ภาพหลอน วิญญาณเร่ ///เรื่องแต่ง มั้ง

บนโลกนี้มีคนตายมากเกินเกณฑ์
วิญญาณเร่ร่อนไร้ที่อยู่เหลือคณา
บ้างก็แย่งกันไปสิงสู่ตามอาคารร้าง ห้องพัก จนล้น
บางตนไปสิงสู่ในตู้ต่าง ๆ ไม่เว้นแม้กระทั่งตู้เสื้อผ้า ตู้รองเท้า ตู้จดหมาย
วิญญาณน่าอนาถบางรายไปสิ่งสู่กระทั่งข้าวของเครื่องใช้  เพื่อให้มีหลักแหล่ง
วิญญาณบางประเภท ชื่นชอบศิลปะ ก็ไปอาศัยในรูปถ่าย  ภาพวาด โดยเฉพาะภาพคนเหมือน
...เพียงหวังว่า จะได้เศษบุญ เศษความรัก  จากผู้ที่มองภาพเหล่านั้น.....

.
คำว่า ขอให้ไปสู่ที่ชอบ ที่ชอบ...คือที่ใดกันแน่
.

 จิตรกรข้างถนนวัยกลางคน

ที่ไร้ผู้จดจำ วาดภาพมาแล้วนับหมื่นๆภาพ แต่ก็ไม่เคยสัมผัสความสำเร็จ

เพียงจุนเจือให้พอยาไส้ไปรายวัน

ก็คงจะไร้ใครคนึงถึง  หากเขาไม่ได้ฝากผลงานชิ้นสุดท้าย เป็นภาพวาดที่ไร้เจ้าของ

ในช่วงเศรษฐกิจฝืดเคืองสาหัส

ย่านถนนท่องเที่ยวที่เขาปักหลักหาเลี้ยงชีพมาหลายปี บัดนี้กลับอ้างว้าง

อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน อย่าหวังว่าจะมีคนมาจ้างวาดภาพเลย

แม้แต่ผู้คนที่เคยจอแจมาต่อคิวร้านอาหารดังฝั่งตรงข้าม ที่เคยต้องเข้าแถวรอแต่รุ่งสาง

บัดนี้กลับมีโต๊ะว่างจนน่าสงสาร
เวลาว่างเหลือเฟือ อุปกรณ์เหลือเก็บ
การระบายอารมณ์บนกระดาษ

คือการฆ่าเวลาที่ดีที่สุดในเวลานั้น
...และมันทำให้เขาได้ผลงาน ที่ไม่รู้จะเรียกว่าแสนวิเศษอัศจรรย์ หรือสุดสะพรึงหวาดหวั่นกันแน่
ภาพนั้นเป็นภาพของสตรีที่คงค้างในจินตนาการมาหลายปี
ดรุณีผู้นั้นสดใส ผุดผ่อง ปานหลุดมาจากเทพนิยาย
แต่แววตา กลับเต็มไปด้วยการแสดงออกทางอารมณ์ขื่นขมดั่งทุกข์ทรมานชั่วกาล

ใครที่จ้องไปในแววตาคู่นั้น
อาจต้องเสียน้ำตาเป็นสายเพราะสงสารจับจิตให้กับความระทมนั้น

จิตรกรลึกลับ พยายามแก้ไขนับครั้งไม่ถ้วนกับตาคู่นั้น ตลอด 3 เดือนเต็ม เพื่อให้ดวงตาพ้นความขมขื่น
แต่ยิ่งฝืนดวงตากลับยิ่งส่งผลตรงข้าม และต้องยินยอมพ่ายแพ้ยามไร้ผล จนสุดท้ายจิตใจตกระกำ จมดิ่งลึกอยู่ในวังวนสัปดนมืดมัวหมอง และตอบสนองความพ่ายต่อสิ่งดำมืด  ด้วยการผูกยึดคอกับเชือกบนขื่อเพียงลำพัง

.
ที่ชอบ ที่ชอบ คงไม่ใช่บนขื่อเป็นแน่
.

