31/08/62 ตอน 9 โมงกว่าๆ ....
จขกท. สายค่ะ แวะซื้อของที่เซเว่นระหว่างทางที่จะไปที่ทำงานเหมือนทุกๆวัน....
คือบอกตรงๆค่ะว่า เป็นช่วงที่น้ำหนักขึ้น
ไม่แน่ใจว่าเพราะสาเหตุอะไร.....
เราใส่กระโปรงไปทำงานทุกวันค่ะ
ซึ่งวันนี้ เราก้อใส่ เป็นกระโปรงเอวสูงทรงเอ
เข้ารูปสีครีมค่ะ
อีกทีนะคะ กระโปรงสีครีม
......ซิปหลังยาว.....
ยืนรอจ่ายเงิน เรารู้สึกแปลกๆ เหมือนมีคนมองจากด้านหลังๆ .....ค่ะ ใช่ค่ะ ซิปปริ
ไม่สิ ซิปแตกค่ะ แตกสุดเส้นเลย
แต่นั่นคือไม่ใช่ประเด็นนะ
พีคกว่านั้นค่ะ
จขกท. เป็นวันนั้นของเดือน.......
คือตกใจและไปไม่เป็นเลยค่ะ
ผู้คนตรงนั้นเยอะมาก ทำอะไรไม่ถูกเลย
รีบจ่ายเงินแล้วเดินออกมา เอากระเป๋าบังข้างหลังไว้
แล้ว แอบ ตรงหัวมุมหน้าร้าน คิดอะไรไม่ออกเลยตอนนั้น
ในระหว่างที่คิดอะไรไม่ออกที่ยืนอยู่นั้น
มีผู้ชายยืนตรงประตูทางเข้า มอง จขกท
แปปนึง คือเดินออกมาจากเซเว่นอ่ะนะคะ
เค้ากึ่งยิ้มกึ่งหัวเราะเยาะนะ จากที่เรามอง
จขกท. แอบฉุนไม่น้อยเลยนะคะตอนนั้น
เค้าเดินออกจากร้าน ไปที่รถเค้าที่จอดอยู่หน้าเซเว่น เปิดประตูด้านหลังคนขับ......
เค้าเอาเสื้อเชิ้ตเดินมาหา จขกท ค่ะ
เอ่ออ ......
พอเข้าใจนะคะว่าคืออะไร
แต่มันไม่ใช่แค่แบบซิปแตกนะคะ
เลือดค่ะ เลือด สดๆ........
จากที่มองผ่านๆ เสื้อเค้าน่าจะแพงอ่ะนะคะ
เลยบอกไปว่าขอบคุณนะคะ
แต่อย่าดีกว่าค่ะ คุณน่าจะเห็นแล้ว.....
เค้าบอก จขกท ว่า ไม่เป็นไรครับ
คงดีกว่าไปทำงานทั้งๆ ที่แบบนี้.......
จขกท รับเสื้อมาใส่ค่ะ เค้าถือกระเป๋าให้เราแปปนึง
แล้วเค้าก้อไม่ได้พูดอะไรต่อ
จขกท เอง ก้อพูดไม่ออกค่ะตอนนั้น
เค้าเดินกลับไปขึ้นรถ แล้วก้อขับออกไป
เราจำรถเค้าได้นะ ซีวิคตัวใหม่ 2019 นี่ล่ะค่ะ
รถสีดำ แต่จำทะเบียนไม่ได้ .......
คำถามคือ จะซักเสื้อคืนเค้ามั้ยคะ ?
ไม่ได้จะนางเอกนะคะ
อายก้อ อาย แต่เดี๋ยวก้อ หาว่าอ่อยอีก
แต่ถ้าจะคืนจริงๆ ต้องใช้ความพยายามสูงมากทีเดียว.....
แต่บอกตามตรงว่ารู้สึกดีนะคะ
ที่เค้าช่วยเหลือเรา ทั้งๆที่เป็นเรื่องแบบนี้
และเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน....
มันไม่ได้ใกล้ที่ทำงานนะคะเซเว่นนั้นอ่ะ
มันอยู่ระหว่างทางค่ะ กึ่งกลางพอดี
โอกาสจะคืนเสื้อคงไม่มี
แต่ฝากขอบคุณไว้ ณ ตรงนี้นะคะ
ถ้าเผื่อมาอ่านเจอกระทู้นี้
บางครั้งความหวังดีก้อมาจากคนอื่นคนไกลก้อมีนะคะ .....
