้วยกันบ่อย ก็อธิษฐาน เรารุ้ว่าการจะเป็นคุ่บุญและบารมีนั้นเป็นยากมาก แต่เราอยากทำให้ศีลเสมอกันและคุ่กันตลอดไป
แต่แล้วความรักของเราต้องจบลงเพราะเหตุผลหลายๆอย่างที่ไม่ลงตัว เขาลืมความรักของเราลืมคำมั่นสัญญาสาบานของเรา เราไม่อยากพรัดพรากจากเขาแต่ก็ต้องพรัดพรากแต่คำสาบานเราให้เขาอธิษฐานเหมือนเราเขาก็อธิษฐานและอยากเป็นคุ่บุญและบารมีที่จะขอติดตามกันไป บุญเรากับเขาคงไมาถึงจริงๆ เราทรมานมากที่ต้องพรัดพรากกัน
แต่ตอนนี้เขาลืมความรักของเราหมดสิ้นเกือบ4ปี เราทุกข์มากจึงไปถอนคนเดียวที่เคยอธิษฐานไว้แต่เขาคงยังไม่ได้ถอน แต่เราถอนแล้วทำบุญก้บ่อยทำไมใจเราถึงยังคิดถึงเขายังรุ้สึกผุกพันแต่บางทีกเแค้นเขาไมาอยากอโหสิให้บางทีก้อยากให้อภัย แต่เราเคยนั้งสมาธิแล้วชอบเห็นเขาบวชเป้นพระ แล้วเราใส่ชุดขาวก้มกราบเขา เห้นตั้งแต่ครบกันใหม่ๆปัจจุบันก้ยังเห้นเราชอบสวดมนต์นั้งสมาธิ เราอยากรู้ที่เป็นแบบนี้เพราะอะไรเรายังมีวาสนาต่อกันยังไม่หมดกรรมร่วมกัน หรือเป็นเพราะยังมีอะไรที่ติดค้างกันอยุ่ แต่ถ้าเลือกได้เราอยากครองคุ่กับเขาตลอดไป แม้จะถอนสาบานแล้วแต่ใจเรายังผุกพันกับเขา แม้จะมีใครเข้ามาในตอนนี้เราก้ไม่อาจรักใครได้นอกจากเขา เราทรมานมาก นี้ก้ผ่านมา4เดือนแล้ว เราอยากหายทุกข์ไวไวเพราะเขา ใจนึงก้โกรธเขามากแต่ก้ยังอยากพบเขาอยุ่ยังไม่อยากตัดภพว่าไม่ต้องเจอกันอีก เพราะเราก้ยังอยากเจอเขา
แต่เหตุใดบุญที่ทำร่วมกันก้มากมายเราถึงต้องพรัดพรากจากกันและเขาถึงได้ลืมความรักของเราและคำสาบานได้ง่ายขนาดนี้ทิ้งให้เราต้องจมอยุ่กับความทุกข์นั้นอยุ่คนเดียว เราทั้งสวดมนต์ทำบุญ หลายๆอย่างทำต่อเนื่อง มีคนเข้ามาจีบเราก้ยังไม่รักใครเราผุกพันอยุ่แต่เขาบางทีทำงานหนักๆก้ลืมไปแล้วพอวันไหน ว่างๆก้มีแต่เขาแต่เขากลับมีความสุข
ทำไมเรายังรู้สุกผูกพันธ์กับแฟนที่เลิกกันไปทั้งที่เราถอนคำสาบานแล้วยังรู้สึกมีอะไรติดค้างกันอยู่
วัดปริวาส เป็นต้น และตอนใส่บาตรทำบุญด้วยกันก้อธิษฐานให้ได้ติดตามเพื่อเป็นคุ่บุญและบารมีกัน ถวายหมอนคู่ ถวายเทียนด้วยกันบ่อย ก็อธิษฐาน เรารุ้ว่าการจะเป็นคุ่บุญและบารมีนั้นเป็นยากมาก แต่เราอยากทำให้ศีลเสมอกันและคุ่กันตลอดไป
แต่แล้วความรักของเราต้องจบลงเพราะเหตุผลหลายๆอย่างที่ไม่ลงตัว เขาลืมความรักของเราลืมคำมั่นสัญญาสาบานของเรา เราไม่อยากพรัดพรากจากเขาแต่ก็ต้องพรัดพรากแต่คำสาบานเราให้เขาอธิษฐานเหมือนเราเขาก็อธิษฐานและอยากเป็นคุ่บุญและบารมีที่จะขอติดตามกันไป บุญเรากับเขาคงไมาถึงจริงๆ เราทรมานมากที่ต้องพรัดพรากกัน
แต่ตอนนี้เขาลืมความรักของเราหมดสิ้นเกือบ4ปี เราทุกข์มากจึงไปถอนคนเดียวที่เคยอธิษฐานไว้แต่เขาคงยังไม่ได้ถอน แต่เราถอนแล้วทำบุญก้บ่อยทำไมใจเราถึงยังคิดถึงเขายังรุ้สึกผุกพันแต่บางทีกเแค้นเขาไมาอยากอโหสิให้บางทีก้อยากให้อภัย แต่เราเคยนั้งสมาธิแล้วชอบเห็นเขาบวชเป้นพระ แล้วเราใส่ชุดขาวก้มกราบเขา เห้นตั้งแต่ครบกันใหม่ๆปัจจุบันก้ยังเห้นเราชอบสวดมนต์นั้งสมาธิ เราอยากรู้ที่เป็นแบบนี้เพราะอะไรเรายังมีวาสนาต่อกันยังไม่หมดกรรมร่วมกัน หรือเป็นเพราะยังมีอะไรที่ติดค้างกันอยุ่ แต่ถ้าเลือกได้เราอยากครองคุ่กับเขาตลอดไป แม้จะถอนสาบานแล้วแต่ใจเรายังผุกพันกับเขา แม้จะมีใครเข้ามาในตอนนี้เราก้ไม่อาจรักใครได้นอกจากเขา เราทรมานมาก นี้ก้ผ่านมา4เดือนแล้ว เราอยากหายทุกข์ไวไวเพราะเขา ใจนึงก้โกรธเขามากแต่ก้ยังอยากพบเขาอยุ่ยังไม่อยากตัดภพว่าไม่ต้องเจอกันอีก เพราะเราก้ยังอยากเจอเขา
แต่เหตุใดบุญที่ทำร่วมกันก้มากมายเราถึงต้องพรัดพรากจากกันและเขาถึงได้ลืมความรักของเราและคำสาบานได้ง่ายขนาดนี้ทิ้งให้เราต้องจมอยุ่กับความทุกข์นั้นอยุ่คนเดียว เราทั้งสวดมนต์ทำบุญ หลายๆอย่างทำต่อเนื่อง มีคนเข้ามาจีบเราก้ยังไม่รักใครเราผุกพันอยุ่แต่เขาบางทีทำงานหนักๆก้ลืมไปแล้วพอวันไหน ว่างๆก้มีแต่เขาแต่เขากลับมีความสุข