คือเรามีเพื่อนผช.คนหนึ่งค่ะ มีช่วงหนึ่งเราเคยโทรคุยกันและเขาเลยบอกชอบเรา แต่เราไม่ได้ตกลงไปนะคะก็ยังเป็นเพื่อนกันมาตลอดปกติไม่มีอะไร จากนั้นเขาย้ายไปตอนขึ้นป.4ได้ ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยเราก็ไม่ได้สนใจ ช่วงขึ้นม.ปลายเราได้กลับมาเจอกันอีกครั้งเขาก็ดูจำเราไม่ได้เราก็เช่นกัน แต่พอได้ยินชื่อเขาเราก็รู้สึกคล้ายๆว่าน่าจะใช่เขาแต่ก็ไม่ได้ทักทายอะไรไปค่ะ เวลาที่เราเจอกันก็ทำตัวเหมือนคนไม่รู้จักกันตลอดเวลาไม่เคยทักแชทหรือคุยกะนเลยสักคำ จนวันหนึ่งค่ะ เพื่อนผช.ในกลุ่มเราที่สนิทกันเขามาบอกเราว่ารู้ความลับเรื่องของเราซึ่งไม่มีใครรู้มาก่อน ตอนแรกเราก็แอบตกใจคิดว่าตัวเองไปทำก่อเรื่องอะไรไว้ แต่อยู่เพื่อนเราก็บอกว่าเรามีรักแรกชื่อ(ชื่อเขาคนนั้น)เพื่อนบอกว่า เขาเล่าให้เพื่อนเราฟังว่า ตอนเด็กๆเราน่ารัก เล่าเหมือนว่าเราเคยเป็นแฟนเขา ซึ่ง ณ ตอนนั้นเราจำอะไรเกี่ยวกับเขาไม่ได้เลยจำได้แค่เคยโทรคุยกันครั้งเดียว และเราไม่เคยมีแฟนเลยสักครั้ง อีกอย่างคือตอนที่เขาบอกแบบนี้กับเพื่อนเราฟัง เขาเองก็มีแฟนอยู่แล้วด้วย มันกลายเป็นว่า จากที่เราไม่เคยสนใจเขา เรากลับสนใจเขามากขึ้นและเวลาที่เจอเขา เรามันจะนึกถึงเรื่องที่เพื่อนเราพูดและพยายามหลบหน้าเขาตลอด เวลาเขามาหาเพื่อนผช.ในห้องเราเพื่อนๆก็จะมีแซวเรื่องเรากับเขาบ้าง ซึ่งเราเป็นคนไม่เคยมีประวัติโดนเเซวเพราะเราไม่ชอบเป็นจุดสนใจของคนหมู่มาก บางทีเราก็มีแอบเข้าไปส่องเฟสเขา บางทีก็คอยมองหาเขา กลายเป็นเราเองที่ให้ความสนใจเขาเหมือนเราชอบเขาเลย แต่เราก็ไม่ได้วอรี่ในจุดนี่ค่ะ เพราะเขามีแฟนแล้วต่อให้เขาไม่มีเราก็ไม่กล้าที่จะทักเขาอยู่ดี หลักๆคือเราอยากทราบว่าเขาพูดเพื่ออะไรและทำไมต้องบอกแบบนั้น เขาคิดอะไรกับเราหรอหรืออะไรเพราะตั้งแต่เรื่องนั้นเขาก็มองเราแปลกๆไปเหมือนที่เรามองเขาต่างคนต่างอายที่จะเจอกันเราก็ไม่เข้าใจค่ะ ช่วงนี้เหมือนเขาจะทะเลาะกับแฟนด้วยพยายามจะเลิกกันด้วยมั้งคะ เราแค่อยากทราบว่าเขาบอกเรื่องในตอนนั้นทำไม?คิดถึงในวัยเด็ก?หรือเราเข้าข้างตัวเองกันแน่มโนไปเองรึป่าว?
*ขอบคุณทุกคนที่ตอบกลับค่ะ