ทำไมในวัย35มันหาผู้ชายดีๆสักคนยากจังคะ

ตามที่จั่วหัวข้างบนเลยค่ะ​ อายุอานามมาจนปูนนี้
หาใครสักคนมาเป็นคนที่เข้าใจกัน​ พร้อมที่จะเดินไปด้วยกัน​ มันหายากมาก​ เพื่อนก็มีลูกมีเต้ามีครอบครัวกันไปหมดแล้ว​ มันเหงานะเห้ยยยย​ 🙄🙄  รูปร่างหน้าตาก็พาไปวัดไปวาได้​ไม่อายใคร​ หน้าที่การงานก็โอเค​ แค่ยิ้มยาก​ แต่ถ้าหล่อมากๆก็ยิ้มให้อยู่นะ😅

เจอแต่ผู้ชายไม่จริงใจค่ะ​ เจ้าชู้​ สารพัด​ มันเหนื่อยเนาะ​ ชีวิตคนเราจริงๆก็ต้องการใครสักคนมาแชร์ทั้งความทุกข์และความสุขในแต่ละวัน​ ....  ก่อนเคยมี​ แต่ตอนนี้ไม่มีมานานแล้ว​ แต่​มันยังคงไม่ชิน​  มีใครเป็นเหมือนกันบ้างไม๊คะ​ พวกคุณใช้ชีวิตประจำวันกันยังไง​ เวลาอยากไปเที่ยว​ ไปพักผ่อน​  มองซ้ายมองขวา​  อ่าาาา​ ตัวคนเดียวนี่หว่า​ 😞