จะเกิดอะไรขึ้นถ้ากรุงศรีอยุธยาไม่แตกมาจนถึงทุกวันนี้

ถ้าตอนนั้นอยุธยาไม่แตก เราจะเดินรอยตามพม่าครับ

ตอนนั้น สาเหตุที่พม่าต้องเผาทำลายกรุงศรีอยุธยา หลักใหญ่ใจความคือ เพื่อระดมกำลังไปรบศึกต้าชิงที่มาจากทางเหนือ ดังนั้นจึงต้องถล่มกรุงศรีฯ ให้ราบ เพื่อไม่ให้ร่วมมือกับต้าชิง บุกพร้อมกันจากเหนือและใต้

หลังจากการล่มสลายของกรุงศรีฯ แล้ว พม่าชนะศึกต้าชิงด้วยนะเออ ทำให้อำนาจแผ่ไพศาลและยิ่งใหญ่มากๆ แต่ในขณะเดียวกันการเมืองภายในก็รุนแรงมากเช่นกัน ดังนั้น เมื่อตอนที่อังกฤษรุกคืบเข้ามาจากทางตะวันตกและทางใต้ พม่ายังคงมีความมั่นใจสูงว่าจะสู้ไหว เพราะตัวเองเคยปราบกรุงศรีอยุธยา และชนะในศึกต้าชิงมาแล้ว ดังนั้นกับอังกฤษก็น่าจะสู้ไหว

แต่ความเป็นจริง อังกฤษแข็งแกร่งกว่าต้าชิงมาก และราชวงศ์คองบองของพม่าก็อ่อนแอมากเช่นกัน เพราะหลังจากการครองราชสมบัติของพระเจ้าธีบอและพระนางศุภยาลัต ทำให้คนเก่งๆ ในราชวงศ์คองบองและราชสำนักถูกกำจัดไปจนเกือบหมดสิ้น สุดท้ายก็พ่ายแพ้ต่ออังกฤษและสิ้นสุดยุคราชวงศ์ของพม่า

สมมติว่า ในยุคกรุงศรี พม่าตีเราไม่แตก ตอนนั้นเรานัดกันกับต้าชิงแล้วครับว่าจะบุกพร้อมกันจากเหนือและใต้ พม่าไม่รอดแน่นอน ดังนั้นเราจะมีชัยเหนือพม่า และได้เป็นพันธมิตรอันดีกับต้าชิง การค้ากับจีนจะเจริญรุ่งเรือง กำลังพลจะมีมากขึ้น เพราะเราจะไปกวาดทรัพยากรมาจากพม่าได้ระดับนึง เมื่ออังกฤษรุกคืบมาทางตะวันตก ส่วนตัวคิดว่าเราไม่รอดครับ เพราะตอนนั้นเรามีความฮึกเหิมที่มีชัยเหนือพม่า มีทรัพยากรมากมาย การคลังแน่นหนา แต่เราจะปิดประเทศหน่อยๆ ตามแบบราชวงศ์บ้านพลูหลวง ดังนั้นเราน่าจะสิ้นสุดยุคราชวงศ์ในช่วงนี้ล่ะครับ ขนาดพี่ใหญ่อย่างจีนยังเอาตัวไม่รอดเลย

แต่เพราะความพ่ายแพ้ของกรุงศรีฯ ทำให้รัตนโกสินทร์มีบทเรียนและระวังตัวมากขึ้น คนน้อยกว่า เงินน้อยกว่า แถมยังเคยแพ้มาแล้ว ดังนั้นนโยบายที่ดำเนินกับต่างประเทศจะเป็นไปในเชิงการทูตและยืดหยุ่นกว่า ทำให้เอาตัวรอดมาได้ครับ ส่วนนึงถือว่าเราดวงดีที่เอาตัวรอดจาก ศึกอะแซหวุ่นกี้ สงครามเก้าทัพ และสงครามท่าดินแดงมาได้ เพราะไม่งั้นก็คงไม่ทันอยู่ได้เจอการรุกรานจากภัยอาณานิคมล่ะครับ