ทำไมคนทิ้งต้องบล็อกเรา เจ็บปางตาย

ไม่มีอาการเพ้อถึงเรา ไม่เสียใจเลยหรอที่เลิกกับเรา ทำไมชีวิตถึงได้ดูมีความสุข ส่วนผู้หญิงอย่างเราเจ็บปางตาย

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราไปนอนกับ ผช คนนึง เจอกันหลายครั้ง ตอนนี้เราเริ่มจะรู้สึกดีกับเค้ามากเกินไป เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้เพราะถ้าเรารู้สึกมากไปกว่านี้ ก็จะเป็นเราเองที่เจ็บ  บางทีคำพูดหรือการ

อยากถอยออกมาจากความสัมพันธ์แบบนี้ตัดใจยาก ทำใจยาก แต่อยากถอย เพราะเหนื่อยมากๆ เจ็บมากๆ

คน 2 คนที่รักกัน หรือ คบกันแล้ว มีสถานะชัดเจน ถ้าใช้ชีวิตคู่แบบตรงไปตรงมา สื่อสารกันตรงประเด็นในทุกเรื่องแม้จะมีปัญหาก็จะผ่านได้จริงหรอ? แต่กับหลาย ๆ คู่ที่มีอะไรไม่พูดคุยกัน อ้อมค้อม กว่าจะเข้าเนื้อ

มีวิธีตัดใจมั้ยคะ ไม่อยากหวัง ไม่อยากคิด เค้าชอบมาทำดีด้วยแต่คงผิดที่เราเองที่คิดไปไกล เหมือนรู้ตอนจบอยู่แล้วว่าจะเป็นยังไง แต่ไม่อยากเจ็บอีกซ้ำๆ

ใครเคยตกหลุมรัก ความสัมพันธ์ชั่วคราวบ้าง อยากรู้ว่าใช้เวลานานเท่าไหร่ กว่าจะเดินออกมาจากความสัมพันธ์แบบนั้นได้ ขอสาระ ไม่เอา สาหร่าย

คือไม่รักกัน ไม่ชอบกัน ทำไมต้องมาให้ความหวังกันด้วย รู้ไหม ว่ามันเจ็บ ทรมาน เวลาที่เขาไม่สนใจ ฉันใจอ่อนเกินไป? ที่เวลาเขาทักมา ต้องตอบเขาทุกครั้ง อยากคุยกับเขา ทั้งๆที่รู้ว่า เป็นได้แค่คนคั่นเวลาของเข

เราไม่เข้าใจเลยทำไมเวลาเดินออกมาจากความสัมพันธ์เอง เลือกเอง ทำไมเราต้องเจ็บทุกครั้ง ทั้งๆที่คิดมาก่อนหลายเดือนเเล้ว รู้ว่าต้องจบทำใจมาหลายเดือนเเต่พอเอาเข้าจริงๆมันเจ็บมาก มันเจ็บกว่าการโดนบอกเลิกซะอี