ว่าด้วยเรื่องเงินกันแฟน

             ก็ว่าเรื่องเงินน่ะครับ ประมาณว่าแฟนเนี่ยไม่เชิงเเฟนหร่อกครับคนคุยดีกว่าคือตอนเขาเดือนร้อนเรื่องเงินอ่ะครับ
ผมหยิบยื่นให้เขาตลอดตอนเขาลำบากน่ะ. แต่ตอนผมลำบากเขานิไม่เคยสนใจเรยนะผมไม่ได้บอกกับเขาแบบตรงๆนะ
ก็วันนั้นเขาชวนผมกินชาบูผมบอกว่าไม่มีเงินเขาก็เงียบ แต่แมร่งไปกินกันเพื่อนเขากันสองคนงามหน้าไหมละดูสิ ดูเขา
ทำแทนที่เออ “ไม่มีเงินเดี๋ยวเขาเลี้ยงเอง” ใช่ไหมครับเเค่นี้ก็ดีใจละที่พูดแบบนี้ถ้าเขาพูดแบบนี้จริงๆผมก็ไม่ไปหร่อก
เกรงใจเขา เขาก็ไม่มีหร่อกเงินน่ะผมรู้ (จริงป่าวไม่รู้นะ 555). ผมเห็นนี่เขาแมร่งกินดีดีทั้งงั้น คอห้อยทองบอกผมไม่มีตัง
ผมนี่ลำบากจะตายถามสักคำก็ไม่มี ถามว่ามีเงินใช้ป่าวก็ดีใจละ คุยกันมา 3-4 เดือน หมด หมื่น สอง หมื่นละ 
ยังไม่ได้.... เรย หยอกๆนะ 555  แล้วไอ้ที่บอกว่า “ว่าด้วยเรื่องเงินกับแฟน”เนี่ยคือยังไม่เป็นแฟนกันนะ ผมขอเป็นแฟน
หลายที่ละ เขาบอกยังไม่พร้อม คือยังครับ ตรงลงหลอกรึรักกันแน่ ว่ะนิ ควรเอาไงดี ผมก็เริ่มเฉยแล้วละเหนื่อยจริง

ขอความคิดเห็นกับเรื่องนี้ด้วยนะครับ (เรื่องจริงทุกประการที่เล่ามา ไม่ได้เข้าข้างตัวเองแต่อย่างใดอย่าด่าเก้อ)