ณ เซเว่นแห่งหนึ่ง.....กับเรื่องหน้าอายที่สุดในชีวิต
จขกท. สายค่ะ แวะซื้อของที่เซเว่นระหว่างทางที่จะไปที่ทำงานเหมือนทุกๆวัน....
คือบอกตรงๆค่ะว่า เป็นช่วงที่น้ำหนักขึ้น
ไม่แน่ใจว่าเพราะสาเหตุอะไร.....
เราใส่กระโปรงไปทำงานทุกวันค่ะ
ซึ่งวันนี้ เราก้อใส่ เป็นกระโปรงเอวสูงทรงเอ
เข้ารูปสีครีมค่ะ
อีกทีนะคะ กระโปรงสีครีม
......ซิปหลังยาว.....
ยืนรอจ่ายเงิน เรารู้สึกแปลกๆ เหมือนมีคนมองจากด้านหลังๆ .....ค่ะ ใช่ค่ะ ซิปปริ
ไม่สิ ซิปแตกค่ะ แตกสุดเส้นเลย
แต่นั่นคือไม่ใช่ประเด็นนะ
พีคกว่านั้นค่ะ
จขกท. เป็นวันนั้นของเดือน.......
คือตกใจและไปไม่เป็นเลยค่ะ
ผู้คนตรงนั้นเยอะมาก ทำอะไรไม่ถูกเลย
รีบจ่ายเงินแล้วเดินออกมา เอากระเป๋าบังข้างหลังไว้
แล้ว แอบ ตรงหัวมุมหน้าร้าน คิดอะไรไม่ออกเลยตอนนั้น
ในระหว่างที่คิดอะไรไม่ออกที่ยืนอยู่นั้น
มีผู้ชายยืนตรงประตูทางเข้า มอง จขกท
แปปนึง คือเดินออกมาจากเซเว่นอ่ะนะคะ
เค้ากึ่งยิ้มกึ่งหัวเราะเยาะนะ จากที่เรามอง
จขกท. แอบฉุนไม่น้อยเลยนะคะตอนนั้น
เค้าเดินออกจากร้าน ไปที่รถเค้าที่จอดอยู่หน้าเซเว่น เปิดประตูด้านหลังคนขับ......
เค้าเอาเสื้อเชิ้ตเดินมาหา จขกท ค่ะ
เอ่ออ ......
พอเข้าใจนะคะว่าคืออะไร
แต่มันไม่ใช่แค่แบบซิปแตกนะคะ
เลือดค่ะ เลือด สดๆ........
จากที่มองผ่านๆ เสื้อเค้าน่าจะแพงอ่ะนะคะ
เลยบอกไปว่าขอบคุณนะคะ
แต่อย่าดีกว่าค่ะ คุณน่าจะเห็นแล้ว.....
เค้าบอก จขกท ว่า ไม่เป็นไรครับ
คงดีกว่าไปทำงานทั้งๆ ที่แบบนี้.......
จขกท รับเสื้อมาใส่ค่ะ เค้าถือกระเป๋าให้เราแปปนึง
แล้วเค้าก้อไม่ได้พูดอะไรต่อ
จขกท เอง ก้อพูดไม่ออกค่ะตอนนั้น
เค้าเดินกลับไปขึ้นรถ แล้วก้อขับออกไป
เราจำรถเค้าได้นะ ซีวิคตัวใหม่ 2019 นี่ล่ะค่ะ
รถสีดำ แต่จำทะเบียนไม่ได้ .......
คำถามคือ จะซักเสื้อคืนเค้ามั้ยคะ ?
ไม่ได้จะนางเอกนะคะ
อายก้อ อาย แต่เดี๋ยวก้อ หาว่าอ่อยอีก
แต่ถ้าจะคืนจริงๆ ต้องใช้ความพยายามสูงมากทีเดียว.....
แต่บอกตามตรงว่ารู้สึกดีนะคะ
ที่เค้าช่วยเหลือเรา ทั้งๆที่เป็นเรื่องแบบนี้
และเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน....
มันไม่ได้ใกล้ที่ทำงานนะคะเซเว่นนั้นอ่ะ
มันอยู่ระหว่างทางค่ะ กึ่งกลางพอดี
โอกาสจะคืนเสื้อคงไม่มี
แต่ฝากขอบคุณไว้ ณ ตรงนี้นะคะ
ถ้าเผื่อมาอ่านเจอกระทู้นี้
บางครั้งความหวังดีก้อมาจากคนอื่นคนไกลก้อมีนะคะ .....