 หลังจาก สิ้นปลายเดือนฤดูฝนห่าสุดท้าย เจ้าของห้องเช่า ก็ได้รับทราบความ ที่เกิดขึ้น จากกลิ่นไม่พึงประสงค์
 ที่สะสมจนอัดแน่นปะทุออกมาตามร่องหลืบหน้าต่างประตูที่ปิดไว้ จนใครที่ผ่านสัญจรสัมผัสได้
และเมื่อทีมเจ้าหน้าที่มาถึงและจัดการเปิดประตูสีโอ๊คบานนั้น ต่างก็ต้องประหวั่นกับภาพน่าสะเอียน
ร่างที่กำลังเน่าเฟะได้ที่  มีแมลงกินซากจำนวนมากกำลังร่าเริงอยู่กับอาหารโอชะมหึมา
ทั้งเต็มวัยและร่างตัวอ่อน ที่ใคร ๆเรียกว่าหนอน  พากันชอนไชเบียดเสียดสวาปาม
จนเศษผิวหนังกำพร้าบางส่วนหลุดร่อนเห็นเอ็นและกระดูก

ดวงตานั้นเล่ากลับเบิกโพลงกว้าง เพียงหนึ่งข้าง อีกข้างกลวงโบ๋  คงไม่พ้นฝีมือเจ้าตัวร้ายที่บินว่อนทั่วห้องในขณะนี้

กลิ่นตลบอบอวนชวนสังเวช ที่ลมหอบพัดพาไปฟุ้งทั่วบริเวณฟ้องให้ใคร ๆรู้ว่า มีศพอยู่ที่นี่

.....

ชายอนาถา ไม่มีแม้ญาติสนิท ศพถูกจัดการอย่างเรียบง่ายและแสนประหยัด ทรัพย์สิน

ที่แทบจะขายเป็นเงินไม่ได้มูลค่านั้นถูกส่งต่อไปยังที่ต่าง ๆ
เคราะห์ดี ที่มีผู้เห็นค่าของงานศิลป์บางชิ้น

ก็นำไปมอบให้กับทางโรงเรียนต่าง ๆ ถือเป็นงานครูให้เด็ก ๆดูเป็นตัวอย่าง สร้างบุญให้แก่วิญญาณนายจิตรกรน่าสังเวชได้พอประมาณหนึ่ง

มีเพียงผลงานมาสเตอร์พีซชิ้นสุดท้าย ที่ถูกเก็บไว้โดยอดีตเศรษฐีม่ายผู้ตกยาก
ผู้มีรสนิยมประหลาด และตัดสินใจเด็ดขาดอย่างน่าฉงนในการสงเคราะห์
เป็นเจ้าภาพงานศพให้ชายแปลกหน้า แลกกับงานศิลปะชิ้นที่เขาสะดุดตา
เมื่อได้มาเป็นหนึ่งในอาสาทีมกู้ภัยในครั้งบังเอิญนี้

...

โชคชะตา หรือความบังเอิญสุดหฤหรรษ์ จนนำพาเรื่องนี้ไปสู้สิ่งอย่างเกินคาดหมายและจินตนาการได้...จะไม่เกิดขึ้น

…….หากอดีตเศรษฐี ไม่หลงระเริงมัวเมาในยามใกล้เฒ่า ไปกับตัญหาราคะ
โดยไม่คำนึงถึงผลกระทบเลวร้ายที่ตามมาเป็นคาราวานบุฟเฟ่ต์
ภรรยาที่ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้แม้พยายามมาหลายปีจนท้อแท้
สุดท้ายสังขารร่างก็เฉลยว่า มะเร็งได้ลุกลามไปทั่วรังไข่ และจากไปในเวลาอันแสนสั้น

.... เมื่อไร้แหล่งยืดเหนี่ยว ไร้ภาระ

หรือผู้ทัดทานห้ามปราม...เสี่ยวัยกลางคนจึงไหลไปตามลำธาราจิตใฝ่ต่ำปรารถนา

ดั่งรถเบรคแตก
ลืมคนึงไปว่า ทรัพย์ที่เคยเหลือคณา
หมดสิ้นไปกับค่ารักษาพยายาบาลภรรยามหาศาล และไม่ได้ทำงานหามาเพิ่มเติมกองคลัง
ทั้งยังนำไปสุรุ่ยสุร่ายกับนารีเหล้ายาราคะวันละหลักหมื่น

