เรื่องมีอยู่ว่า   พี่ชายของแฟนให้ชื่อ เอ แล้วกันนะคะ  เมื่อก่อน เอกับแฟนของดิฉันเค้าออกมาอยู่กันเองตามลำพังเนื่องจาก  ทางบ้านไม่สามารถส่งเสียให้เรียนต่อไป  ทั้งคู่จึงออกมาอยู่ห้องเช่า หางานทำ  เอส่งเสียตัวเองให้ได้เรียนจบจากกรมพัฒนาฝีมือแรงงาน  ส่วนแฟนของดิฉันเอเสียสละให้ได้เรียนจนจบปวส.  ซึ่งระหว่างที่เค้าทั้งคู่ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย  เอก็ได้มีแฟนและมาอยู่ด้วยกัน 3 คน ซึ่งการใช้ชีวิตในช่วงนั้นก็ค่อนข้างลำบาก
จนแฟนได้แต่งงานกับดิฉัน     แต่เรื่องมีอยู่ว่าทางเอกับแฟนเริ่มรู้สึกว่า แฟนของดิฉันเมื่อได้แต่งงานแล้วมีงานที่ดีทำแล้ว  แต่ทำไมไม่ส่งเสียเค้าบ้าง ไม่เคยพาเค้าไปไหนมาไหนบ้าง  โดยเวลาที่ชวนกันไปตจว.เอก็จะมีคำตอบมาว่า  เดี๋ยวดูก่อน  พอถึงเวลาเอก็ไปบ้านเมียอีกคนแล้วให้เมียอีกคนอยู่ที่บ้าน   ซึ่งตลอดเวลาที่ผ่านมาหลังจากที่แฟนเริ่มรู้จักกับดิฉัน  ทางเราจะเป็นฝ่ายซัพพอร์ตคชจ.ตลอดเวลาที่ต้องไปหาพ่อ  รวมถึงเงินที่ให้พ่อในแต่ละครั้งที่ไปหา   ซึ่งตอนนี้เอได้มีลูก 2 คน  และเอก็ได้มีภรรยาอีกคน  พร้อมทั้งมีลูกอีก 1 คนซึ่งอยู่ตจว.    โดยตลอดเวลา 4-5 ปีที่ผ่านมา  ทุกครั้งเวลาที่เราไปหาพ่อ  แฟนของดิฉันเป็นฝ่ายให้เงินพ่อและเอทุกครั้ง  โดยในแต่ละครั้งก็จะให้ คนละ 2,000 บาท  หรืออาจจะมากน้อยกว่านั้น  โดยรวม ๆ แล้วก็อยู่ที่ 3000 - 5000 บาท  แต่ปัญหาเริ่มสะสมมาเรื่อย ๆ เหมือนทางเอกับแฟนจะฝั่งใจว่าทางแฟนดิฉันต้องคอยส่งเสียให้เอเนื่องจากตัวเองเป็นคนเสียสละให้น้องได้เรียน  ซึ่งดิฉันอยากรู้ว่า  ดิฉันกับแฟนควรทำอย่างไรดี  เพราะเวลาที่ไปไหนด้วยกัน  จะมีคำพูดมาสะกิดอยู่เสมอว่าแฟนดิฉันไม่ได้ดูแลเอเลย  ทั้ง ๆ ที่เราก็พยายามดูแลในสิ่งที่เราทำได้  อย่างตอนที่แฟนเอคลอดลูกคนเล็ก  ทางดิฉันก็ช่วยเรื่องคชจ.ไป 5000 บาท