อึดอัดเวลาเจอ

สวัสดีครับก่อนอื่นผมขอเกริ่นก่อนนะครับเมื่อประมาณกลางปีที่แล้วมีน้องคนหนึ่งทักผมมาประมาณว่าจะเข้ามหานู้นนี่ยากไหมอ่านนส.อะไรบ้างเราเองก็ตอบตามปกติ แต่น้องเขมทักมาวันเว้นวันเลยครับ+ช่วงนั้นผมเหงามากยิ่งทักบ่อยผมก็อ่อยกลับไปสิครับตอนแรกๆสรรพนามก็พี่กับน้องพอผมเริ่มอ่อยเริ่มหยอดผมเปลี่ยนเป็นตัวกับเค้าเฉยเลยครับคือช่วงนั้นผมรู้สึกดีมากๆๆๆๆๆๆเลยครับแบบน้องเขาเป็นคนตื่นเช้ามาผมก็แบบพน.ตื่นก็ปลุกพี่หน่อยนะครับ อะไรประมานนนี้ คุยกับน้องได้สักพักวันหนึ่งมันขึ้นต้นประโยคไหนไม่รู้ผมตอบกลับไปว่าแล้วหนูพร้อมให้พี่เข้าไปดูไหมหล่ะน้องเขาตอบว่าไม่รู้เหมือนกัน หลังจากวันนั้นผมก็หยอดน้องทุกวันจู่ไใจผมก็นึกขึ้นได้ว่าตอนนี้น้องเขาเตรียมสอบไม่อยากให้น้องเขาเครียดกับเรื่องมีแฟน(น้องเขาอยากอยู่ม.เดียวกับเรา)ก็คิดว่าถ้าน้องเขาสอบติดจะจีบจิงจัง////--หลังจากที่ผมคิดไว้ไม่นานผมก็ออกมาจากชีวิตน้องเขาเลยครับแบบน้องเขาทักมาเราก็ตอบช้าบ้างอ่านไม่ตอบบ้างจนหายไปเลยครับหลังจากนั้นผมก็ใช้ชีวิตตามปกติ จนผมมีแฟนตอนนี้คบกับแฟนได้ปีกว่าๆละครับ จนวันหนึ่งผมแวะตลาดได้เจอกับน้องคนนั้นครับน้องมาช่วยแม่ขายของคือผมทำตัวไม่ถูกครับหลังจากนั้นทุกวันพุธพฤหัฯศุกร์ผมต้องไปส่งเพื่อนแถวเซเว่นข้างตลาดเพื่อนมันต้องพาผมเข้าตลาดตลอดเลยครับผมก็เจอน้องตลอดเลยครับทั้งผมทั้งน้องทำตัวไม่ถูกเลยครับเวลาผมเดินผ่านต้องทำเป็นคุยกับเพื่อนตลอด ......

ปล.ผมเคยขอโทษน้องเรื่องที่หายไปในแชท
ปล.คือผมรู้ว่าผมแย่
ปล.ผมควรทำยังไงดีครับแบบนี้เวลาเจอทำตัวไม่ถูก???

///////ถ้าแท็กผิดห้องขอโทษด้วยคร้าบ