.....สุดท้ายทรัพย์ที่มากมายถึงต้องทยอยขายชดใช้หนี้เครดิต

และมาคิดได้ยามที่เกือบไม่เหลือที่ซุกหัวนอน แต่อนิจจา
อดีตเสี่ยวัยที่จะครบวาระเกษียณ ในไม่ถึง10ปีเต็ม
ตกเป็นทาสของสุราเข้าเสียแล้ว ยิ่งเศร้า ยิ่งสูญ ยิ่งทุกข์ทม ยิ่งจมดิ่ง
และพึ่งพิงสุราเป็นสหาย ไม่ยอมรับแม้รู้ดีว่าพิษร้ายนั้นจะสนองสักวัน

....สุดท้าย เมาแล้วขับ
ชนเข้ากับเด็กนักเรียนสาวแรกแย้มเกือบพิการ ค่าปรับ ค่าทำขวัญ ค่ารักษาพยาบาล
ข้อหาและผลพิจารณาคดี นั้นหนักหนาจนเสี่ยตาสว่างกระจ่างใจ...ไร้อารมณ์หรือความต้องการที่จะจับต้องแอลกอฮอล์อีกต่อไป
เสี่ย จึงเสียบ้านที่ซุกหัวนอน ต้องออกมาเช่าห้องพักผ่อน
และทำงานอย่างปุถุชนในยามใกล้เฒ่าชรา

..ทั้งยังต้องแบ่งเวลามาทำงานชดเชยตอบแทนสังคม
ตามคำสั่งศาล ด้วยการมาช่วยงานกู้ภัย และในวันหนึ่งจึงได้ร่วมเก็บกู้ศพอนาถา...และบังเอิญสะดุดตา
กับภาพหนึ่งบนกองงานศิลป์เรียงรายในห้องสี่เหลี่ยมหม่นหมอง

 .

ที่ชอบกับของชอบ เหมือนหรือต่างกันตรงไหน

.

 ในสมัยใดก็ตามที่เศรษฐกิจเฟื่องฟู

งานศิลป์ก็รุ่งเรืองตามไปด้วย ยามหนึ่งครั้งนั้น ในวันที่ชนชั้นสูง อู้ฟู่
ใช้ชีวิตโก้หรูอวดรวยแข่งกัน
งานศิลป์ต่าง ๆ  ก็เป็นหนึ่งสิ่งอย่างที่แสดงออกถึงรสนิยม และความอวดว่ารวย ว่าเงินเหลือ

 งานจิตรกรรม
ที่เพ่งมองอย่างถี่ถ้วนอย่างไร ก็เห็นเพียงเส้นขยุกขยิก มีเส้นสีต่าง ๆจากฝีแปรงตวัดไปมาอย่างสะเปะสะปะ
ไร้ทิศทางแน่นอน สีเป็นก้อนๆ ถูกทิ้งไว้ให้สงสัย ตามมุมต่าง ๆของภาพ ได้รับการยกย่องว่าสุดบรรเจิดเลิศ เลอค่า
ได้รับการประมูลราคา หลักล้านบาท

 ทั้งที่งานศิลปะของเด็กออทิสติก อายุ 18 แต่ปัญญาเท่าเด็กอนุบาล
ที่ตั้งอยู่ในตึกตรงข้ามถนนห่างเพียง 100 เมตร
หากมาวางเทียบกัน เชื่อว่า คนส่วนใหญ่ก็แยกไม่ออกว่าไหนงานของศิลปินกันแน่

 .

 และหลายต่อหลายครั้ง

ที่การใช้ชีวิตอวดรวยของภรรยา ที่ต้องสร้างหน้าตาในสังคม นำพาให้เขา
ต้องติดตามไปในงานประมูลศิลป์
และงานเปิดตัวแกลลอรี่ ต่างๆ ได้เห็นงานศิลป์มามาก จนพอที่จะมีรสนิยมอยู่บ้าง
ดังนั้น
เมื่อเขาได้เห็นภาพเขียนที่เต็มไปด้วยพลัง ความหวังก็กำเนิด และการพนันจึงเกิดขึ้น

..... การพนันที่ว่านี้

คือการเสี่ยงดวงชีวิตครั้งสุดท้ายของเขา เพื่อให้เขากลับไปยืนจุดเดิมอย่างราชสีห์
คืนศักดิ์ศรี และชีวีที่เต็มไปด้วยยศฐาเงินทอง ดังเช่นเดิม

.
 เงินเดือนพนักงานกระจอก

ในสำนักพิมพ์บ้านนอกที่เขาแอบมาทำประทังชีวิต ไกลห่างหลายขุมกับสังคมเดิม

หักจากค่าใช้จ่ายจำเป็น เหลือไม่แทบไม่เกินพันบาทต่อเดือน

จึงตัดสินใจบากหน้าขอความอนุเคราะห์ อดีตลูกน้องคนหนึ่ง ที่คงไม่ไปปริปากกับใครว่า

เขาสิ้นไร้จนต้องลดตัวมาขอหยิบยืมเงิน และสัญญามั่นว่า

จะรีบคืนจำนวนเต็มให้พร้อมดอกเบี้ยก้อนใหญ่ในเร็วๆนี้

.

