เริ่มเรื่องเลยนะครับผมพึ่งอายุ16จะ17เรียนปวช2อะครับแล้วเมื่อตอนอยู่ปวช1ผมได้รู้จักคนๆนึงจากเพื่อนผมอะผมเรียนอยู่คนละแผนกกับเพื่อนผมนะคือคนที่เพื่อนมันแนะนำอะดันออกไปตอนเทอม2ทีงี้พอมาเทอม2ผมไม่เห็นมันเลยทักไปถามในเฟสว่าทำไมถึงไม่เจอเลยตอนประมาณธันวาปีที่แล้วซึ่งผมยังไม่ได้ชอบนะคือผมถามว่าทำไมถึงออกมันก็บอกว่าเรียนไม่รู้เรื่องผมเลยชวนมันมาเรียนแผนกผมมันก็บอกขอคิดดูก่อนจนมาได้คุยกันอีกทีก็ตอนกีฬาสีช่วงก.พ.แล้วใกล้วาเลนไทน์หนังfriend zoneเข้าพอดี5555มันก็มาถามผมว่าจะเข้าแผนกที่ผมเรียนผมก็เลยช่วยมันทั้งเรื่องสอบเข้าตอนปิดเทอมก็ไปไหนก็ไปด้วยกันจนมันเกิดความรู้สึกซึ่งมันก็ไม่ได้ชอบผมหรอกผมอาจจะคิดไปเองฝ่ายเดียว5555ตอนก่อนสอบผมก็ไปเที่ยวกันบ่อย55แล้วมันเกิดความรู้สึกอะเนาะมันมีปัญหาเรื่องคนคุยมันก็ปรึกษาผมนะ555ผมก็รับฟังมันผมเคยบอกชอบมันนะมันก็บอกว่าแค่รู้สึกดีกลับผมไม่รักไม่ชอบ555นกไปดิพอมันสอบได้ทีนี้เปิดเทอมมามันก็รู้จักกับรุ่นน้องในห้องเดียวกันแล้วมันก็เป็นแฟนกันซึ่งผมดีใจนะที่เห็นมันมีความสุขมันเคยพูดกับผมนะเริ่มที่0ก็จบที่0มันบอกผมไม่ต้องพยายามหรอกคนไม่ใช่ก็ไม่ใช่ผมก็ทำใจแล้ววละจนผมก็ไม่กล้าคุยกับใครแล้วละผมอาจจะเย็นชาไปแล้วพอมันทักมาถามผมก็ตอบแค่"อ้อ"ไม่ก็"555"ผมคิดว่าการที่ผมไปยุ่งกับเค้าจะดีสุดผมแค่ช่วยเค้าให้สอบติดผมก็มีความสุขแล้วละมันคบกับแฟนจะ3เดือนละดีใจกับมันด้วย5555
การที่เราชอบคนๆนึงซึ่งเราช่วยเหลือเค้าแต่สุดท้ายเค้ากลับไปมีแฟนมันเป็นความรู้สสึกที่แปลกดี