ต้องขอเท้าความก่อนนะคะ ว่าพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เรายังเล็กๆเราอยู่กับตาและยาย แม่ไปมีครอบครัวใหม่ ไม่เคยอยู่ และไม่ติดต่อกับพ่อ
จนตายายและแม่เสีย จบม.ต้นก็เข้ามาเรียนและอยู่กับญาติที่กทม. จนมาวันหนึ่งก็คิดว่าลองติดต่อพ่อดู คืออยากรู้ว่าการที่มีพ่อมันจะเป็นความรู้สึกเป็นแบบไหน ก็เลยไปหาพ่อ หลังจากนั้นก็ติดต่อกันมาเรื่อยๆ ไปเยี่ยมพ่อมีนอนค้างด้วย แต่เวลาที่เราไปเยี่ยมเราอยู่กับเค้าเรารู้สึกอึดอัดมากเวลาที่เค้ามากอดเรามาถูกตัวเราๆรู้สึกไม่โอเค ทุกครั้งเราจะพยายามไม่อยู่กับพ่อสองต่อ แต่บางที่ก็เลี่ยงไม่ได้ จนมีครั้งหนึ่งที่เราเปลี่ยนงานในระหว่างที่หางานใหม่ก็มาอยู่กับพ่อเดือนนึง คือเราทรมานมากเพราะทุกเช้าหลังตื่นนอนพ่อก็จะมากอดมาหอมเราทุกวัน(จนคิดว่าถ้าอยู่ต่ออีกสักพักต้องเป็นโรคซึมเศร้าแน่ๆเลย)จนเราไม่ไหวแต่ไม่กล้าบอกพ่อว่าไม่ชอบให้กอดให้หอม เลยบอกพ่อไปว่าถ้าอยากกอดอยากหอมเรา ให้ไปกอดไปหอมลูกเราแทน หลังจากนั้นพ่อก็เพลาๆลงบ้าง ปัจจุบันเราก็ได้งานใหม่ทำ และจะเอาพ่อมาอยู่ด้วยค่ะ เพราะพ่ออยู่บ้านนอกคนเดียวก็เลยอยากให้พ่อมาอยู่ด้วย คืออยากจะลงทุนให้พ่อขายของกินเล็กๆน้อย ที่กทม. (ตอนนี้ก็ให้พ่อฝึกทำตอนกลางวันอยู่ค่ะ)ดีกว่าอยู่บ้านนอกเลี้ยงหมูเลี้ยงไก่ที่ทำไปก็ไม่เห็นได้เงินมีแต่จะกู้เงินเพิ่ม ตอนนี้ก็มาอยู่ได้หลายวันแล้วค่ะ แต่เมื่อเช้าพ่อบอกแฟนว่าจะกลับบ้านนอกแล้ว เราเลยถามว่าทำไม พ่อตอบว่าอยากกลับแล้วลูกไม่ค่อยคุยด้วยข้าวก็ไม่กินด้วย ไม่อยากอยู่แล้ว คือปกติตอนเช้าเราก็ต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวลูกเอาลูกไปส่งโรงเรียนแล้วไปทำงานไม่มีเวลามานั่งกินข้าวที่บ้าน ตอนเย็นกว่าจะกลับบ้านก็ทุ่มกว่าๆแต่บางวันเราก็เหนื่อยไม่อยากกินก็บอกให้พ่อกินกับแฟนเลย เพราะเราต้องเอาลูกคนเล็กไปกินนมนอน พ่อก็น้อยใจบอกว่ามาถึงบ้านก็ขึ้นข้างบนไม่ยอมมากินข้าวด้วยกัน ไม่มานั่งคุยด้วย
ปล. 1.โดยพื้นฐานพ่อเป็นคนขี้น้อยใจมากๆๆๆๆ เอะอะจะกลับบ้านๆ อย่างเดียว
2.การที่เราตามหาพ่อแล้วเจอพ่อความรู้สึกมันไม่ได้เหมือนที่เราวาดฝันไว้ กลับกันยิ่งต้องการความรักจากแม่ที่เสียไปแล้วมากขึ้น ทุกครั้งที่พ่อกอด
เราจะมีคำถามในใจว่า คนที่กอดเราตอนนี้ทำมัยไม่ใช่แม่นะ อยากให้เป็นแม่มากกว่า ตั้งแต่จำความได้ก็อยู่กับยาย แม่มีครอบครัวใหม่ แม่ไม่เคยกอดไม่เคยหอมเราเลยตรงกันข้ามเวลาแม่มาเยี่ยม แม่จะงุ้งงิ้งกับน้องสองคน ไม่ค่อยสนใจเรา (อาจจะเป็นความรู้สึกที่คิดไปเองตามภาษาเด็กหรือเปล่า แต่มันก็ฝังใจมาจนโต จนทำให้คิดว่าพ่อน่าจะมาแทนที่แม่ได้
3.ไม่ชอบให้ใครมากอดมาหอมเพราะรู้สึกอีดอัดมาก (ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับตอนเด็กที่เคยถูกลวนลามหรือเปล่าเลยฝังใจ)
4.มีใครเป็นแบบเราไหมคะ ที่มาอยู่กับพ่อตอนโต หรืออยู่กับพ่อมาตั้งแต่เกิด แล้วพ่อมีกอดมีหอมบ้างไหม แล้วความรู้สึกเป็นอย่างไรบ้างคะ
