สวัสดีค่ะวันนี้จะมาขอรีวิวการนั่งรถ airport shuttle bus จากสนามบิน นาริตะไปห้างอิออนมอล เผื่อจะเป็นประโยชน์กับทานอื่นในการเดินทางไปช้อปที่อิออนมอล ที่ใกล้กับสนามบินนาริตะค่ะ
ปรกติเราจะเดินทางกลับไทยปีละครั้งส่วนใหญ่จะต่อเครื่องที่ญีปุนตลอด เที่ยวนี้ขากลับไปอเมริกาด้วยสายการบิน ANA เครื่องบินจะเปลี่ยนที่ญีปุ่นเวลาเปลี่ยนเครื่องตั้ง 8 ชั่วโมง จะมีตัวเลือกให้สามารถใช้บริการฟรีทัวร์ที่สนามบินนาริตะ หรือจะไปช้อปปิ้งที่ห้างอิอนมอล นาริตะเพราะว่าเวลาเหลือเฟือ เราก็เลยเลือกจะไปช้อปปิ้งที่ห้างอิออนมอล นาริตะ เนื่องจากเราสั่งซื้อซีดีเพลงญี่ปุ่นกับร้าน HMV ที่อิออนมอลนาริคะ เราก็เลยจะไปรับซีดี แล้วก็จ่ายเงินที่นั่นเลย พอเครื่องลงที่ญี่ปุ่นปุ๊บ ผู้โดยสารคนอื่นเขาก็รีบเดินๆ กันไป บางคนก็ผ่านไปต่อเครื่องเลย บางคนก็เดินทางเข้าเมือง ส่วนเราแวะเข้าห้องน้ำก่อน เอ้อระเหยลอยขายไปสักพัก เกือบครึ่งชั่วโมง แล้วก็รีบเดินไปเพื่อจะผ่านตรวจคนเข้าเมืองญี่ปุ่น (immigration)
ปรากฏว่าตอนที่เราไปถึงแทบจะไม่มีผู้โดยสารคนไหนเหลือเพราะว่าเขาผ่านไปกันหมดแล้ว เหลือแต่เราคนเดียวเราไม่มีกระเป๋าลากอะไรทั้งสิ้นเพราะว่าเราเช็คกระเป๋าจากกรุงเทพไปลงที่อเมริกาหมด เราก็เลยเดินตัวเปล่ามีแต่กระเป๋าสะพายใบเดียว ตอนผ่านตม เรายื่นพาสปอร์ตอเมริกันให้เจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ก็ไม่ถามอะไรมาก แสตมป์ให้เราสามารถอยู่ได้ 90 วัน แต่จริงๆเราอยู่แค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้นเองค่ะ พอเดินผ่าน custom เจ้าหน้าที่สาวญีปุ่นถามว่าทำไมเราไม่มีกระเป๋า เราก็บอกว่า เราเช็คกระเป๋าจากกรุงเทพไปลงที่อเมริกาหมด แต่เราแค่มาช้อปปิ้งที่อิออนมอลเท่านั้น จนท สาวก็ปล่อยให้เราผ่านไป
พอเราผ่านเข้ามา เราตรงไปแลกเงินก่อนที่ เคาน์เตอร์แลกเงิน เพื่อจะแลกเงินดอลล่าร์เป็นเงินเยน เราแลกเฉพาะแค่พอดีค่ารถ shuttle bus เท่านั้นคือ เที่ยวละ 250 yen ต่อคน เราใช้เงินดอลล่าแค่ 5 ดอลล่าร์แลกได้เป็นเงินเยนประมาณ 500 yen กว่านิดหน่อย ส่วนที่จะไปซื้อของที่อิออนมอล เราจะใช้บัตรเครดิต
หลังจากนั้นก็เดินออกนอกตึก เพื่อที่จะไปขึ้นรถ shuttle bus ที่บัสสต้อปหมายเลช 30 เวลารถรอบถัดไป 11.45 เวลาเหลือเฟือเลยไม่ต้องรีบเดิน
เมื่อรถมาถึงแล้ว ให้เราจ่ายเงินโดยหยอดเหรียญที่มิเตอร์ด้านหน้าคนขับ เขาจะมีเครื่องทอนเงินด้วย พอใส่เงินแล้วก็เดินไปนั่งรถ