แผนการดำเนินไปตามที่ตั้งเป้า

เขาหาทาง ลัดเลาะ วิ่งเต้น จนสามารถนำงานศิลป์ไปอยู่ในงานประมูลไฮโซงานหนึ่ง

พร้อมประวัติลวงหลอกตุ๋นมนุษย์หน้าโง่

ว่าเป็นภาพเหมือนลูกสาวอภิมหาเศรษฐีผู้ลึกลับ ผลงานของศิลปินมีชื่อผู้ดับขันธ์

คุณค่าเกินประมาณได้ แต่มีราคาเริ่มต้นประมูล ที่ 10 ล้านบาท!!!

....แม้เศรษฐกิจโลก

ตกต่ำมากที่สุดในรอบ 50 ปี รัฐบาลไทยอยู่ในยุคที่โกงกินกันอย่างไร้ยางอาย แต่เจ้าสัวยักษ์ใหญ่ในวงการน้ำเมายังคงนอนอยู่บนกองเงินกองทองไม่สะเทือน

บรรดาเศรษฐีขี้ฉ้อ ต่างยังคงระเริงอย่างไม่สะท้าน การประมูลอวดรวย ที่ฉาบหน้าว่าเพื่อการกุศล

ก็ดำเนินไปจนถึงจุดไคลแมกซ์ งานศิลป์แพงระยับ ภาพสาวงามวัยแรกรุ่น พร้อมรอยยิ้มบางเบา

แฝงนัยยะมหาศาล ที่มีการอวดอ้างสรรพคุณถึงขั้น เทียบเท่ากับผลงานชิ้นเอกของ

ดาวินชี ยกยอสรรพนามภาพ ให้ขนลุกขนชันว่า.........“โมนาสยาม”

...และผู้ครอบครอง ทุบราคาไปที่ 70 ล้านบาทไทย...

บรรดา ผู้เกี่ยวข้อง

กับการวิ่งเต้นผลงานต่างอิ่มหนำ เบิกสราญ โดยเฉพาะเสี่ยใหญ่

ผู้กลับมาพร้อมความยิ่งใหญ่หลังจากหายหน้าจากวงการไปหลายปี....

สื่อใหญ่ทั่วทุกมุมโลก

ต่างหันมาจับตาวงการศิลปะไทย....ข่าวสารถูกเผยแพร่ไปในสื่อต่าง ๆทั่วโลก
“โมนาสยาม” เป็นคำค้นหาอันดับหนึ่งของกูเกิ้ลทั่วโลกอยู่ถึง 3 สัปดาห์เต็ม

เศรษฐกิจไทยกระเตื้องขึ้น

เป็นผลจากความเชื่อมั่นในการลงทุนจากต่างชาติที่เล็งเห็นความมั่งคงทางการเงินของไทยจากการที่มีการซื้อผลงานศิลปะราคาระดับโลก

แม้ในยามที่ทั่วโลกระส่ำระสาย
“เพียงผีเสื้อขยับปีก ก็สะเทือนถึงดวงจันทร์”...อาจคล้ายคลึงกัน  หรือยกมาเพียงเอาเท่ เท่านั้นก็มิทราบได้

.

ภาพวาด  เดินทางไปสู่ผู้ที่ชอบ?

.

