ตามตรงก็เป็นคนเรียนดีนะ เกรดดี แต่มีจุดด้อยคือเวลาปฏิบัติหรือนำทฤษฏีจากการเรียนมาประยุกต์ใช้จริงในการทำงานยังไม่เก่งอะไรขนาดนั้นแต่ก็พยายามฝึกฝนอยู่
ก็เห็นบ่อยแหละคำพูดที่ว่า "คนเก่งใช่ว่าจะประสบความสำเร็จทุกคน" ถ้าพูดกับคนทั่วไปก็คงรู้สึกมีกำลังใจมั้ง แต่พอเราได้ยินอะไรแบบนี้รู้สึกจี้จุดด้อยตนเองทุกทีเลย บางครั้งมันท้อนะ เราทำขนาดนี้เราก็อยากประสบความสำเร็จนะ ถึงจะพยายามแต่ก็กลัวคนรอบตัวคาดหวังเกินไปเพราะเห็นว่าเรียนเก่ง มันกดดันดีเนอะ
ไม่สามารถใช้คำพูดอื่นที่ไม่อิงกับคนเก่งไม่ได้เลยเหรอ?
ปล. ไม่ได้อวดนะ แค่บางทีการฟังอะไรแบบนี้แล้วมันรู้สึกเฟล
คิดอย่างไรกับพวกที่ว่าเรียนเก่งแต่ไม่ประสบความสำเร็จหรอก!
ก็เห็นบ่อยแหละคำพูดที่ว่า "คนเก่งใช่ว่าจะประสบความสำเร็จทุกคน" ถ้าพูดกับคนทั่วไปก็คงรู้สึกมีกำลังใจมั้ง แต่พอเราได้ยินอะไรแบบนี้รู้สึกจี้จุดด้อยตนเองทุกทีเลย บางครั้งมันท้อนะ เราทำขนาดนี้เราก็อยากประสบความสำเร็จนะ ถึงจะพยายามแต่ก็กลัวคนรอบตัวคาดหวังเกินไปเพราะเห็นว่าเรียนเก่ง มันกดดันดีเนอะ
ไม่สามารถใช้คำพูดอื่นที่ไม่อิงกับคนเก่งไม่ได้เลยเหรอ?
ปล. ไม่ได้อวดนะ แค่บางทีการฟังอะไรแบบนี้แล้วมันรู้สึกเฟล