ด้ายแดง ภาพสวย อะไรๆก็ดี แต่บทพูดขัดหูจัง ทำไมหลานเรียกป๋อว่าลุงแทนที่จะเรียกอากู๋ใหญ่ ทำไมเรียกอาม่าว่าคุณยาย

ขัดใจในสรรพนามที่เรียกๆกันในเรื่องมาก 
ทำให้ดูละครแล้วไม่อิน แม้นักแสดงจะเล่นดีแค่ไหนก็รู้สึกได้ว่ามันขัดหู
ลูกของเหม่ยซิงควรจะเรียกหลงเหว่ยว่าตั่วกู๋ (เพราะเป็นพี่ชายคนโตของแม่)ไม่ใช่เรียกว่าคุณลุง
ส่วนคุณยายควรจะเรียกว่า อาม่า 
ปกป้อง ควรต้องเรียกหลงเหว่ยว่าอาปา หรืออาป๊า ไม่ใช่เรียกพ่อครับ
แล้วอาปิกต้องเรียกหลงเหว่ยว่าเฮีย/พี่ใหญ่/หรือเรียกกู๋ตามลูกไปเลยก็ได้ 
นี่หลงเหว่ยดันบอกว่า ทำไมไม่เรียกว่าพีเขย (คนเขียนบท งง อะไรไหมอ่ะ)
แต่งกะน้องสาวเค้า เค้าก็นับเป็นพี่เมีย ไม่ใช่พี่เขยนะ

ติเพื่อก่อ   
ชอบละครเรื่องนี้
ติดตามดูทุกตอน ภาพสวย ถ่ายทำดี นักแสดงเก่งทุกคน ชวนติดตาม
สถานที่เหมือนหลุดไปอยู่เมืองจีน ไม่ใช่อยู่ในไทยในยุคสงครามข้าวยากหมากแพงเลย
ขัดใจเรื่องคำเรียกนับญาตินี่แหละ ที่รู้สึกว่า ถ้าทำการบ้านมาสักนิด ก็เรียกไม่ยากเลยนะ