เดินออกมานอกตึกจะเดินไปเรื่อยๆจะเจจุดจอดรถบัส ป้ายหมายเลข 30
เมื่อรถมาถึงแล้ว ให้เราจ่ายเงินโดยหยอดเหรียญที่มิเตอร์ด้านหน้าคนขับ เขาจะมีเครื่องทอนเงินด้วย พอใส่เงินแล้วก็เดินไปนั่งรถภายในรถ shuttle bus
ก็เหมือนรถแอร์พอร์ต shuttle bus ทั่วๆไป
รถบัสจะวิ่งประมาณ 20 นาทีก็จะมาถึง อิออนมอล นาริตะ จะเห็นป้ายสีชมพูแต่ไกล
รถจะส่งเราตรงทางเข้าห้างอิออนมอล ทางเข้า G เวลาจะกลับมาขึ้นรถไปสนามบินนาริตะ ให้กลับมาขึ้นที่จุดเดิม คืต จุดประตู G (G Entrance)
นี่เป็นเวลารถออกจากอิออนมอล อย่าลืมเช็คเวลารถขากลับจากอิออนมอลไปสนามบินนาริตะด้วย เพราะต้องไปให้ทันขึ้นเครื่องบินกลับ และจะต้องผ่าน
ตม ญี่ปุ่นออกไปขึ้นเครื่อง ต้องเผื่อเวลาไว้สักสองชั่วโมงเผื่อว่า แถวผู้โดยสารขาออกยาวที่สนามบิน
แวะเข้าห้องน้ำที่อิออนมอล ห้องน้ำผู้หญิงสวยมาก ออกแบบเป็นสึชมพู คิกขุอาโนเนะ ลายคิตตี้ เข้าแล้วเพลินเลย ไม่อยากออก
ไปถึงเที่ยงพอดี ก็เลยทานมื้อเที่ยงที่ร้านเทมปุระใกล้ประตูทางเข้าห้าง รองท้องสักหน่อย สั่งชุดข้าวเทมปุระมาทาน จ่ายไป 1200 กว่าเยน
เราไม่ได้ไปเดินทุกชั้น แต่ดิ่งตรงไปร้าน HMV เพื่อไปรับซีดีเพลงญี่ปุ่นที่สั่งไว้ และไปซื้อของที่ super ที่อยู่ด้านในสุดของห้าง
เราซื้อของฝากพวกขนมขบเคี้ยว おつまみ rice cracker ของญี่ปุ่นเราไม่ได้ไปเดินทุกชั้น แต่ดิ่งตรงไปร้าน HMV
เพื่อไปรับซีดีเพลงญี่ปุ่นที่สั่งไว้ และไปซื้อของที่ super ที่อยู่ด้านในสุดของห้าง เราซื้อของฝากพวกขนมขบเคี้ยว おつまみ rice cracker
ของญี่ปุ่น ซื้อที่นี่ถูกกว่าซื้อที่สนามบินนาริตะเยอะแยะเลย
ซื้อไปหลายถุงจ่ายไปแค่ 1725 Yen แต่ที่นี่ไม่มีถุงพลาสติกให้ พอดีเราเตรียมถุงไป ก็เลยใส่ได้เอาใส่กลับมา
หวังว่าคงมีประโยชน์บ้างสำหรับคนที่ต้องการจะเดินทางไปช้อปเป็นอีกทางเลือกหนึ่งค่ะ
การนั่งรถ shuttle bus จากสนามบินนาริตะ ไปอิออนมอล นาริตะ
ปรกติเราจะเดินทางกลับไทยปีละครั้งส่วนใหญ่จะต่อเครื่องที่ญีปุนตลอด เที่ยวนี้ขากลับไปอเมริกาด้วยสายการบิน ANA เครื่องบินจะเปลี่ยนที่ญีปุ่นเวลาเปลี่ยนเครื่องตั้ง 8 ชั่วโมง จะมีตัวเลือกให้สามารถใช้บริการฟรีทัวร์ที่สนามบินนาริตะ หรือจะไปช้อปปิ้งที่ห้างอิอนมอล นาริตะเพราะว่าเวลาเหลือเฟือ เราก็เลยเลือกจะไปช้อปปิ้งที่ห้างอิออนมอล นาริตะ เนื่องจากเราสั่งซื้อซีดีเพลงญี่ปุ่นกับร้าน HMV ที่อิออนมอลนาริคะ เราก็เลยจะไปรับซีดี แล้วก็จ่ายเงินที่นั่นเลย พอเครื่องลงที่ญี่ปุ่นปุ๊บ ผู้โดยสารคนอื่นเขาก็รีบเดินๆ กันไป บางคนก็ผ่านไปต่อเครื่องเลย บางคนก็เดินทางเข้าเมือง ส่วนเราแวะเข้าห้องน้ำก่อน เอ้อระเหยลอยขายไปสักพัก เกือบครึ่งชั่วโมง แล้วก็รีบเดินไปเพื่อจะผ่านตรวจคนเข้าเมืองญี่ปุ่น (immigration)