5.มีวิธีจัดการกับตัวเองอย่างไรบ้างคะ เวลาที่รู้สึกอึดอึด รู้สึกไม่ดีกับพ่อ
ความรู้สึกไม่ดีที่มีต่อพ่อ ขอคำปรึกษาค่ะ
จนตายายและแม่เสีย จบม.ต้นก็เข้ามาเรียนและอยู่กับญาติที่กทม. จนมาวันหนึ่งก็คิดว่าลองติดต่อพ่อดู คืออยากรู้ว่าการที่มีพ่อมันจะเป็นความรู้สึกเป็นแบบไหน ก็เลยไปหาพ่อ หลังจากนั้นก็ติดต่อกันมาเรื่อยๆ ไปเยี่ยมพ่อมีนอนค้างด้วย แต่เวลาที่เราไปเยี่ยมเราอยู่กับเค้าเรารู้สึกอึดอัดมากเวลาที่เค้ามากอดเรามาถูกตัวเราๆรู้สึกไม่โอเค ทุกครั้งเราจะพยายามไม่อยู่กับพ่อสองต่อ แต่บางที่ก็เลี่ยงไม่ได้ จนมีครั้งหนึ่งที่เราเปลี่ยนงานในระหว่างที่หางานใหม่ก็มาอยู่กับพ่อเดือนนึง คือเราทรมานมากเพราะทุกเช้าหลังตื่นนอนพ่อก็จะมากอดมาหอมเราทุกวัน(จนคิดว่าถ้าอยู่ต่ออีกสักพักต้องเป็นโรคซึมเศร้าแน่ๆเลย)จนเราไม่ไหวแต่ไม่กล้าบอกพ่อว่าไม่ชอบให้กอดให้หอม เลยบอกพ่อไปว่าถ้าอยากกอดอยากหอมเรา ให้ไปกอดไปหอมลูกเราแทน หลังจากนั้นพ่อก็เพลาๆลงบ้าง ปัจจุบันเราก็ได้งานใหม่ทำ และจะเอาพ่อมาอยู่ด้วยค่ะ เพราะพ่ออยู่บ้านนอกคนเดียวก็เลยอยากให้พ่อมาอยู่ด้วย คืออยากจะลงทุนให้พ่อขายของกินเล็กๆน้อย ที่กทม. (ตอนนี้ก็ให้พ่อฝึกทำตอนกลางวันอยู่ค่ะ)ดีกว่าอยู่บ้านนอกเลี้ยงหมูเลี้ยงไก่ที่ทำไปก็ไม่เห็นได้เงินมีแต่จะกู้เงินเพิ่ม ตอนนี้ก็มาอยู่ได้หลายวันแล้วค่ะ แต่เมื่อเช้าพ่อบอกแฟนว่าจะกลับบ้านนอกแล้ว เราเลยถามว่าทำไม พ่อตอบว่าอยากกลับแล้วลูกไม่ค่อยคุยด้วยข้าวก็ไม่กินด้วย ไม่อยากอยู่แล้ว คือปกติตอนเช้าเราก็ต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวลูกเอาลูกไปส่งโรงเรียนแล้วไปทำงานไม่มีเวลามานั่งกินข้าวที่บ้าน ตอนเย็นกว่าจะกลับบ้านก็ทุ่มกว่าๆแต่บางวันเราก็เหนื่อยไม่อยากกินก็บอกให้พ่อกินกับแฟนเลย เพราะเราต้องเอาลูกคนเล็กไปกินนมนอน พ่อก็น้อยใจบอกว่ามาถึงบ้านก็ขึ้นข้างบนไม่ยอมมากินข้าวด้วยกัน ไม่มานั่งคุยด้วย
ปล. 1.โดยพื้นฐานพ่อเป็นคนขี้น้อยใจมากๆๆๆๆ เอะอะจะกลับบ้านๆ อย่างเดียว
2.การที่เราตามหาพ่อแล้วเจอพ่อความรู้สึกมันไม่ได้เหมือนที่เราวาดฝันไว้ กลับกันยิ่งต้องการความรักจากแม่ที่เสียไปแล้วมากขึ้น ทุกครั้งที่พ่อกอด
เราจะมีคำถามในใจว่า คนที่กอดเราตอนนี้ทำมัยไม่ใช่แม่นะ อยากให้เป็นแม่มากกว่า ตั้งแต่จำความได้ก็อยู่กับยาย แม่มีครอบครัวใหม่ แม่ไม่เคยกอดไม่เคยหอมเราเลยตรงกันข้ามเวลาแม่มาเยี่ยม แม่จะงุ้งงิ้งกับน้องสองคน ไม่ค่อยสนใจเรา (อาจจะเป็นความรู้สึกที่คิดไปเองตามภาษาเด็กหรือเปล่า แต่มันก็ฝังใจมาจนโต จนทำให้คิดว่าพ่อน่าจะมาแทนที่แม่ได้
3.ไม่ชอบให้ใครมากอดมาหอมเพราะรู้สึกอีดอัดมาก (ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับตอนเด็กที่เคยถูกลวนลามหรือเปล่าเลยฝังใจ)
4.มีใครเป็นแบบเราไหมคะ ที่มาอยู่กับพ่อตอนโต หรืออยู่กับพ่อมาตั้งแต่เกิด แล้วพ่อมีกอดมีหอมบ้างไหม แล้วความรู้สึกเป็นอย่างไรบ้างคะ
5.มีวิธีจัดการกับตัวเองอย่างไรบ้างคะ เวลาที่รู้สึกอึดอึด รู้สึกไม่ดีกับพ่อ