เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนที่เราเรียนปี 4 เราไปเดินห้างสรรพสินค้าชั้นนำย่านท่าพระ วันนั้นเราไปเดินคนเดียว แล้วไปกินสเต็ก
บังเอิญไปเจอคู่รักคู่หนึ่ง ผู้ชายคนนั้นเขามากับแฟน นั่งอยู่ตรงข้ามเรา เราก็กำลังกินอย่างเมามันส์ พอเงยหน้าขึ้นมา ก็เผลอสบตากับผู้ชายคนนั้น แล้วเหมือนตกอยู่ในภวังค์ รู้สึกชอบ และตกหลุมรักเขาในทันที เขิน
พอกินเสร็จ เราก็แอบตามเค้าแบบเนียน ๆ เหมือนจิตอ่ะ!! แอบย่องเดินตามเขากับแฟนไป เรารู้สึกว่าตกหลุมรักเขาในทันที เราเดินตามเขาอยู่ประมาณชั่วโมง พอเราหันหลังไปแป๊บเดียวเขาก็หายไปไหนไม่รู้
เรานอยด์และคิดในใจว่า "หากเรามีบุญวาสนาต่อกันจริง ๆ ขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง"
จากนั้นเราก็ใช้ชีวิตนักศึกษาเรื่ยยไป จนเวลาผ่านไป 3 เดือน วันนั้นเป็นวันพุธ เราไปเรียนตามปกติ แต่เป็นวิชาใหม่ เรียนเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นอาจารย์ท่านใหม่มาสอน เราไปเรียนช้าประมาณ 10 นาที ทุกคนเข้าห้องหมดแล้ว เราก็ไปด้วยหน้าตาที่เพิ่งตื่น พร้อมกับเปิดประตูเข้าไปด้วยความรีบ
แต่!! เราถึงกับผงะ สตั๊นไปนานมาก จนเพื่อนสะกิด เพราะอาจารย์ที่อยู่หน้าห้อง คือผู้ชายคนที่เรา ตกหลุมรักในครั้งแรก เราทั้งงง ทั้งอึ้ง ทึ้ง เพราะหลังจากที่เราเจอเขา เราก็ไปห้างนั้นบ่อยขึ้น แต่ไม่เคยเจอเขาอีกเลย
จนกระทั่ง วันนี้ และหลังจากนั้นมา เราและอาจารย์ก็สนิทกัน เรานับถืออาจารย์ เหมือนพี่ชาย บางครั้งก็เรียกเขาว่าพ่อ ซึ่งถ้าหักล้างความรู้สึกที่เราเจอเขาครั้งแรก และในสถานะที่เราเป็นลูกศิษย์ เรากลับรู้สึกว่าเราโชคดี ที่เราได้เจออาจารย์อีกครั้ง เราคงมีวาสนาต่อกันถึงได้พบเจอกัน นั่นทำให้เราเชื่อถึงเรื่อง พรหมลิขิต แม้จะไม่ได้ขีดเส้นมาให้คู่กัน แต่พรหมลิขิต ทำให้เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในเวลาที่เหมาะสม
แอบปิ๊งคนที่เพิ่งเคยเจอในห้าง อีก 3 เดือนต่อมา ได้เจอเขาในชีวิตจริง คุณพระ!!
บังเอิญไปเจอคู่รักคู่หนึ่ง ผู้ชายคนนั้นเขามากับแฟน นั่งอยู่ตรงข้ามเรา เราก็กำลังกินอย่างเมามันส์ พอเงยหน้าขึ้นมา ก็เผลอสบตากับผู้ชายคนนั้น แล้วเหมือนตกอยู่ในภวังค์ รู้สึกชอบ และตกหลุมรักเขาในทันที เขิน
พอกินเสร็จ เราก็แอบตามเค้าแบบเนียน ๆ เหมือนจิตอ่ะ!! แอบย่องเดินตามเขากับแฟนไป เรารู้สึกว่าตกหลุมรักเขาในทันที เราเดินตามเขาอยู่ประมาณชั่วโมง พอเราหันหลังไปแป๊บเดียวเขาก็หายไปไหนไม่รู้
เรานอยด์และคิดในใจว่า "หากเรามีบุญวาสนาต่อกันจริง ๆ ขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง"
จากนั้นเราก็ใช้ชีวิตนักศึกษาเรื่ยยไป จนเวลาผ่านไป 3 เดือน วันนั้นเป็นวันพุธ เราไปเรียนตามปกติ แต่เป็นวิชาใหม่ เรียนเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นอาจารย์ท่านใหม่มาสอน เราไปเรียนช้าประมาณ 10 นาที ทุกคนเข้าห้องหมดแล้ว เราก็ไปด้วยหน้าตาที่เพิ่งตื่น พร้อมกับเปิดประตูเข้าไปด้วยความรีบ
แต่!! เราถึงกับผงะ สตั๊นไปนานมาก จนเพื่อนสะกิด เพราะอาจารย์ที่อยู่หน้าห้อง คือผู้ชายคนที่เรา ตกหลุมรักในครั้งแรก เราทั้งงง ทั้งอึ้ง ทึ้ง เพราะหลังจากที่เราเจอเขา เราก็ไปห้างนั้นบ่อยขึ้น แต่ไม่เคยเจอเขาอีกเลย
จนกระทั่ง วันนี้ และหลังจากนั้นมา เราและอาจารย์ก็สนิทกัน เรานับถืออาจารย์ เหมือนพี่ชาย บางครั้งก็เรียกเขาว่าพ่อ ซึ่งถ้าหักล้างความรู้สึกที่เราเจอเขาครั้งแรก และในสถานะที่เราเป็นลูกศิษย์ เรากลับรู้สึกว่าเราโชคดี ที่เราได้เจออาจารย์อีกครั้ง เราคงมีวาสนาต่อกันถึงได้พบเจอกัน นั่นทำให้เราเชื่อถึงเรื่อง พรหมลิขิต แม้จะไม่ได้ขีดเส้นมาให้คู่กัน แต่พรหมลิขิต ทำให้เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในเวลาที่เหมาะสม