ปรากฏว่าตอนที่เราไปถึงแทบจะไม่มีผู้โดยสารคนไหนเหลือเพราะว่าเขาผ่านไปกันหมดแล้ว เหลือแต่เราคนเดียวเราไม่มีกระเป๋าลากอะไรทั้งสิ้นเพราะว่าเราเช็คกระเป๋าจากกรุงเทพไปลงที่อเมริกาหมด เราก็เลยเดินตัวเปล่ามีแต่กระเป๋าสะพายใบเดียว ตอนผ่านตม เรายื่นพาสปอร์ตอเมริกันให้เจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ก็ไม่ถามอะไรมาก แสตมป์ให้เราสามารถอยู่ได้ 90 วัน แต่จริงๆเราอยู่แค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้นเองค่ะ พอเดินผ่าน custom เจ้าหน้าที่สาวญีปุ่นถามว่าทำไมเราไม่มีกระเป๋า เราก็บอกว่า เราเช็คกระเป๋าจากกรุงเทพไปลงที่อเมริกาหมด แต่เราแค่มาช้อปปิ้งที่อิออนมอลเท่านั้น จนท สาวก็ปล่อยให้เราผ่านไป
พอเราผ่านเข้ามา เราตรงไปแลกเงินก่อนที่ เคาน์เตอร์แลกเงิน เพื่อจะแลกเงินดอลล่าร์เป็นเงินเยน เราแลกเฉพาะแค่พอดีค่ารถ shuttle bus เท่านั้นคือ เที่ยวละ 250 yen ต่อคน เราใช้เงินดอลล่าแค่ 5 ดอลล่าร์แลกได้เป็นเงินเยนประมาณ 500 yen กว่านิดหน่อย ส่วนที่จะไปซื้อของที่อิออนมอล เราจะใช้บัตรเครดิต
หลังจากนั้นก็เดินออกนอกตึก เพื่อที่จะไปขึ้นรถ shuttle bus ที่บัสสต้อปหมายเลช 30 เวลารถรอบถัดไป 11.45 เวลาเหลือเฟือเลยไม่ต้องรีบเดิน
เมื่อรถมาถึงแล้ว ให้เราจ่ายเงินโดยหยอดเหรียญที่มิเตอร์ด้านหน้าคนขับ เขาจะมีเครื่องทอนเงินด้วย พอใส่เงินแล้วก็เดินไปนั่งรถ
ก็เหมือนรถแอร์พอร์ต shuttle bus ทั่วๆไป
ตม ญี่ปุ่นออกไปขึ้นเครื่อง ต้องเผื่อเวลาไว้สักสองชั่วโมงเผื่อว่า แถวผู้โดยสารขาออกยาวที่สนามบิน
เราซื้อของฝากพวกขนมขบเคี้ยว おつまみ rice cracker ของญี่ปุ่นเราไม่ได้ไปเดินทุกชั้น แต่ดิ่งตรงไปร้าน HMV
เพื่อไปรับซีดีเพลงญี่ปุ่นที่สั่งไว้ และไปซื้อของที่ super ที่อยู่ด้านในสุดของห้าง เราซื้อของฝากพวกขนมขบเคี้ยว おつまみ rice cracker
ของญี่ปุ่น ซื้อที่นี่ถูกกว่าซื้อที่สนามบินนาริตะเยอะแยะเลย
ซื้อไปหลายถุงจ่ายไปแค่ 1725 Yen แต่ที่นี่ไม่มีถุงพลาสติกให้ พอดีเราเตรียมถุงไป ก็เลยใส่ได้เอาใส่กลับมา
หวังว่าคงมีประโยชน์บ้างสำหรับคนที่ต้องการจะเดินทางไปช้อปเป็นอีกทางเลือกหนึ่งค่ะ