ถ้าชนกลุ่มน้อยต้องการแยกประเทศเพื่อปกครองตนเองแบบฟาสซิสต์ และเสียงของประชาชนที่อยากแยกมีมากกว่า 50% เราควรเห็นด้วยไหม?

ถ้าคิดตามหลักประชาธิปไตยแบบตรงๆเลย ผมว่าได้ เนื่องจากเราต้องเคารพเสียงส่วนมากและให้พวกเขาตัดสินใจกำหนดชะตาของพื้นที่ของพวกเขามากกว่า โดยผลที่ตามมาเช่นการละเมิดสิทธิมนุษยชนรุนแรง การละเมิดสิทธิเสรีภาพในการแสดงออก ถือเป็นสิ่งที่ไม่ถูกนำมาพิจารณาต่อ

แต่จากที่ผมศึกษาเกี่ยวกับเรื่องนี้มาบ้างแล้ว ประชาธิปไตยแบบตรงๆ เป็นสิ่งที่ไม่มีประเทศไหนในโลกใช้กันแล้ว ที่เราเห็นกลุ่มประเทศยุโรปหรืออเมริกาใช้กันคือ "ประชาธิปไตยแบบประยุกต์" ที่มีการนำเรื่องสิทธิพื้นฐานของมนุษย์หรือเรื่องมนุษยธรรมมาเกี่ยวข้องด้วย ซึ่งในความคิดผม มันก่อให้เกิดระบอบที่มีประสิทธิภาพและสามารถสร้างความเท่าเทียมได้มากจนเป็นที่แพร่หลายไปทั่วโลก

แต่ที่ผมสงสัยเพิ่มเติมคือถ้านำระบอบประชาธิปไตยแบบประยุกต์มาคิดเกี่ยวกับปัญหาเรื่องฟาสซิสต์แบ่งแยกดินแดนนี้ คำตอบมันจะกลายเป็นคลุมเคลือ เพราะชนฟาสซิสต์กลุ่มน้อยเองก็อาจเป็นฝ่ายถูกกดขี่จากอำนาจรัฐให้ไม่สามารถแสดงความเห็นของตนได้ ไม่สามารถมีสิทธิตัดสินใจแนวทางของบ้านเกิดของตนได้ แต่ถ้าหากพวกเขามีอำนาจเบ็ดเสร็จในพื้นที่ คนธรรมดาตาดำๆที่อาศัยอยู่ก็จะถูกละเมิดเสรีภาพและสิทธิมนุษยชนไปแทน

ดังนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นจึงซับซ้อนมากจนผมเองยังหาคำตอบที่ดีลำบาก นอกจากจะมีการจัดการจนให้ความเป็นธรรมกับทุกฝ่ายได้จริงๆซึ่งเป็นสิ่งที่สำเร็จยากมากๆ ผมจึงอยากลองถามผู้อ่านดูว่ามีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องเช่นนี้และวิธีหาทางออกเช่นไร

ปล. เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับฝั่งซ้ายหรือขวาไทยนะ เป็นคำถามเกี่ยวกับประชาธิปไตยแบบประยุกต์น่ะ แต่ถ้าจะโยงมาผมก็ไม่ว่าถ้ามันเป็นส่วนหนึ่งของการอธิบาย