เรารับราชการที่บ้านเกิดมาสิบกว่าปี วันนี้นึกอยากขายของเพื่อเพิ่มรายได้ ใจคืออยากทำแซนวิชตั้งโต๊ะขายตอนเช้ากับฝากขายที่ร้านกาแฟริมทาง แซนวิชขายกล่องละ 10 บาท ตั้งเป้ากำไรที่กล่องละ 2.5 บาท ส่วนขายวันละกี่กล่องอันนี้ยังไม่กำหนด ช่วงแรกจะทำวันละ 50 กล่อง เพิ่มลดตามความต้องการของลูกค้า ถ้าขายไม่หมดก็เก็บไว้กินเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ชอบกินแซนวิชมากๆ สามารถกินแทนข้าว 3 มื้อได้เลย
แต่ปัญหาของเราคือ
1. กังวลว่าจะไม่มีคนซื้อ จริงๆเราเคยรับมือกับความผิดหวังได้ทุกรูปแบบ แต่พอคิดจะเริ่มขายของทำไมมันกังวลขนาดนี้
2. รู้สึกอายที่จะเอาของไปขาย พอเรามองหาทำเล กลับรู้สึกสบายใจที่จะเลือกทำเลที่ไม่ค่อยมีคนผ่าน แล้วแบบนี้จะขายของได้ไหม
3. จะเอาไปฝากขายก็กลัวร้านเขาปฏิเสธ ทั้งที่เรามั่นใจว่าร้านนี้ต้องรับของเราแน่ๆ แต่ก็ไม่รู้ความกลัวมันมาจากไหน
ยังไม่ได้เริ่มขายเลย และที่จริงก็ไม่ได้หวังให้มันช่วยสร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำอะไร แค่อยากให้ตัวเองค้าขายเป็น แต่ก็รู้สึกกังวลมากๆ
เราไม่เคยมองว่าอาชีพค้าขายมันไม่ดีนะ เราชื่นชมคนค้าขายมืออาชีพที่ขายของเก่งๆ แต่พอตัวเองคิดจะค้าขายบ้างกลับรู้สึกว่ากำลังทำความผิดอะไรซักอย่าง
จะจัดการความรู้สึกพวกนี้ยังไงดี
ทำงานประจำมาตลอด อยากเป็นแม่ค้า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แต่ปัญหาของเราคือ
1. กังวลว่าจะไม่มีคนซื้อ จริงๆเราเคยรับมือกับความผิดหวังได้ทุกรูปแบบ แต่พอคิดจะเริ่มขายของทำไมมันกังวลขนาดนี้
2. รู้สึกอายที่จะเอาของไปขาย พอเรามองหาทำเล กลับรู้สึกสบายใจที่จะเลือกทำเลที่ไม่ค่อยมีคนผ่าน แล้วแบบนี้จะขายของได้ไหม
3. จะเอาไปฝากขายก็กลัวร้านเขาปฏิเสธ ทั้งที่เรามั่นใจว่าร้านนี้ต้องรับของเราแน่ๆ แต่ก็ไม่รู้ความกลัวมันมาจากไหน
ยังไม่ได้เริ่มขายเลย และที่จริงก็ไม่ได้หวังให้มันช่วยสร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำอะไร แค่อยากให้ตัวเองค้าขายเป็น แต่ก็รู้สึกกังวลมากๆ
เราไม่เคยมองว่าอาชีพค้าขายมันไม่ดีนะ เราชื่นชมคนค้าขายมืออาชีพที่ขายของเก่งๆ แต่พอตัวเองคิดจะค้าขายบ้างกลับรู้สึกว่ากำลังทำความผิดอะไรซักอย่าง
จะจัดการความรู้สึกพวกนี้ยังไงดี