มีแฟนแล้วแต่ใจหลงไปกับคนอื่น

สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งนะคะขอเกริ่นก่อนว่าเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้อาจจะผิดศีลธรรมดูใจง่ายแต่อย่าว่าเราแรงเลยนะ555 เรายังเด็กๆอยู่แหละมั่งนะอะคือเริ่มเลยละกันนะคะคือเราอายุ20 แฟนเราอายุ24 แฟนเราเรียนจบแล้วทำงานเป็นเจ้าของธุรกิจอยู่ที่บ้านส่วนตัวเราเนี่ยเรียนอยู่มหาลัยเราต้องออกมาอยู่หอแฟนเราอยู่บ้านก็จะห่างกันแต่เขาก็นานๆทีมาหานะคะ  เข้าเรื่องเลยคือเรามีเพื่อนคนนึงสนิทมากนางมีคนคุยอยู่ต่างจังหวัดแล้วคนคุยนางจะมาหานางเลยจะยืมห้องเรานอนคนคุยนางมา3วันก็คุยกันว่าจะนอน3คนเรียงกันงี้ไอ้เราก็ไม่อยากนอนด้วยเกรงใจว่าเพื่อนจะทำนู้นทำนี่วาปไปตอนค่ำเลยละกันพวกเราได้ไปร้านเหล้ากันก็จะมีเพื่อนของเพื่อนเราผู้ชาย2 ผู้หญิง4  ไอ้เพื่อนเราก็ชงให้เราไปนอนกับเพื่อนแต่เพื่อนเราบอกเพื่อนมันนะว่าห้ามทำไรเราตอนนั้นก็เมากันทุกคนแหละอะเลยปลงใจไปนอนกับเพื่อยของเพื่อนเพื่อนเราก็นอนห้องเราคืนแรกแค่นอนกอดกันค่ะเขาไม่ทำอะไรเลยแบบไม่จับไม่ทำอะไรเลยดูเป็นคนดีมากแต่คนนี้เขาก็มีแฟนแล้วนะคะพอตอนเช้าเขาก็ไปส่งเราที่หอเราบอกก่อนนะคะเราไม่เคยคุยในผ่านแชทอ่ะค่ะเพราะเขาโทรศัพท์พังเข้าเรื่องต่อพอส่งเสร็จต่างคนต่างอยู่จนค่ำๆพวกเราก็ออกเที่ยวกันอีกแล้วเราก็ได้ไปนอนกับเขาอีกคืนที่2  เรามีอะไรกัน  พอเช้าเขาก็มาส่งเราตกค่ำคืนที่3 ก็ไปเที่ยวอีก(เที่ยว3วันติดก็บ้าเกินเนาะ) ก็ไปนอนด้วยกันอีกคือเราเจอกันแค่ตอนเที่ยวนะคะ3วันนี้วันที่3เราก็มีอะไรกัน. พอหลังจากนั้นก็ต่างคนต่างอยู่แรกๆเขาก็ดูพยายามในการหาเบอร์เราแล้วเอาเบอร์เพื่อนโทรมาบอกจะมาหาแต่เราเฉยๆนะไม่อยากให้มาด้วยซ้ำพอเวลาผ่านไปเขาก็มาเคาะประตูห้องเราแล้วก็ได้นอนด้วยกันแต่ไม่ได้มีอะไรกันนะคะเขาเริ่มมาห้องเราบ่อยขึ้นไม่ทุกวันแต่เว้นระยะมา. เราไม่เคยคุยกันแบบในแชทเลยแต่ใจเราเริ่มที่จะรู้สึกดีกับเขาแล้ววันนึงเขาก็หายไปหายไปเลยแต่เขาก็อยู่กับแฟนเขาแหละเรารู้สึกเหงามากพอเขาไม่มาเราพูดชื่อเขาเพ้อถึงทั้งวันว่าวันนี้จะมาห้องเรามั้ยเราเหงามากๆทั้งๆที่ก็คุยโทรศัพท์กับแฟนตัวเองทุกวันคือจะว่าเราใจง่ายก็ได้นะคะ. มันเป็นความรู้สึกเหงามากๆเลิกคิดเลิกพูดถึงไม่ได้เราจะทำยังไงให้เลิกคิดอ่ะคะ  แท็กห้องผิดขอโทษด้วยนะคะ