            ภาพวาดมูลค่าเทียบเท่ากองอัญมณีสูงค่า

กลายเป็นของขวัญวันเกิด ครบ 12 ปี หลานสาวคนโตของเจ้าสัวหมื่นล้าน

เศรษฐีระดับต้นของประเทศไทยและติดโผผู้มีอิทธิพลด้านการเงินในเอเชียอาคเนย์

แต่เดิม

ภาพบนกรอบทองแกะสลักลวดลายประณีตละเอียดลออ ด้วยเถาเครือดอกไม้ลายไทยประยุกต์

มีสัตว์ในวรรณคดี 12 ตนรายรอบกรอบที่ทำจากไม้สักปิดทองคำเปลวเคลือบวัสดุพิเศษ

ถูกติดตั้งเหนือหัวเตียงนอน หันหน้าไปทางทิศใต้

เมื่อดวงอาทิตย์สาดแสงที่หน้าต่างยามเช้าจะกระทบเข้ากับภาพเป็นแสงระยิบงดงามน่าพิศมัย

ใครต่อใครหากได้มาจ้องมองภาพต่างคล้ายถูกมนต์สะกดให้หลงใหลไม่รู้ตัว

...ภาพวาดเลอค่า

เป็นภาพของดรุณีแรกแย้ม อมยิ้มบางเบา สดใส ผุดผ่อง ปานหลุดมาจากเทพนิยาย ดวงตานั้น ดำขลับ เป็นประกายจนคล้ายมีแววตาสะท้อนออกมาดั่งคนจริง

น่าฉงนสนเท่มิน้อย...ไม่น่าแปลกใจที่มูลค่านั้นสูงค่าเช่นที่เป็น

.

ผ่านไปไม่ถึงปีดรุณีโมนาสยาม ถูกถอดออกจากข้างฝา มาอยู่ข้างเตียงถูกใช้แทนกระจกสะท้อนใบหน้าหญิงสาวแรกรุ่นผู้มั่งคั่งและหลงตนเอง
และใฝ่ฝันจะงดงามได้เทียบเท่าสาวในภาพ70ล้าน

ช่างน่าเหลือเชื่อ...นับวัน

ใบหน้าหลานสาวคนโตของเจ้าสัวหมื่นล้าน
ยิ่งนับวันยิ่งคล้ายคลึงกับใบหน้าในภาพวาดเหมือนจริง

...หรือแท้จริงแล้วภาพค่อยๆปรับเปลี่ยนไปเหมือนเจ้าของกันแน่ก็มิอาจทราบได้....มีเพียงหญิงสาวคนใช้คนสนิทรับใช้ใกล้ชิดหลายปี
ที่รู้สึกถึงความประหลาดน่าสะพรึงกลัวที่ค่อยๆเกิดขึ้นในบ้านหลังนี้

หลังวันเกิดครบ 15 ปี ของสาววัยรุ่นที่น่าอิจฉาที่สุดในประเทศ เพียง 1 วัน พี่เลี้ยงส่วนตัวที่เลี้ยงดูประคบประหงมตั้งแต่แบเบาะจนเหมือนหนึ่งคนในครอบครัวผูกพันธุ์และรักกันอย่างเหลือล้น
ก็ลาออกอย่างไม่แจ้งสาเหตุ ทิ้งให้ครอบครัวรู้สึกใจหายอย่างไร้คำตอบ....

เป็นวันเดียวกัน

กับที่มีภาพข่าวปรากฏบนหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ทั่วประเทศ เรื่องของเศรษฐีม่ายผู้มั่งคั่งหัวใจวายตายอย่างปริศนา
ในบ้านพักส่วนตัว...ขณะที่ในบ้าน เต็มไปด้วยภาพวาดพอร์ตเทรตผู้หญิง แทบจะล้นบ้าน
ล้านแล้วแต่อยุ่ในอิริยาบทเดียวกัน คล้ายจะเลียนแบบภาพ โมนาสยาม แต่ก็ได้เพียงคล้ายคลึง
คลับคล้าย แต่ไม่เหมือนซะทีเดียว

จากนั้นไม่นาน
ไม่นานพอที่ใครจะลืมข่าวของเสี่ยม่าย....ก็มีข่าวใหญ่ปรากฏหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ทุกฉบับอีกครั้ง
เมื่อวัยรุ่นสาวสวยเจ้าของภาพวาดระดับโลก หลานสาวมหาเศรษฐีดัง ถูกพบกลายเป็นศพ!!
โดยมีข่าวกระซิบจากวงใน

ลือกันไปทั่วว่า

ติดเชื้อในกระแสเลือดสาเหตุจากการบ้าคลั่งเสพติดการศัลยกรรมจนผิดวิสัย....มีเป้าหมายจะศัลยกรรมให้เหมือน

หญิงในภาพ “โมนาสยาม”

......////เดี๋ยวมาต่อคืนนี้...ถ้ากระแสดี